1. Humanizm renesansowy wywodzi się z antyku - tkwił on swoimi korzeniami w starożytności, a przejawiał się właśnie we wzmożeniu badań nad klasycznymi poglądami. Poza tym Humanista - człowiek renesansowy - musiał orientować się w starożytnej kulturze i historii, studiować języki klasyczne i dzieła ówczesnych filozofów. Hasła humanistów: "Człowiekiem jestem, i nic co ludzkie nie jest mi obce" - Terencjusz; "Carpe diem" (Używaj życia) - Horacy. Humaniści chcieli zgłębić wiedzę o człowieku. Propagowali wszechstronne, harmonijne formowanie osobowości człowieka. "Homo uniwersalizm" (człowiek uniwersalny) np. Leonardo da Vinci. 2. Średniowiecze różni się od renesansu tym, że dominował tam teocentryzm. Człowiek był istotą marną, wątłą, żyje tylko po to, aby czcić stwórcę. W sztuce był przedstawiany jako słaba istota, natomiast w renesansie był piękny, podziwiano jego ciało. 3. Starożytność, podobnie jak renesans różniła się od średniowiecza chociażby tym, że w antyku ludzkie ciało było podziwiane i wręcz wielbione, natomiast w średniowieczu było one słabe, niekształtne, kościste. Antyk afirmował piękno ciała.
RAMY CZASOWE
WŁOCHY
Początek: przełom XIV w.
Koniec: XVI w.
EUROPA
Początek: XV w.
Koniec: po lata trzydzieste XVII w.
PODSTAWOWE CECHY KULTURY RENESANSU
Epoka ta narodziła się we Włoszech w XIV wieku. ...
