Za podłoże rozłamu między Kościołami Wschodu i Zachodu uważane są kulturowe różnice między wschodnią a zachodnią częścią ówczesnego świata chrześcijańskiego. Wschodnia, używająca greki i kultywująca kulturę grecką, ulegała wpływom orientalnym. Zachodnia, łacińsko-germańska, kształtowała się we względnej niezależności od innych kultur. Różnice kulturowe wyrażały się w odmiennym podejściu do treści Ewangelii, a to zaowocowało odmiennym jej rozumieniem w obu tradycjach kulturowych. Stąd był tylko krok do rozbieżności teologicznych, dających podstawę do wzajemnych oskarżeń o herezję. Tymczasem różnice w nauce Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej są niewielkie, a w żadnym razie nie stanowią podstawy do zerwania interkomunii (uczestniczenie w jednej Eucharystii). Dlatego też rozłam między Kościołem Zachodu a Kościołem Wschodu nie jest herezją, lecz schizmą, czyli polega na zerwaniu jedności kościelnej, a nie na błędnej nauce. Najpoważniejsza z rozbieżności teologicznych pojawiła się dopiero pod koniec XIX wieku, wraz z przyjęciem przez Kościół katolicki dogmatu o nieomylności papieża (bezbłędność w sprawach wiary i obyczajów a nie w sprawach codziennych). Ponieważ dla prawosławnych najwyższą władzą w sprawach wiary jest nie papież, lecz sobór powszechny(spotkanie biskupów całego Kościoła w celu ustanowienia praw kościelnych i uregulowania spraw doktryny wiary i moralności), dogmat ten jest dla nich nie do przyjęcia. Inne warte odnotowania rozbieżności dotyczą kwestii istnienia czyśćca i pochodzenia Ducha Świętego. Pozostałe to szczegóły liturgiczne. Kolejną z przyczyn rozłamu była również odmienność koncepcji Kościoła jako instytucji. Kościół Zachodu od początku swego istnienia stanowił strukturę scentralizowaną, hierarchiczną i niezawisłą od władzy. Natomiast eklezjologowie prawosławni uważają Kościół powszechny za związek Kościołów lokalnych, w którym duchowe pierwszeństwo przysługuje patriarchom, a wśród nich tylko honorowe - papieżowi jako patriarsze Rzymu, natomiast naczelną i jedyną władzą duchowną jest sobór powszechny. Dopuszczalna jest również podległość organizacji Kościelnej władzom świeckim (cesarzom bizantyjskim, carom Rosji). Jasne, więc stają się pozycje, z których strony sporu wzajemnie się krytykują - prawosławie odmawia papieżowi władzy nad całym Kościołem, natomiast katolicyzm odrzuca bizantyjski cezaropapizm. Na gotowość Wschodu do zerwania z Zachodem wpłynęła również rywalizacja papieży z patriarchami Konstantynopola, datująca się od czasów, gdy chrześcijańskie Bizancjum stało się stolicą wschodniej części Cesarstwa Rzymskiego. Biskupi nowej stolicy dążyli do osiągnięcia formalnej pozycji równej biskupom Rzymu, a potem, gdy papiestwo przeżywało kryzys po upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego - do faktycznego i formalnego pierwszeństwa w Kościele powszechnym. Na soborze konstantynopolitańskim I w 381 roku Konstantynopol został podniesiony z rangi biskupstwa do siedziby patriarchatu (czego papieże nie uznawali aż do 1215 r.). Papieże sprzeciwiali się również używaniu przybranego przez patriarchów Konstantynopola w 498 roku tytułu patriarchy ekumenicznego (czyli powszechnego), sugerującego przywództwo w świecie chrześcijańskim. Za czasów Imperium Osmańskiego patriarchowie Konstantynopola zdobyli sobie dominującą pozycję w Cerkwi prawosławnej w wyniku tego, że Wysoka Porta uznawała ich za przywódców ?nacji prawosławnej? na swoim terenie, z czym wiązała się władza cywilna i dochody z podatków. Konsekwentnie, po likwidacji tego systemu, wyzwoleniu się większości prawosławnych spod władzy tureckiej w XIX i XX wieku i po restauracji patriarchatu moskiewskiego w 1917 r., pozycja patriarchatu konstantynopolitańskiego uległa znacznemu osłabieniu. Jest to istotne o tyle, że spór katolicyzmu z prawosławiem był właściwie sporem Rzymu z Konstantynopolem, a nie z całym Kościołem Wschodu. Echem tego sporu były konflikty między Rzymem a Konstantynopolem o prawo do chrystianizacji Europy poza granicami imperium rzymskiego, przede wszystkim krajów słowiańskich.
Odpowiedzcie mi na te 4 pytania Prossze ;pp 1.Gdzie dominuje prawosławie? 2. Dlaczego nastąpił rozłam kościoła katolickiego KIEDY 3.kIM SĄ aRABOWIE 4. Jakie są zasługi Karola Wielkiego
Odpowiedzcie mi na te 4 pytania Prossze ;pp 1.Gdzie dominuje prawosławie? 2. Dlaczego nastąpił rozłam kościoła katolickiego
Kiedy nastąpił rozłam Kościoła ---> przełomy
Kiedy nastąpił rozłam Kościoła ---> przełomy...
krótko opisać rozłam kościoła katolickiego na prawosławny i rzymskokatolicki
krótko opisać rozłam kościoła katolickiego na prawosławny i rzymskokatolicki...
Rola i miejsce kościoła w średniowiecznej Europie.
Średniowiecze jest to epoka ,której ramy czasowe przypadają na lata 476-1453 n.e. Kultura, polityka, oświata czy ideologia tego okresu zdominowana jest przez wiarę i Kościół, który miał największy wpływ na wszystko, co się działo w Eur...
Rozłam Chrześcijaństwa na część rzymskokatolicką i prawosławną
Chrześcijanie, czyli zwolennicy nauk Chrystusa. Jest to największa religia na świecie pod względem liczby wyznawców, szacunkowo oblicza się, że chrześcijaństwo ?
we wszystkich jego nurtach i odmianach - wyznaje około 30% ludności św...