Interpretacja wiersz "Pochwała stworzenia"św.Franciszka z Asyżu.  

Podmiot liryczny: św. Franciszek wychwalający Boga, głęboko wierzący, utożsamiający się z wieloma elementami świata – cudami, które stworzył Bóg Typ liryki: bezpośrednia („Panie mój”) Sytuacja liryczna: wiersz można odebrać jako swoistą modlitwę Franciszka do Boga, nie jest to błaganie, to piękna forma modlitwy dziękczynnej i pochwalnej, ku czci Boga. Podmiot chwali Boga, i niejako dziękuje za: wszystkie stworzenia, Słońce, księżyc,  ogień, wodę, ziemię. Budowa wiersza: Nieregularna, 8 strof (4,5,3,3,2,3,3,5) Wiersz wolny   Środki stylistyczne: apostrofy: „Pochwalony bądź, Panie mój”; epitety: pokorna, pożyteczna, czysta woda – funkcja obrazująca personifikacja: siostry gwiazdy; siostra nasza, matka ziemia; - uświadamiają odbiorcy, że jesteśmy ze światem i jego elementami jednym uniwersum i powinniśmy je szanować anafory: „Pochwalony bądź, Panie mój” potęgują wymiar modlitwy

Zagadnienia maturalne

Jak rozumiesz określenie "Bogowie jak ludzie - ludzie jak bogowie"?
Zdaniem tym określa się często bohaterów mitologii i wywodzącej się z niej literatury. Prezentuje ona bowiem bogów greckich, którzy są ogromnie podobni do ludzi, mają...

Matura

Jak rozumiesz określenie "Bogowie jak ludzie - ludzie jak bogowie"?
Zdaniem tym określa się często bohaterów mitologii i wywodzącej się z niej literatury. Prezentuje ona bowiem bogów greckich, którzy są ogromnie podobni do ludzi, mają...