cechy charakterystyczne Melodie na psałterz polski

"Melodie na Psałterz polski" -  kompozycja M. Gomółki, wydana po 1750 r. przez Drukarnię Łazarzową w Krakowie jest opracowaniem muzycznym "Psałterza Dawidowego" w przekładzie J. Kochanowskiego. Zbiór zawiera 150 krótkich utworów utrzymanych w układzie czterogłosowym. Psalmy mają niewielkie rozmiary, symetryczną, zwrotkową formę, realizowaną na ogół w fakturze "nota contra notam". Prostota opracowania jest bezpośrednim wynikiem przeznaczenia wykonawczego: odbiorców utworów - ludzi prostych. Kompozytor, oprócz zastosowania ciekawych rozwiązań natury czysto muzycznej, zadbał także o zgodność pomiędzy rytmiczną siłą akcentową a specyfiką i akcentacją języka polskiego. W celu zróżnicowania faktury Gomółka wykorzystał niemal wszystkie możliwe środki polifoniczne: imitację, wymianę i krzyżowanie głosów, homofonizację konstrukcji. W dawnej Polsce byl to pierwszy i jedyny utwór jednego kompozytora do tekstów w języku narodowym.     Nie jest to kopia z netu, tylko opracowany tekst przeze mnie. Pozdrawiam.

Muzyka wokalna średniowiecza i renesansu i jej zabytki w literaturze muzycznej.

Średniowiecze

W latach 300– 1430 dokonał się jeden z największych przełomów w dziejach muzyki: panującą monodię* wyparła rozwijająca się od ok. IX wieku muzyka wielogłosowa. Rozpowszechniające się w Europie chrześcijaństw...