Ewakuacja ludności i zwierząt z terenów zagrożonych.

Najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym sposobem uniknięcia niebezpieczeństwa jest oddalenie się od tego źródła lub miejsca jego występowania. Kiedy pozwala na to czas, a zagrożenie jest jeszcze stosunkowo niewielkie, oprócz ratowania ludzi i zwierząt można spróbować wywieźć z zagrożonego obszaru przynajmniej część dobytku, można też zabezpieczyć (ochronić przed zniszczeniem) dobra, które muszą pozostać: budynki, maszyny, urządzenia, zapasy produkcyjne itp. Jeżeli jednak brakuje czasu - najważniejsze jest ratowanie ludzi. Zorganizowana (planowa) ewakuacja polega na podporządkowaniu się poleceniom władz i służb profesjonalnych: policji, OC, straży miejskiej, straży pożarnej - w czasie działań zmierzających do opuszczenia zagrożonych rejonów. Najczęściej wyznacza się wówczas termin, godzinę oraz miejsce zbiórki osób, które mają zostać ewakuowane. Może się zdarzyć, że ani władze, ani profesjonalne służby nie zdążą uprzedzić i zaalarmować ludności. Decyzję o ewakuacji należy wówczas podjąć samodzielnie. Takie działanie nosi nazwę ewakuacji spontanicznej (samoewakuacji). Samodzielnie podejmuje się kolejne kroki ratunkowe: decyzje, co zabrać, jak się zorganizować oraz dokąd przemieszczać, i samodzielnie opuszcza się zagrożone obiekty czy tereny. Po ogłoszeniu ewakuacji lub podjęciu decyzji o samoewakuacji należy bezzwłocznie przygotować się do wyjazdu (wymarszu), zabierając ze sobą: dowód tożsamości (osoby, które taki dokument posiadają), kartę ewakuacji, jeżeli została wydana, indywidualne środki ochrony dróg oddechowych i skóry, jeśli osoby ewakuowane nimi dysponują, telefon komórkowy, jeśli osoby ewakuowane go mają, niezbędne leki i apteczkę pierwszej pomocy, bieliznę, obuwie i ubranie na zmianę, żywność na 3-4 dni. Przystępując do ewakuacji, należy zabrać ze sobą najcenniejsze przedmioty (gotówkę i kosztowności), a mieszkanie zabezpieczyć tak, jak przy dłuższym wyjeździe|: pozamykać okna, drzwi, oraz główne zawody odcinające dopływ gazu i prądu. Szczególną troską trzeba otoczyć dzieci osoby w podeszłym wieku, chore i niepełnosprawne. Warto przyczepić do ich ubrań (wszyć w wewnętrzne kieszenie) karteczki z danymi osobowymi, numerem telefonu i adresem osób bliskich. Z myślą o przyszłej ewakuacji warto zawczasu ustalić sposób komunikowania się członków rodziny na wypadek zagubienia się, rozdzielenia, utraty łączności telefonicznej itp. Należy ustalić miejsca spotkania i pozostawienia wiadomości oraz docelowe miejsce ewakuacji. W domu stale powinny być podstawowe zapasy: baterii, leków, żywności oraz wody (kilka butelek), które zabiera się ze sobą podczas ewakuacji. Należy je systematycznie uzupełniać i powiększać.Ponieważ w sytuacji zagrożenia istotne informacje o rozwoju wydarzeń są przekazywane przez radio, a sieci telefonii komórkowej, wrażliwe na zniszczenie, mogą przestać działać, warto się zaopatrzyć także w mały odbiornik radiowy i zadbać o jego sprawność. Podczas ewakuacji zorganizowanej specjalne służby zapewniają zaopatrzenie w wodę pitną, wodę do utrzymania higieny oraz żywność. Indywidualne zaopatrywanie się w środki spożywcze oraz przyrządzanie posiłków i ich konsumpcja powinny się odbywać z wielką ostrożności.ą. Ze względu na zagrożenie epidemiologiczne wskazane jest picie wody przegotowanej lub z nieotwieranych wcześniej butelek, a posiłki należy ograniczyć do potraw poddanych obróbce termicznej (gotowanych lub smażonych). Najbezpieczniejsza jest żywność przechowywana w szczelnych opakowaniach: puszkach, słoikach, opakowaniach próżniowych.