Dwór w Soplicowie jako „centrum polszczyzny”.

Dwór szlachecki w Soplicowie był rodowym gniazdem Sopliców, leżącym kilkadziesiąt kilometrów od Nowogródka - powiatowego miasta na Litwie. Był on prawdziwym polskim domem, rzec można - ostoją polskości.

Gospodarzem i właścicielem dworu w Soplicowie był Sędzia. Był to wzorowy, zamożny, mądry i zapobiegliwy szlachcic. Jako polski patriota był szczerze przywiązany do rodzimej tradycji i obyczajów. W codziennym życiu przestrzegał obowiązujących norm towarzyskich i obyczajowych. W kultywowaniu polskich zasad i wartości dostrzegał szansę zachowania tożsamości narodowej.

Dwór w Soplicowie jawi się nam jako prawdziwe „centrum polszczyzny”. Potwierdzeniem tego są słowa Dobrzyńskiego, tak właśnie określające Soplicowo. W dworze znajdowało się wiele pamiątek narodowych: portrety Kościuszki, Rejtana, Jasińskiego i Korsaka, a także rodowe obrazy przedstawiające historię polskich sejmików. Dwór w Soplicowie uważany był za miejsce bardzo gościnne. Brama dworku była zawsze otwarta dla przyjeżdżających gości, których uwagę przykuwał stary zegar wygrywający melodię Mazurka Dąbrowskiego.

W dworze kultywowane były obyczaje szlacheckie, w tym także te związane
z tradycją i kulturą narodową, czego wyrazem było:
- głębokie poszanowanie stanowisk, wieku i płci (mowa Wojskiego o grzeczności, sposób siadania i wstawania od stołu, kolejność mówienia),
- wspólne tańczenie poloneza,
- podtrzymywanie dawnych rycerskich zajęć i zwyczajów (polowanie, grzybobranie).

Na podkreślenie zasługuje też to, że polska szlachta chlubiła się strojem narodowym. Na co dzień noszono żupany i kontusze, a w podróż zakładano szerokie rajtuzy, kurtę i czapkę z uszami.

Biorąc pod uwagę, iż był to trudny czas zaborów, tym bardziej należy zwrócić uwagę na patriotyzm ówczesnej szlachty. Pomimo jej zaściankowości sprawa kultury polskiej była dla niej bardzo ważna. Szczególnymi miejscami, gdzie dbano o polską tradycję były szlacheckie dworki, które podobnie jak Soplicowo stanowiły „centra polszczyzny”.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Dwór w Soplicowie jako centrum polszczyzny i miejsce kultu dla starych i dobry obyczajów. Rozprawka

Dwór w Soplicowie jako centrum polszczyzny i miejsce kultu dla starych i dobry obyczajów. Rozprawka...

Język polski

Soplicowo jako centrum polszczyzny.

Adam Mickiewicz napisał epopeję „Pan Tadeusz” przebywając na emigracji. Odczuwał ból i cierpienie spowodowane długotrwałą rozłąką z ojczyzną. Poeta wiedząc i czując co przeżywają rodacy postanowił w jakiś sposób ukoić ich cie...

Język polski

Dwór w Soplicowie i zaścianek Bohatyrowiczów jako "centrum polszczyzny" w dwu różnych epokach

Soplicowo i Bohatyrowicze to miejsca przypominające raj. Wszystko jest tam piękniejsze niż w każdym innym zakątku świata. Życie toczy się zgodnie z rytmem przyrody, przyjaznej człowiekowi. Nasi bohaterowie to przedstawiciele dwu różnych s...

Język polski

Czy zawsze „centrum polszczyzny”? W swoich rozważaniach na temat dworu szlacheckiego wykorzystaj cytat z „Pana Tadeusza” i znajomość „Przedwiośnia”.

Dwór szlachecki w literaturze polskiej, to przede wszystkim ukazanie stosunków społecznych i międzyludzkich w danej epoce. Jest skarbnicą wiedzy o tradycji i obyczajach. Jednak czy zawsze „centrum polszczyzny”?

Najpiękniej i najb...

Język polski

Literatura XIX wieku jako strażniczka dziedzictwa narodowego.

Każdy naród pielęgnuje pewne wartości, które wyróżniają go spośród innych społeczeństw świata. Pamięć o tych wartościach pozwala zachować i utrwalić literatura! Dzięki niej – za pośrednictwem bohaterów - poznajemy ideały nasz...