"Zemsta" to komedia.

„Zemsta” jest komedią, dlatego że zawiera elementy komunizmu językowego, a także sytuacyjnego postaci. Ukazuje kontrast między postaciami negatywnymi a pozytywnymi, schematycznie ujmuje postacie, upraszcza ich charakter, łączy bohaterów w kontrastowe pary oraz zachowuje jedność miejsca, czasu i akcji. Komedia A. Fredry przedstawia świat i ludzi w sposób pogodny. Potrafi ona rozbawić czytelnika lub widza. W „Zemście” występuje komizm sytuacyjny, postaciowy oraz parodia językowa. Szczególnie śmieszą niektóre, bardzo wyolbrzymione cechy charakterów postaci na tle nieistotnych w gruncie rzeczy konfliktów, jakie się pomiędzy nimi rozgrywają. Równie zabawne są sercowe kłopoty bohaterów. Starania Wacława o rękę Klary, zabiegi Cześnika o małżeństwo z Podstoliną czy wreszcie niecne intrygi Rejenta wplątuję bohaterów w szereg niezwykłych sytuacji, choć ostatecznie wszystko szczęśliwie się kończy. Źródłem ogromnej wesołości jest język „Zemsty”, zaś jako przykład nich posłużą rozmowy Klary z Papkinem lub sytuacja, kiedy to Cześnik dyktuje lis Dyndalskiemu do Wacława. Dialogi są niezwykle żywe i barwne, język postaci zróżnicowany. Często zdarzają się zaskakujące bądź niekonwencjonalne wyrażenia. Komedia to zabawne zdarzenie, widowisko, śmieszny zbieg okoliczności. Właśnie taka jest „Zemsta” Aleksandra Fredry.