Opis dworku szlacheckiego Jana Kochanowskiego

W czarnoleskiej wsi znajdował się dwór. Należał on do wybitnego rymarza - Jana Kochanowskiego, który zostawił po sobie pokaźny dorobek literacki. Był on wysokim mężczyzną. Miał szpakowate włosy i brodę. Posiadał pogodne spojrzenie, które zdradzało jak wiele w życiu przeszedł. Kochanowski był niezmiernie miłą i miłościwą osobą. Był bystrym i mądrym człowiekiem. Bardzo kochał swoją jedyną córkę - Orszulkę. Miał również wiernego towarzysza do gry w szachy - podsędka kąckiego. Dworek szlachecki był dość obszerny, lecz niski, ze względu na to, że ze starości ściany budynku zapadły się już lekko w ziemię. Dach był wysoki i bardzo stromy. Z boków dworu były przybudówki. Na wielkiej topoli nieopodal warzywnika znajdowało się bocianie gniazdo. O dach opierała się stara lipa. Czarnoleska lipa, która znajdowała się koło dworku była wiecznie zielona, w jej gałęziach rozbrzmiewały odgłosy pszczół. Spośród kwiatów i liści lipy wydobywał się piękny zapach. W upalne dni można było rozkoszować się jej cieniem. Przy stole będącym pod drzewem znajdowały się ławy, na których można się było zrelaksować. Podczas odwiedzin gości pan Kochanowski omiatał stół z pyłu i liści, które się na nim znajdowały. Kładł na stole planszę do szachów i skórany mieszek z pionkami do gry. Stawiał na stole dzban wypełniony po brzegi schłodzonym piwem i dwa kufle. Dzban nakrywał także ściereczką, aby nie dostały się tam żadne owady. Szlachcic Kochanowski był często odwiedzany przez swojego przyjaciela. Za każdym razem grali w szachy - zawsze wygrywał właściciel dworku. Toczyli przy tym również rozmowy dotyczące głównie pisarstwa, ale także życia codziennego. We dworku panowała miła atmosfera. Każdy był wobec siebie serdeczny i lojalny, mógł wyrazić swoje zdanie na temat każdej rzeczy. Jan Kochanowski traktował swój dom jako najlepsze miejsce do zestarzenia się i zebrania w jedno miejsce swoich myśli i wspomnień. Uważał, że w tym dworku jest spokojnie i przyjemnie, że znajduje się w nim wszystko, co mu do szczęścia potrzeba. Miał także kochającą rodzinę. Myślę, że gdybym żyła w tym czasach co Jan Kochanowski, a nawet teraz, ten dworek byłby najlepszym miejscem do beztroskiego życia i przeżycia wielu niezwykłych chwil. Mam nadzieje że coś tam pomogłam

Starożytność i jej nawiązania w literaturze - materiały do matury.

Matura ustna

1. Konflikt tragiczny w “Antygonie” Sofoklesa
Wstęp
• Antygona to dramat starogrecki; głos w dyskusji o prawie i władzy, toczącej się w Atenach
• Akcja jest oparta na konflikcie tragicznym, z histori...

„Et in Arcadia ego”- „I ja byłem w Arkadii”

Człowiek od najdawniejszych swych czasów zawsze poszukiwał krainy, w której byłoby mu lepiej. Naturalna tęsknota człowieka za beztroskim i szczęśliwym życiem ma długą tradycję. Już w czasach starożytnych istniała pamięć o utraconyc...

Powtórka z Baroku.

LITERACKIE I IDEOWE WYZNACZNIKI EPOKI.

1. N a z w a:
Nazwa „barok” stała się metaforą epoki dziwnej, niezwykłej i odchodzącej od klasycznego wzorca renesansu, harmonii i proporcjonalności (zarzucano jej barbarzyństwo polegaj�...

Barok

LITERACKIE I IDEOWE WYZNACZNIKI EPOKI.
 N a z w a:
Nazwa „barok” stała się metaforą epoki dziwnej, niezwykłej i odchodzącej od klasycznego wzorca renesansu, harmonii i proporcjonalności ( zarzucano jej barbarzyństwo polegające...

Barok - charakterystyka epoki

LITERACKIE I IDEOWE WYZNACZNIKI EPOKI.
? N a z w a:
Nazwa “barok” stała się metaforą epoki dziwnej, niezwykłej i odchodzącej od klasycznego wzorca renesansu, harmonii i proporcjonalności ( zarzucano jej barbarzyństwo polegające...