jakie widzisz różnice między życiem kobiet współczesnych i kobiet z początku XX wieku

Opis dziejów kobiet ma swój początek już w Biblii. Pismo Święte przedstawia, iż Bóg po stworzeniu zwierząt stworzył Adama na swoje podobieństwo, lecz widząc, że Adam jest samotny stworzył kobietę. Stary Testament opisuje, że Bóg stworzył kobietę z żebra Adama – kość z kości. Oznacza to równouprawnienie. Stwórca postawił na równi kobietę i mężczyznę. Ewa jest opisana w Biblii jako ciekawa i dociekliwa. To ona była powodem wypędzenia ludzi z raju. Skuszona przez szatana zerwała zakazany owoc, posmakowała go i dała Adamowi. Bóg rozgniewał się nieposłuszeństwem ludzi i wygnał ich z rajskiego ogrodu, a Ewie powiedział, że od tej pory celem jej życia będzie macierzyństwo, praca w domu i posłuszeństwo mężowi. Zadaniem kobiety stało się rodzenie i wychowywanie dzieci, oraz opieka nad mężczyzną, który pracuje i zarabia pieniądze. Biblia opisuje różnorodność cech charakteru kobiet zaczynając od Ewy, a kończąc na Maryi, matce Chrystusa. Kobiety czasami się mszczą, drwią, płaczą, czarują, niekiedy nawet zabijają, ale często są opisane jako bohaterki – dzielne, mocne i bojowe. Według religii żydowskiej kobiety powinny być pobożne, oraz pokorne. Zawsze zajmować się mężczyznami i stawiać ich na pierwszym miejscu. Maryja była przykładem dobra, świętości i zgodności z wolą Boską. Musiała przeżyć śmierć najbliższych jej osób: męża i syna. Maryja była ostatnią kobietą, którą opisuje Pismo Święte. Kolejnym opisem stworzenia kobiety są mity starożytnych Greków i Rzymian. Podobnie jak w Biblii, w mitach kobieta stworzona została przez boga, Zeusa i na podobieństwo boginek. Pomocnice Zeusa sprawiły, że Pandora stała się kusząco piękna: Afrodyta rozświetliła jej twarz zniewalającym czarem, a Peito, Charyty i Hory przyozdobiły ją złotymi łańcuchami, oraz upiększyły jej głowę kwiatami. Hermes zaś obdarzył ją podstępem i zdradliwością. Zeus zesłał Pandorę na ziemie, do ludzi razem z wieloma nieszczęściami, chorobami, epidemiami, i innymi „darami od bogów”, których celem było utrapienie śmiertelników. Tak mitologia opisuje stworzenie kobiety – sprowadziła na ludzkość nieszczęścia, była podstępna i zdradliwa. W mitach Greków i Rzymian i przede wszystkim w utworach Homera możemy znaleźć wiele innych opisów kobiet. Głównie pozytywnych. W starożytnej literaturze znajdujemy wiele boginek, a także śmiertelniczek: Atenę, Afrodytę, Artemidę, Helenę, Bryzeidę, a także znaną z Odysei Homera Nauzykae. Homer przedstawia Nauzykae jako „wielką panią”, szlachetną i godną, o pięknej, olśniewającej urodzie. Nauzykaa kochała Odyseusza, a mimo to wypuściła go do jego żony nie chcąc niszczyć ich związku. Poprosiła tylko Odyseusza aby o niej pamiętał i dała mu wolną drogę. Nauzykaa stała się jedną z najbardziej znanych i lubianych kobiet antycznych. Dalszych opisów dziejów kobiet dostarcza nam literatura XII i XIII wieku. W literaturze tej nastąpił przełom. Kobieta nie zajmuje już miejsca u boku mężczyzny, który jest panem i władcą, ale skupia na sobie uwagę. Kobieta stanęła w centrum zainteresowania. To ona zajmuje decydujące miejsce w świecie rycerskim. Jej pochwała jest czymś nadzwyczajnym, jest podzięką za starania i trudy. Kobieta stała się wytworną damą. Mężczyźni muszą zabiegać o jej względy, często honorowo walczyć o nią i tracić życie. Możemy znaleźć bardzo wiele listów miłosnych z okresu Średniowiecza pisanych przez mężczyzn. Dama stała się głównym tematem średniowiecznej literatury, a także sztuki. Także Henryk Sienkiewicz przedstawia postać kobiety w „Panu Wołodyjowskim”. Basia, ulubienica Michała Wołodyjowskiego, jest dokładnym przeciwieństwem kobiet przedstawianych w literaturze średniowiecznej. Basia jest obdarzona niezwykłą urodą i jest przy tym twardą, rozważną, waleczną i bardzo odważną. Ma wiele męskich cech. Jeździ konno, doskonale strzela z broni palnej, dobrze włada mieczem, interesuje się sztuką wojenną. Cieszy się na widok żołnierzy, pochodów, wypraw wojennych, jeńców. Sama bardzo chętnie bierze udział w bitwach towarzysząc Michałowi, który jest dla niej wzorem. Zawsze go słucha i wie, że on ma rację. Basia ma zdolności przywódcze i cieszy się autorytetem wśród posłusznych jej żołnierzy. Ci natomiast traktują ją jako kogoś nadzwyczajnego, zawsze wykonują jej polecenia, są posłuszni i uprzejmi. Baśka jest przykładem kobiety zaradnej i wszechstronnej. Potrafi dać sobie radę w każdych okolicznościach. Dobrze czuje się w towarzystwie mężczyzn. Cech charakteru kobiet z XVIII wieku dostarczają m.in. dzieła Ignacego Krasickiego. Autor w jednym ze swych utworów ukazuje wizerunek Filis – kobiety która wychodząc za mąż przeprowadziła się na wieś. Była to kobieta niezwykle pyszna. Przyzwyczajona do wygód gardziła swoim mężem już po ślubie. Spisała z nim intercyzę aby w przypadku rozwodu nie stracić majątku. Była bardzo wymagająca, a przy tym wybredna i wygodna. Chciała wszystko zmienić i zastąpić lepszym w nowym domu nie biorąc pod uwagę zdania męża. Wszystko zdawało jej się tandetne i nieodpowiednie. Często była w złym humorze. Nigdy nie była zadowolona ze starań małżonka, który robił wszystko aby było jej dobrze. Spraszała wielu gości i organizowała wytworne przyjęcia. Mąż nie zauważył tych cech przed ślubem i teraz żałował zawarcia związku małżeńskiego. Ten krótki utwór dowcipnie przedstawia sceny z życia małżeńskiego. Opisuje on Filis jako wiecznie nie zaspokojoną, szybko zmieniającą swe upodobania, modną, pyszną i wygodną osobę. Kobiety naszych czasów – jakie są? Literatura XX wieku opisuje kobiety w bardzo różny sposób. Dzisiejsze kobiety są zalotne, strojne, zadbane, ale też często skromne. Mężczyźni dbają o nie i zajmują się nimi. Znajdujemy wiele opisów dzisiejszych kobiet. Kobiety we współczesnej literaturze są przedstawione w dobrym świetle. Często są wywyższane. Nie są tak jak w starożytności osądzane o katastrofy i nieszczęścia. Jakie są dzisiejsze kobiety możemy się dowiedzieć m.in. z wywiadu z Izabellą Scorupco – odtwórczynią roli Heleny w filmie J. Hoffmana „Ogniem i mieczem”, znaną i lubianą nie tylko w Polsce kobietą. Aktorka jest przede wszystkim bardzo skromna. Nie uważa siebie za kogoś wielkiego. Mówi o sobie, że jest normalną i zwyczajną osobą. Uważa, że jej rola w filmie jest bardzo niewielka i mało ważna. Izabella Scorupco ma dużo samokrytyki, nie myśli o sobie, że jest piękna. Inną jej cechą jest jak sama mówi - romantyczność. Najbardziej przypadła jej do gustu scena kiedy spotyka się ze Skrzetuskim. W wywiadzie tym Izabella Scorupco przedstawiona jest jako osoba pozytywna, o bardzo wielu dobrych cechach. Podobnie przedstawiona jest starsza kobieta we fragmencie książki „Europa w rodzinie”. Kobieta jest: nienaganna, dyskretna, zawsze zadbana, a także bardzo religijna. Posiada duże doświadczenie, oraz właściwe poglądy na wiele spraw. Jednak różnice między poglądami babci, a o wiele młodszych dziewczyn, są bardzo duże i babcia traktowana jest przez swoje wnuczki jako zacofana i staroświecka. Ukazuje to jak szybko zmieniają się poglądy i opinie wraz z upływem czasu. Dobre intencje i chęci babci zostają jednak docenione za późno. Dopiero po jej śmierci pozostała ona w pamięci wnuczek jako osoba dobra i opiekuńcza. Opisy kobiet w literaturze były bardzo zróżnicowane. Opinia, pogląd i postać kobiety zmieniała się wraz z upływem czasu. Zarówno w epoce Biblijnej jak i w starożytności kobieta była posądzana o zło i nieszczęścia. Była przedstawiona jako negatywna postać. Z zapisów Pisma Świętego można wywnioskować, że to kobieta była przyczyną wypędzenia ludzi z raju, a po przeczytaniu mitologii starożytnych Greków i Rzymian można stwierdzić, że kobieta była złem zesłanym przez bogów z Olimpu. Jednak w późniejszej literaturze kobieta opisana jest w zupełnie inny sposób. Już w dziełach Homera, czy w literaturze średniowiecznej kobieta była świętością, czymś szczególnym. Mężczyźni całymi latami zabiegali o względy kobiet. Kolejne opisy kobiet ponownie znacznie różnią się od poprzednich. Przykładem na to są dzieła Henryka Sienkiewicza. Przedstawiona w jednym z dzieł kobieta jest harda i stanowcza, oraz posiada wręcz męskie cechy. Kolejną opisaną przeze mnie kobietą była „Żona modna” nigdy niezaspokojona, o zmiennych upodobaniach. Różnica między Baśką, a żoną modną jest bardzo duża. Są to dwie zupełnie inne, o przeciwnych cechach kobiety. Także różnica między współczesnymi kobietami, a tymi ze wcześniejszej literatury da się zauważyć. W dzisiejszych czasach płeć piękna posiada wiele pozytywnych cech. Panuje też równouprawnienie i kobieta współczesna nie służy już mężczyźnie tak jak kobieta Biblijna. Jak widać wizerunek kobiety w literaturze zmieniał się wraz z upływem czasu. Kobieta przedstawiona była od bardzo negatywnej, przynoszącej samo zło, do wspaniałej, świętej, o samych zaletach. Kobieta była przecież powodem, według Biblii, pojawienia się na świecie zła, ale dzięki niej było wiele dobra. Jak mówi cytat z książki „Twarze księgi”: „Przez kobietę weszło w świat i naturę ludzką zło. Przez kobietę zjawiło się dobro.

Filozofia a Psychologia

Essej- Były w Biblii ślady tego co odkryli niedawno archeolodzy- kultu pewnej bogini w Izraelu w tamtych czasach „męskich Bogów”, ale Kościół woli te kwestie pominąć i w ogóle Kościół słynie z zamiatania niewygodnych prawd „pod d...

Estetyka a Aksjologia i Psychologia

uczucia ludzkie wynikają z istnienia mniej lub bardziej uświadomionej hierarchii wartości i to wzbudza większe emocje (= czytaj: większe uczucia) co jest wyżej i bardziej „ważne” w tej hierarchii. Taka jest aksjologiczna istota emocji lud...