Recenzja dzieła "Antygona"

Utwór „Antygona” został napisany ok. 441 r. p. n. e. Jest on najbardziej znanym dziełem tragicznym jednego z głównych tragediopisarzy greckich – Sofoklesa.
Autor ten jest drugim z „wielkiej trójcy” tragików ateńskich, żyjący w V w. p. n. e. ( ok. 496 – 406 r. p. n. e.). Urodził się w miejscowości Kolonos na przedmieściu Aten. Pochodził z zamożnej rodziny. Brał czynny udział w życiu politycznym Aten, pełniąc wysokie funkcje państwowe. Twórczość Sofoklesa obejmowała ok. 120 sztuk. Z ogromnej liczby jego utworów ocalało zaledwie 7 tragedii oraz obszerny fragment dramatu satyrowego pt. „Tropiciele” . Wprowadził do teatru zmiany i ulepszenia, mianowicie trzeciego aktora i dekoracje sceniczne.
Jedno z wydań zostało opublikowane w roku 2004 przez wydawnictwo Greg.
Tekst ”Antygony” został przełożony na język współczesny przez Kazimierza Morawskiego. Za opracowanie graficzne odpowiedzialna jest Anna Popławska. Książka zawiera 78 stron i kosztuje niecałe pięć złotych, co nie jest dużym wydatkiem.
Antygona musi dokonać wyboru między obowiązkiem religijnym a prawem państwowym, miłością siostry a posłuszeństwem wobec króla. A więc między dwoma racjami, z których obie są ważne, ale różne i sprzeczne ze sobą. Czuje się zobowiązana do pogrzebania zwłok brata, Polinejkesa, jako kochająca siostra i osoba wierna prawu bożemu. Wypełniając obowiązki siostry zgodnie ze swym sumieniem i wybierając prawo boskie, wchodzi w konflikt z prawem państwowym. Łamie rozkaz Kreona, prawo przez niego ustanowione, i za to zostaje skazana na śmierć, lecz nie widząc dla siebie wyjścia popełnia samobójstwo.
Głównymi bohaterami dzieła Sofoklesa są: Antygona i Kreon. Antygona to tytułowa bohaterka, owoc kazirodczego związku syna z matką - króla Edypa (ojcobójcy) i Jokasty, oraz siostra Eteoklesa, Polinejkesa i Ismeny. Kieruje się uczuciem oraz prawami boskimi, niepisanymi, odwiecznymi. Nie waha się sprzeciwić Kreonowi, łamie jego zakazy.
Kreon to król Teb. Jest władcą despotycznym. Jako reprezentant państwa kieruje się rozumem i prawami ziemskimi, pisanymi. Wydając rozkaz zabrania, pod karą śmierci, pochowania Polinehkesa, który został uznany za zdrajcę, ma na celu dobro społeczne, interesy państwa i utrzymanie silnej władzy.
"Antygona” reprezentuje jeden z najpopularniejszych gatunków literackich rozwijających się w starożytności jakim była tragedia. W utworach tego rodzaju motyw wiodący pojawiał się w postaci konfliktu.. Bohaterów cechuje nieprzeciętność, jednak ich losem steruje przeznaczenie (tzw. fatum). W Antygonie jako przykładzie tragedii antycznej mamy do czynienia z tzw. zasadą trzech jedności: zarówno czasu, miejsca, jak i akcji. Utwór patetyczny przeznaczony do wystawienia na scenie.
Utwór składa się z:
- prologu,
- parodosu,
- epejsodionu,
- stasimonu,
- eksodosu.
Bohaterowie dramatów Sofoklesa podobni są raczej do postaci z eposów Homera niż do surowych, nadludzkich figur tragedii Ajschylosa. W dramatach Ajschylosa ludzie cierpią i giną wskutek działania demonicznych mocy, w których objawia się nieprzyjazna wola bogów.
Książka ta jest skierowana do wszystkich odbiorców nie zależnie od wieku, wykształcenia czy płci. Jednak jest lekturą w trzeciej klasie gimnazjum.
Ogólnie uważam książkę za godną polecenia. Nie jest trudna w czytaniu. Czasami może jednak wydać się nudna z powodu długich wypowiedzi bohaterów.