Święta Natalia, męczennica. Żyła w III wieku, za czasów Dioklecjana. Była opiekunką grupy chrześcijan w Nikomedii. Po ich męczeńskiej śmierci zamieszkała w Konstantynopolu i tam zmarła. (Wspomnienie 26 sierpnia i 1 grudnia). Św. Natalia z Toledo. Ścięta za wiarę razem z mężem, św. Aureliuszem, ok. 852 roku. (Wspomnienie 27 lipca).
Święta Natalia z Nikomedii, męczennica, jest jedną z trzech świętych o tym imieniu. jej wspomnienie przypada 1 grudnia. Żyła w Nikomedii, dziś Izmid w Turcji, na przełomie II/III wieku. Wedle przekazów miała ponieść śmierć męczeńską w czasach panowania cesarza Maksyminusa ( zm. 238 ) Z wszystkich przekazów najbardziej wiarygodne są zapisy kalendarzowe, między innymi przekaz MARTYROLOGIUM HIERONIMA z połowy 5 wieku. Jest ono opracowane na podstawie wcześniejszych kalendarzy. Według tego przekazu Natalia miała być żoną męczennika Hadriana. Pozostając na wolności, miała pocieszać i wspomagać uwięzionych. Ofiarnie, z całym oddaniem troszczyła się szczególnie o swojego męża, aby się nie zachwiał w wierze. Wiadomości o świętej Natalii są zatem bardzo szczupłe. Jednak te wyliczone szczegóły charakteryzują jej postać dość wyraźnie. Stawiają nam przed oczyma osobę o mocnej i żywej wierze, która z całym oddaniem zatroskana jest o wszystkich potrzebujących pomocy i pociechy, zwłaszcza o skazanych na śmierć współwyznawców. Dają nam obraz kobiety prawdziwie chrześcijańskiej, kierującej się miłością Boga i bliźniego. Sama stała się ofiarą tej największej cnoty chrześcijańskiej. Zbyt zwięzłe wydawały się późniejszym chrześcijanom te proste informacje kalendarzowe o męczeńskiej śmierci Natalii i jej małżonka. Serce i wyobraźnia ludu poczęły pracować tak, że ich wielkość stała się jeszcze większa, zanikła jakakolwiek luka w ich życiorysie. Luki wypełniono prawdopodobnymi szczegółami, a każde nasuwające się pytanie znajdowało swą odpowiedź. W swoim czasie odezwał się autorytatywny głos Kościoła, by odgraniczyć złotą legendę od samego złota, to jest heroicznej miłości świętej Natalii, większej niż życie. Tak powstało tak zwane Passio czyli długi opisudręk zadawanych męczennikom podczas procesu sądowego, w celu zmuszenia ich do odstąpienia od Chrystusa. Opis, obok wiadomości prawdopodobnych, zawiera też nieścisłość, a nawet nieprawdopodobieństwa. Legendą jest na przykład dręczenie licznej grupy chrześcijan w Nikomedii na oczach cesarza. Święta Natalia i jej małżonek, męczennik, cieszyli się kultem od początku. Już w 7 wieku w Rzymie wzniesiono kościół pod wezwaniem świętego Hadriana dla jego relikwii. Z Konstantynopola do Rzymu przeniesiono później także relikwie świętej Natalii, aby święci małżonkowie mogli razem spoczywać i odbierać kult od wiernych czcicieli. W 1110 roku relikwie Natalii i Hadriana przeniesiono do flamandzkiego klasztoru w Gheraerdsberghe. Martyrologium Hieronymianum wspomina Natalię pod datą 26 sierpnia, jako dzień jej narodzin dla nieba. Obecnie jej wspomnienie przeniesione jest na dzień 1 grudnia. Od czasu translacji jej relikwie do Rzymu obchodzono również i wspomnienie przeniesienia jej relikwii pod datą 8 września. Ikonografia przedstawia ją zwykle z mężem Hadrianem, który ginie męczeńską śmiercią.
KRÓTKIE I NAJISTOTNIEJSZE INFORMACJE O ŚWIĘTEJ NATALII I ŚWIĘTEJ JULII (na bierzmowanie).
KRÓTKIE I NAJISTOTNIEJSZE INFORMACJE O ŚWIĘTEJ NATALII I ŚWIĘTEJ JULII (na bierzmowanie)....