Przyczyny starzenia się społeczeństwa w Polsce.

Jedną głównych przyczyn starzenia się społeczeństwa w Polsce jest brak pracy i na tym wątku bym się skupił. Jest to jeden z głównych problemów gospodarczo-społecznych. Szczególnie dotyczy to krajów dobrze rozwijających się w ostatnich latach. Dotyczy to min. Państw w postsocjalistycznej wschodniej i centralnej Europie. W krajach OECD to znaczy 25 krajów rozwiniętych bezrobocie wynosiło 5, 6 milionów. W tej chwili wynosi 32 mln osób w ten sposób przekroczyło stan z lat trzydziestych. Natomiast w Polsce bezrobocie sięga 3 mln to znaczy, że dotyczy 16 procent ludzi dorosłych aktywnych zawodowo. Bezrobocie ma miejsce, gdy liczby ludności poszukujących prac jest większa od liczby ludności zdolnych do pracy i akceptujących proponowany system wynagrodzeń jest bez pracy. Z punktu widzenia ekonomicznego pewnego rodzaju gospodarka może funkcjonować przy założeniu takiego stopnia bezrobocia. Przypadek dobrowolnego bezrobocia ma miejsce, gdy proponowane wynagrodzenie jest niższe niż wartość czasu tej pracy. Ludzie o niskiej wydajnej pracy wolą poświęcić czas wolny dla siebie i dlatego pozostają bezrobotni. W znaczeniu efektów pracy taka grupa ludzi w ciasnym znaczeniu może zdawać się ,, efektywna’’, ale najbardziej niesprawiedliwy jest fakt, ze ludzie dobrze wykształceni pozostają nadal bez pracy. Mimo, że gospodarka jest efektywna do jednak ludzie nadal nie mogą znaleźć pracy. Wynagrodzenie za pracę charakteryzuje się dużą rozbieżnością to znaczy, że wysokość zarobków raz jest wyższa, a raz niższy. Ten proces występuje aż do chwili zrównoważenia się płac na rynku. Jednak w Polsce występuje przymusowe znaczy niedobrowolne bezrobocie. Ten paradygmat wynika z faktu twardych płac w stosunku do cen. Tłumaczy się w ten sposób przymusowe i niedobrowolne występowanie bezrobocia w Polsce. Dlatego przyjęło się płace ustalane są w ten sposób, aby nie dopuszczać do liczby osób poszukujących pracy do ilości dóbr, jakie przedsiębiorcy mogliby sprzedać do obecnego stanu rzeczy. Przyczyny bezrobocia to zmiana miejsca zamieszkania. Dotyczy to szczególnie wsi lub mniejszych miast, gdzie dojazd do pracy jest utrudniony, ponieważ środki komunikacji miejskiej np. autobusy kursują rzadko, a można by powiedzieć nawet, że sporadycznie. Największy współczynnik bezrobocia wśród młodzieży czarnoskórej występuje w liczbie niewyobrażalnie wysokiej wahającej się między 36 a 48 % osób. Taki sposób zapatrzenia na skutki bezrobocia ma charakter frakcyjny, ponieważ ludzie młodzi często przychodzą i odchodzą od pracy. Najwięcej jest nich wśród nowych pracowników, ponieważ młodzi ludzie nie są zorientowani, co do swoich własnych indywidualnych kwalifikacji do pracy. Kolejną przyczyną starzenia się społeczeństwa w Polsce jest emigracja młodych. Polegała ona na tym, że ludzie młodzi zmieniali miejsce zamieszkania lub pobytu. Przybywali oni do nowego kraju. Proces emigracji wpłynął na zmniejszenie się różnic gospodarczych i ekonomiczny kraju. Ma on wpływ na zmniejszenie się bezrobocia w strukturze ekonomicznej kraju. Migracje ludności można podzielić na kilka rodzajów. Ze względu na czas trwania migracji dzielą się one na stałe. Jest to konkretna zmiana miejsca zamieszkania. Natomiast migracje okresowe, czyli krótkotrwałe są zwane rocznymi. Podczas gdy ludność migrowała przebywała znaczne odległości. Tak naprawdę mniejszą rolę odgrywała liczba przebytych kilometrów niż trudności komunikacyjne. Na nie mają wpływ możliwości finansowe przemieszczających się. Używa się również terminu migracje międzykontynentalne lub transkontynentalne. Wprowadzono je po to, aby zaznaczyć migracje ludności z Europy do Ameryki. Ponieważ odległość ta była tak znaczna i kosztowna praktycznie rzeczy ujmując nie było Możliwości powrotu. Dotyczyło to szczególne migracje ludności z Ameryki Północnej do Europy Zachodniej. Migracje w statystyce dzielą się na wewnętrzne i zewnętrzne. Wewnętrzne oznaczają przemieszczanie się ludności wewnątrz kraju, natomiast zewnętrzna poza jego granicami. Migracje dzielą się według przyczyn. W ten sposób można podzielić ja na kilka rodzajów. Przyczyny migracji mogą być na przykład z powodów ekonomicznych dla poprawy, jakości życia poprzez odłożenie pewnej sumy pieniędzy. Zdarzały się jednak relacje osób migrujących z tych powodów z pobudek często nieekonomicznych. Jednak migracje ludzi do Europy Zachodniej lub Stanów Zjednoczonych mają głównie powody ekonomiczne. Migracje rodzinne mają miejsce przykładowo, gdy dwoje młodych ludzi pochodzących z różnych krajów zaczynają mieszkać razem. Aby potem stworzyć rodzinę. Istnieją również migracje religijne. Na nie mają wpływ dobrowolna zmiana miejsca zamieszkania wywołana chęć odbycia pielgrzymki związanej z kultem w danej religii albo przesiedlenia przymusowe wywołanymi prześladowaniami religijnymi. Przykładem jest tutaj migracja mormonów ze Stanów Zjednoczonych i ich osiedlenie się na stałe w stanie Utah jak również migracja Żydów do Izraela. Migracje mogą mieć również przyczyny zdrowotne. Ludzie wyjeżdżają do kurortów o lepszych warunkach zdrowotnych od ich obecnego miejsca zamieszkania. Przykładem tutaj jest osiedlanie się emerytów Europy Wschodniej lub Zachodniej w krajach śródziemnomorskich. Migracje turystyczne są spowodowane celami poznawczymi. Są one sezonowe i ograniczają się do krajów wysokorozwiniętych. Migracje polityczne spowodowane są głównie przez wojny i tak samo mają na nie wpływ odmienne poglądy polityczne podczas trwania pokoju. W dziejach świata największe migracje z powodów politycznych miały miejsce w czasie trwania drugiej wojny światowej pośrednio lub bezpośrednio ze zmianami granic. Liczba tych osób wynosiła nawet 100 mln osób. Na przykład ucieczka ludów Huty Ruandy po przegranej wojnie z Tutsi lub migracja ludnych Jugosławii. Migracje dzielą się również na żywiołowe wywołane na przykład klęską żywiołową. Przykład powódź w Polsce w roku 1996. Migracje planowe np. repatriacja to znaczy osiedlanie się na terenach sztucznie nawadnianych. Migracje można podzielić również na przymusowe lub dobrowolne, np. podczas migracji ludności w czasie II wojny światowej. Dzielą się one również na legalne i nielegalne. Migracja to zawsze sprawa indywidualna, choć często z różnych racji. Na migrację mają wpływ następujące czynniki: wypychające jest to chęć opuszczenia danego kraju. Przyciągające na przykład chęć obejrzenia wieży Eiffla w Paryżu lub Krzywej Wieży w Pizie. Migracja ma również przyczyny w małej mobilnych ludzi np. bariery polityczne i te są największe w skali światowej, językowe spowodowane słabą znajomością języków obcych, kulturowe, infrastrukturalne słaby rozwój mieszkalnictwa. Po 1945 roku migracje zostały podzielone na cztery najważniejsze. Zaliczamy do nich: klasyczny model migracji, państwo proponuje obywatelstwo. Drugi czynnik: kolonialny model migracji przybywają ludzie z krajów kolonialnych np. Wielkiej Brytanii lub Francji. Trzeci model gastarbeiterów według tego pracownik przyjmowany jest do pracy na określony czas, ale nieudzielane jest im obywatelstwo, mimo iż pozostają w kraju przez długi czas. Ostatnim rodzajem emigracji jest emigracja nielegalna. Polega ona na samowolnym opuszczeniu granicy lub na przebywaniu docelowym po upływie terminu ważności wizy turystycznej. Imigranci nielegalne są zaliczani do marginesu społecznego Polsce po wojnie odbywały się migracje ekonomiczne. Były one w dwóch kierunkach. Pierwszy to migracja ludna z wsi do miast, drugi natomiast to przemieszczanie się ludności z terenów mniej uprzemysłowionych do terenów bardziej uprzemysłowionych. W latach 1946- 1995 liczba ludna na terenach miejskich zwiększyła się z 8, 0 do 23.9 Milionów ludnych natomiast ludność wiejska zmalała do około 900 tys. mieszkańców. W latach 90 ze stabilizowała się do 14, 7 miliona mieszkańców. Przyczyną takiego stanu rzeczy była migracja do miast. Migracje lat 90 charakteryzowały się: mniejszy przepływ ludny międzywojewódzkich. Przyczyną był spadek w produkcji przemysłu ciężkiego. Drugim czynnikiem był napływ ludności do większych miast. Brak środków transportu ludzi ze wsi do miast. Stephen Castels i Mark Miller pokazał, iż te analizy tendencji migracyjnych w przyszłości będą charakteryzowały: 1. Nasilenie-migracja w zroście w dość szybkim tempie. 2 . Zróżnicowanie- brak określenia fal migracji na przykład emigracja zarobkowa, emigranci będą stanowić bardzo różne grupy społeczne lub etniczne. 3. Globalizacja oznaczała, że proces migracji obejmie w niedalekiej przyszłości cały świat.
Trzecim powodem starzenia się społeczeństwa jest rozwój medycyny. Największy wpływ na ten proces ma geriatria. Geriatria jest to dział medycyny, który zajmuje się patologicznymi i fizjologicznymi aspektami ludzi starszych i ich problemami klinicznymi. Na proces starzenia się mają wpływ:
1.czynniki determinujące: geny oraz metabolizm własny organizmu, który zależy od aktywności fizycznej danego osobnika
2. czynniki osobnicze: otyłość, choroby, kalectwo, zaburzenia regulacyjne (neurohormonalne)
3. czynniki środowiskowe: palenie tytoniu, leki, żywienie, radiacja, woda, powietrze
4. obciążenie psychiczne: stres
5. czynniki społeczno-socjalne i aktywność społeczna( zawodowa, towarzyska, rodzinna)
Według Światowej Organizacji Zdrowia wczesna starość rozpoczyna się od okresu 60 do 65 roku życia. Ludzie starzy nie stanowią jednolitej grupy pod względem sprawności psychicznej i fizycznej, stanu posiadania, dlatego zostali podzieleni na trzy grupy:
- starość wczesna – wiek podeszły – 60-74 rok życia
- starość późna – 75-89 rok życia
- starość bardzo późna – okres długowieczności – powyżej 90 roku życia
Kolejną przyczyną starzenia się społeczeństwa W Polsce uzależnienie się od różnych środków np. narkotyki, alkohol. Zacznijmy od narkotyków. Według światowej organizacji zdrowia WHO narkomania to stan fizyczny i psychicznego organizmu, podczas, którego człowiek zachowuje się inaczej niż zazwyczaj. Charakteryzuje się zmianami w zachowaniu lub innego rodzaju reakcjami. Człowiek uzależniony potrzebuje brać okresowo lub na stałe leki po to, aby nie odczuwał złego samopoczucia, które związane jest z ich brakiem. Według artykułu 9 ustawy o zapobieganiu narkomanii z dnia 31.01.1985 Roku. Narkomania to przyjmowanie środków odurzających w celach niemedycznych na stałe lub okresowo.
1.Uzależnienie psychiczne jest to stan, podczas, którego osoba musi okresowo Lu stale przyjmować środki narkotyczne. Potrzeba ta jest tak silna, że dana osoba nie jest w stanie samodzielnie podjąć działania.
2.Uzależnienie się fizyczne jest to włączenie w stan fizjologiczny organizmu narkotyków, które mogą być spożywane w coraz to większych dawkach. Spożywanie narkotyków nawet w bardzo małych dawkach powoduje głębokie zaburzenia w procesach biochemicznych organizmu oraz zaburzenia w psychice. Stan ten nazwany jest głodem narkotycznym lub zespołem abstynencji. Chęć zażycia środka jest aż tak mocna, że dochodzi do samobójstwa, a w najgorszym przypadku do samobójstw.
3.Uzależnienie się społeczne polega ta spożywaniu środków narkotycznych czasach nabytych nielegalnymi środkami w grupach subkulturowych, ponieważ uzależniony odczuwa ogromną potrzebę afiliacji. Z czasem uzależniony musi przyjmować to coraz większe dawki narkotyków, aby odczuwać efekt jak na początku ich brania. Ten stan organizmie nazwany jest tolerancją orgiazmu. Tolerancja krzyżowa powstaje wtedy, gdy człowiek uzależnia się od pokrewnego narkotyku. Uzależnienie dzieli się na fale. Pierwsza fala nazywa się wstępną charakteryzuje się ona poznanie stanu odurzenia i często towarzyskie branie narkotyków. Druga to faza ostrzegawcza ma ona charakter odczuwania stanu przyjemności. Odurzenie często jest zaplanowane. Według uzależnionego jest to panaceum na wszystkie jego problemy. Faza ta ma następujące cechy kłamstwa, pożegnanie dotychczasowego zajęcia czy zainteresowania, drobne kradzieże, agresja, zmiana kręgu przyjaciół oraz zamykanie się z sobie. Podczas kolejnej fazy zwanej krytyczny stan uzależnienia jest tak silny, że staje się celem nadrzędnym. Organizm potrzebuje coraz to większych dawek. Symptomy to całkowita zmiana kręgu znajomych. Przebywanie jedyne wśród znajomych narkomanów. W takich sytuacjach dochodzi często do drobnych konfliktów z prawem. Podczas stanu trzeźwy narkoman odczuwa wstyd i niską samoocenę. Faza chroniczna charakteryzuje się tym, że jest to stan stały. Uzależniony odczuwa potrzebę brania coraz to większych dawek narkotyków, aby nie popaść w stan głodu narkotykowego. Jednostka nie jest w stanie podjąć jakiejkolwiek aktywności społecznej prócz umiejętności zdobycia środków. Narkotyki dzielą się na:
1.uspakajające, do których zaliczamy: opiaty- (pochodne maku, heroina, opium, morfina), w skutek ich brania następuje proces braku łaknienia, co prowadzi do wychudzenia i spadku sił fizycznych. Efekty- uszkodzenie narządów wewnętrznych: wątroby, trzustki, nerwów wzrokowych oraz centralnego układu nerwowego oraz objawy psychiczne to nieodczuwanie uczuć wyższych jak brak odpowiedzialności, zainteresowań, ambicji oraz drażliwość
2. pobudzające :amfetamina, ekstazy, kokaina
3. środki halucynogenne: konopie indyjskie, LSD, meskalina
4. środki wziewne np. farby, kleje, rozpuszczalniki(benzyna, nafta)
5. sterydy anaboliczne: testosteron insulina, hormon wzrostu.
Wiek osób uzależnionych od narkotyków jest przerażająco niski. Im wcześniej dana osoba zaczyna brać środki to bardziej się uzależni. Z czasem wiek osób uzależnionych spadał. Tak sam dealerzy narkotyków zaczynają bardzo wcześni zajmować się tym zjawiskiem 15 do 16 lat. Powstają konflikty, gdy rodzice oddają dziecko do ośrodka, ponieważ nie stosują się do przepisów w tych ośrodkach i dlatego nie chcą przyjmować ich.