Motywy w tym wierszu są do siebie porównywane (być nieszczęśliwie zakochanym to tak jakby być trupem).Wiersz polega na porównaniach np. szczała miłości i szczała śmierci.
Podmiot liryczny opowiada o swoim cierpieniu porównując nieszczęśliwego, żywego człowieka a zmarłego. Miłość i śmierć są ze sobą zestawione. Śmierć w porównaniu z nieszczęśliwą miłością, która wywołuje cierpienie, jest dobrodziejstwem. Pojawia się puenta, która jest również refleksją iż człowiek zakochany nieszczęśliwie cierpi wiecznie, a cierpienie człowieka umierającego, trwa tylko do śmierci.
W jaki sposób motywy śmierci i miłości funkcjonują w wierszach Jana Andrzeja Morsztyna i Jana Lechonia?
1. Jan Andrzej Morsztyn Do trupa
Leżysz zabity i jam też zabity,
Ty – strzałą śmierci, ja – strzałą miłości,
Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości,
Ty jawne świece, ja mam płomień skryty,
Tyś na tw...