Do jakich konfliktów doszło w czasie wiosny ludów na ziemiach Polskich.

Na terenie dawnej Rzeczpospolitej również dochodziło do zamieszek, buntów narodowych, ale nie na terenie całej Rzeczpospolitej. W zaborze rosyjskim nie doszło do żadnych poważniejszych wystąpień, ponieważ wszelkie próby sprawnie tłumiła tajna policja. W Galicji do największych wystąpień narodowych doszło w Krakowie i we Lwowie, gdy w Wiedniu nadal trwała rewolucja. Utworzono Komitety, które miały sprawować władzę w tych miastach. Na czele lwowskiego Komitetu stanął Franciszek Smolka, a w Krakowie Wiktor Heltman. Austriacy postanowili zgodzić się na polskie żądania, lecz gubernator Galicji Franz Stadion, by nie dać powodu chłopom do sięgnięcia po broń ogłosił zniesienie pańszczyzny i uwłaszczenie chłopów. Rząd w Wiedniu zatwierdził go kilka tygodni później, ale wydał go z wcześniejszą datą, co spowodowało, że na wsi wykrystalizował się obraz dobrego cesarza uwalniającego chłopa od szlachty. Po załatwieniu sprawy chłopskiej doszło do niewielkich starć podczas rozbrajania oddziałów powstałych w Krakowie w kwietniu 1848r. We Lwowie do starć doszło w listopadzie 1848r. Stadion użył znacznych sił podczas przypadkowych zamieszek, które stopniowo zajmowały miasto. Po rozbiciu sił polskich władze cesarskie zlikwidowały polskie organizacje, rozwiązały gwardię narodową i emigrowano resztę ludności, która podburzała tłum do buntów. Do zrywów wolnościowych Polaków doszło również w zaborze pruskim na terenach Wielkopolski. W związku z problemami Fryderyka Wilhelma IV w swojej stolicy Polacy liczyli na uzyskanie autonomii podczas konfliktu w Prusach i możliwym ataku wojsk carskich. W marcu 1848r. w Poznaniu powołano Komitet Narodowy, do którego weszli radykałowie(z Walentym Stefańskim), liberałowie(Karol Libelt) oraz konserwatyści(Gustaw Potworski), a sprawy wojskowe i stworzenia nowych oddziałów powierzono Ludwikowi Mierosławskiemu. Jednak gdy sytuacja w Berlinie uspokoiła się plan uzyskania autonomii podczas konfliktu nie mógł się powieść, gdyż Rosja nie miała zamiaru wysyłać oddziałów do Prus. W tym czasie do Poznania przybył wysłannik Fryderyka Wilhelma gen. Wilhelm von Willisen, który miał pertraktować z Polakami i uzyskać kompromis. Umowę zawarto w Jarosławcu pod Środą. Pruski delegat obiecał spolszczenie administracji 2/3 obszaru Wielkiego Księstwa Poznańskiego oraz zezwolił na pozostawienie 3 tys. oddziału. Rząd jednak nie uchwalił tych rokowań, a narzucił inne- spolszczenie urzędów tylko na 1/3 obszaru Księstwa oraz całkowite rozbrojenie polskiego wojska. Komitet Narodowy ogłosił samorozwiązanie. Ludwik Mierosławski, który nie chciał rozbrajania własnych oddziałów zwołał pospolite ruszenie i rozpoczął działania wojenne. Walki nazwane powstaniem wielkopolskim trwały od 29 kwietnia 1848r. do 9 maja 1848r. Główne potyczki stoczono pod Książem, Miłosławcem oraz Sokołowem. Z powstania wycofało się ziemiaństwo obawiając się późniejszych represji i konfiskaty majątku. Chłopi nie mieli szans na równorzędną walkę z oddziałami pruskimi, na dodatek Mierosławski dostał się do niewoli. Powstanie upadło, a jedyną korzyść otrzymali chłopi, którym przekazano ziemie na własność.

Dążenia niepodległościowe Polaków - wiek XIX

Wiek XIX by dla Polaków bardzo ciężki. Polacy cały czas musieli walczyć o swą niepodległość i suwerenność. Początkowo nadzieje wiązano z cesarzem Napoleonem I Bonaparte, który miał zwyciężyć głównego ciemiężcę Polaków - Rosja...