Kiedy i w jakich okolicznościach powstał Lublin

Lublin (łac. Lublinum, jid. לובלין, ukr. Люблін, lit. Liublinas, ros. Люблин) – największe polskie miasto po wschodniej stronie Wisły, stolica województwa lubelskiego (nieprzerwanie od 1474 roku) oraz Lubelszczyzny. Jest jednym z największych polskich miast, 2. w Małopolsce, a 9. miastem w kraju pod względem liczby ludności (349 440 mieszkańców) oraz 15. pod względem powierzchni (147 km²[2],). Historycznie położony jest w Małopolsce, początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie w ziemi lubelskiej, której stanowi centrum. Miasto leży na Wyżynie Lubelskiej (na granicy Płaskowyżu Nałęczowskiego, Płaskowyżu Świdnickiego i Wyniosłości Giełczewskiej), nad rzeką Bystrzycą – lewobrzeżnym dopływem Wieprza. Na terenie miasta do Bystrzycy wpadają dwie strugi: Czerniejówka i Czechówka. Prócz tego przepływa przez miasto czwarta rzeka – Nędznica zwana również Krężniczanką. Lublin jest członkiem Unii Metropolii Polskich oraz kandydatem do tytułu Europejskiej Stolicy Kultury w 2016 roku. Miasto będzie również gospodarzem Europejskiej Konwencji Żonglerskiej w 2012 roku.

Przywódcy polskiego państwa podziemnego przed sądami sowickimi - praca z olimpiady.

Plan pracy:
1. Wstęp
- wybuch II wojny światowej
- powstanie i struktury polskiego państwa podziemnego
- sytuacja polityczna pod koniec wojny
2. Rozwinięcie
- proces moskiewski (proces szesnastu)
- procesy styczniowe<...