Język polski

Prawa dziecka

Odpowiedź

klaudi59

wychowania w rodzinie, a w przypadku wychowywania dziecka poza rodziną, do zapewnienia mu, w miarę możliwości, zgodnie z jego potrzebami opieki i wychowania w rodzinnych formach opieki zastępczej - dziecko ma prawo w pierwszej kolejności do dorastania w środowisku rodzinnym. Umieszczenie dziecka w domu dziecka (placówce) jest ostatecznością w sytuacji, kiedy nie ma szans na zapewnienie dziecku właściwej opieki w jego rodzinie biologicznej albo w innych rodzinnych formach opieki zastępczej. Sąd, decydując o zabraniu dziecka z rodziny biologicznej, powinien w pierwszej kolejności starać się umieścić dziecko w rodzinie zastępczej. zapewnienia stabilnego środowiska wychowawczego - powinno się dążyć do zapewnienia dziecku stabilności w życiu. Dlatego przy braku perspektyw na powrót do rodziny biologicznej, preferowane są formy opieki trwałe i nierozwiązywalne (przysposobienie). utrzymywania osobistych kontaktów z rodziną - dziecko ma prawo do kontaktów osobistych oraz podtrzymywania jego więzi i pozytywnych relacji z rodziną biologiczną. Dlatego powinno się unikać sytuacji, kiedy dziecko jest w rodzinie zastępczej skonfliktowanej z rodziną biologiczną. Ważne jest, aby rodzina zastępcza znajdowała się w miarę blisko od rodziny biologicznej, tak aby kontakt był możliwy i dało się podtrzymywać pozytywne więzi między dzieckiem a jego rodziną biologiczną. powrotu do rodziny naturalnej - obowiązkiem państwa jest podejmowanie działań na rzecz powrotu dziecka z rodziny zastępczej do jego rodziny biologicznej. Z tym wiąże się obowiązek pracy z rodziną biologiczną i kontrolowanie sytuacji dziecka (czy nie uległa ona poprawie umożliwiającej jego powrót). traktowania w sposób sprzyjający poczuciu godności i wartości osobowej - ten obowiązek wynika z art. 30 Konstytucji. Niezbędnym elementem dla prawidłowego rozwoju dziecka jest poszanowanie jego podmiotowości i indywidualności. Dlatego też decyzje podejmowane w sprawie dziecka powinny uwzględniać jego indywidualne potrzeby i jego zdanie. Dziecko powinno być traktowane z szacunkiem. ochrony przed arbitralną lub bezprawną ingerencją w życie prywatne dziecka - dziecko jak każda osoba dorosła ma prawo do prywatności. Jakakolwiek ingerencja w te sfery powinna zostać uzasadniona nadrzędnym interesem. Wynika to m.in. z art. 47 Konstytucji. praktyk religijnych zgodnych z wolą rodziców i potrzebami dziecka - rodzice biologiczni mają prawo kształtować dziecko w sferze religijnej (art. 48 i 53 Konstytucji). Poszukując dla niego rodzinnej formy opieki zastępczej powinno się uwzględniać jego tożsamość kulturową. kształcenia, rozwoju uzdolnień, zainteresowań i indywidualności oraz zabawy i wypoczynku - prawo dziecka do nauki, zabawy i wypoczynku jest prawem wyjątkowym - przyznanym dodatkowo z uwagi na wiek. pomocy w przygotowaniu do samodzielnego życia w przypadku wychowywania poza rodziną naturalnązgodnie z art. 88-90 ustawy o pomocy społecznej. dostępu do informacji - dziecko ma prawo nie tylko znać swoją sytuację, ale trzeba też ułatwić mu zrozumienie i zaakceptowanie jej. wyrażania opinii w sprawach, które go dotyczą - dziecko ma prawo wypowiedzieć się w każdej sprawie go dotyczącej. Dziecko, które skończyło 13 lat może wziąć udział w postępowaniu dotyczącym go bezpośrednio, np. adopcyjnym, a jego zdanie jest dla sądu wiążące. Sąd powinien też liczyć się z opinią młodszych dzieci, uwzględniając oczywiście ich stopień rozwoju oraz swobodę wyrażania opinii. ochrony przed poniżającym traktowaniem i karaniem - to prawo wynika z art. 40 Konstytucji. w Polsce zabronione jest stosowanie kar cielesnych. Ani opiekun, ani wychowawca dziecka nie mają prawa dyscyplinować dziecka, używając metod poniżających lub naruszających jego nietykalność cielesną. Zabronione jest karcenie dziecka klapsem. Tylko rodzice biologiczni dziecka, jeśli stosują kary cielesne w celu wychowawczym i niezbyt dotkliwie, nie będą odpowiadali karnie. Jeśli jednak ta forma karcenia będzie negatywnie odbijała się na rozwoju dziecka, może stać się podstawą ingerencji we władzę rodzicielską.

misirek997

Prawa dziecka: • prawo do życia i rozwoju • prawo do posiadania stanu cywilnego • prawo do uzyskania obywatelstwa • prawo dziecka do rodziny; prawo poznania swego genetycznego pochodzenia, do wychowania przez rodziców naturalnych, • prawo do wolności religii lub przekonań • prawo do swobodnego wyrażania poglądów i poszanowania ich przez dorosłych • wolność od przemocy fizycznej lub psychiatrycznej, wyzysku, nadużyć seksualnych wobec okrucieństwa • wolność od bezpośredniego udziału w działaniach zbrojnych (do lat 15) • zakaz wykonywania kary śmierci lub stosowania kary dożywocia więziennego wobec dziecka Prawa socjalne: • prawo do zabezpieczenia socjalnego • prawo do możliwie najwyższego poziomu ochrony zdrowia, • prawo do odpowiedniego standardu życia • prawo do wypoczynku, czasu wolnego, rozrywki i zabawy, Prawa kulturalne: • prawo do nauki (nauka w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjalnej jest obowiązkowa i bezpłatna), • prawo do zmienności swych praw • prawo do korzystania z dóbr kultury, • prawo mniejszości etnicznych do znajomości swojej kultury, wyznania i praktyk religijnych Prawa polityczne: • prawo do stowarzyszania się i gromadzenia w celach pokojowych • prawo wolności wypowiedzi, swobody poszukiwania i przekazywania informacji i idei wszelkiego rodzaju

Dodaj swoją odpowiedź

Wiedza o społeczeństwie

Prawa dziecka

Prawa dziecka

List otwarty - "Prawa dziecka"

Prawa dziecka

Prawa człowieka. Prawa dziecka

Prawa człowieka prawa dziecka

Prawa Dziecka. Konwencja Praw Dziecka