Jest to rozpoczęcie akcji w dramacie.
Ekspozycja, ZawiąBudowa dramatu... Wyróżniamy trzy główne gatunki dramatu: tragedię, komedię, dramat właściwy. Główne wyznaczniki dramatu jako rodzaju literackiego podałam w tabeli w 1. wpisie dotyczącym tego rodzaju literackiego, ale dla utrwalenia powtórzę: - dramat to utwór przeznaczony do wystawienia na scenie oraz do czytania (istnieją też odmiany niesceniczne, mające formę dramatu, ale nie przeznaczone do inscenizacji); - centralne znaczenie w utworze ma akcja pokazana bezpośrednio na scenie; - dramat zawiera: * tekst główny (dialogi, monologi), * tekst poboczny inaczej didaskalia (informacje od autora, wskazania inscenizacyjne). Dramat zbudowany jest z aktów, scen i odsłon. Akt – jest to część dramatu, która zawiera zamknięty i spójny fragment akcji utworu. Scena – cząstka akcji wyodrębniona ze względu na występowanie w niej określonego zespołu osób; przybycie lub odejście jednej z postaci oddziela daną scenę od innej. Odsłona – część przedstawienia teatralnego wydzielona ze względu na miejsce, w którym rozgrywa się akcja i odpowiadającą mu jedność zestawu dekoracji scenicznych. Główne gatunki dramatu: tragedia i komedia, powstały w starożytności. Później wykształciło się wiele odmian tematycznych i kompozycyjnych tego rodzaju literackiego, np. dramat romantyczny, farsa, tragifarsa (o tym w następnym poście). Świat przedstawiony dzieła dramatycznego koncentruje się zazwyczaj wokół wyraziście zarysowanej akcji, która ma określone etapy przebiegu. Fazy akcji: ekspozycja – sytuacja zarysowana w punkcie wyjścia fabuły zapoznająca widza (czytelnika) z głównymi postaciami, konfliktami i problemami utworu; zawiązanie akcji – moment, w którym zamiary bohatera napotykają przeszkody; rozwój akcji – kolejne zmiany sytuacji w utworze fabularnym, narastanie konfliktów; punkt kulminacyjny – w akcji dramatycznej moment, w którym napięcie przeciwstawnych dążeń osiąga najwyższy stopień; rozwiązanie akcji – końcowy etap rozwoju fabuły przynoszący rozstrzygniecie konfliktu: osiągnięcie celu przez bohatera albo jego klęska. zanie ,akcjiRozwinięcie ,Punkt kulminacyjny, Zakończenie .
Powtórka z epok – Romantyzm (wersja poprawiona)
Niżej załączam to w dokumencie Word (lepsza jest ta w wordzie bo w niektórych pyt. są tabelki, a strona internetowa likwiduje te tabelki)
1. Motywy klasyczne i romantyczne w „Odzie do młodości” Adama Mickiewicza.
Największym...
Udowodnij, ze "Antygona" jest dramatem antycznym
Początek tragedii związany jest z kultem Dionizosa, boga winnej latorośli. Co roku odbywały się uroczystości, w trakcie których wykonywaną chóralną pieśń zwaną dytyrambem. Początkowo ją improwizowano, ale pomiędzy VII a VI w.p.n.e od...
Polska proza i dramat XX wieku.
Awangarda
Stanisław Ignacy Witkiewicz-Witkacy najbardziej barwna postać dwudziestolecia - prowokator, geniusz, od dziecka związany ze światem kultury. Zadebiutował powieścią “622 upadki Bunga czyli Demoniczna Kobieta”. Jest autor...
Literatura Oświecenia.
LITERATURA OŚWIECENIA
(od połowy XVIII wieku do 1795 roku)
1. Reformy, utrata niepodległości i oświecenie
„Epokę Oświecenia w dziejach kultury polskiej utożsamia się tradycyjnie z okresem trzydziestoletnich rządów Stani...
Młoda Polska.
1. Ramy czasowe
Początek: 1890r.
Koniec: 1918r.
2. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA MŁODEJ POLSKI
2.1 Sytuacja kraju
Po zrywie wolnościowym w epoce romantyzmu, zmęczony naród skierował się ku filozofii pozytywistyczn...