Co według ciebie oznacza budowanie cywilizacji miłości.

TEMAT: ' Co według ciebie oznacza budowanie cywilizacji miłości?"

Co oznacza budowanie cywilizacji miłość?. Na to pytanie stara odpowiedzieć się wiele osób. Jak powinna wyglądać cywilizacja miłości?. Zacznijmy od tego czym jest cywilizacja, a czym miłość. Otóż cywilizacja jest poziomem rozwoju danego społeczeństwa, przypadającego na daną epokę. Miłość natomiast jest uczuciem, skierowanym do drugiego człowiek. Więc cywilizacja miłości będzie to cywilizacja która opiera i kieruje się miłością. Cywilizacja w której dominuje miłość. Jest ona jej wyznacznikiem i największą wartością. Więc czym jest budowanie cywilizacji miłości, o której w ostatnim czasie się tak dużo mówi. Budowanie cywilizacji miłości rozpoczęte zostało już od najdawniejszych lat. Przez ten upływ czasu wiele osób wykazywało tą miłość.
Flamandzki ksiądz Phil Bosmans mówi: ' Miłość nie jest wynalazkiem ludzkim - Bóg wynalazł miłość ". Tak samo Jan Paweł II często w swoich naukach powtarzał, że : " Bóg jest miłością'. Miłość Boża objawiona została przez to, iż On sam pozwolił na śmierć swojego Syna. Zrobił to z miłości, którą darzył ludzi. Wiedział, że śmieć Jezusa odkupi grzechy ludzkie. Jezus wydając się na śmierć tak samo kierował się miłością do ludzi. Nie chciał umierać dla własnych korzyści. Nie umierał dla tego żeby być znowu z Ojcem w niebie. Umarł dla ludzi, miłością do nich zwyciężył świat i zło panujące na nim. Jezus zmartwychwstając pokazał że miłość zwycięża śmierć. Chrystus ponadto zostawił przykazanie miłości, które brzmi: "będziesz miłował Pana Boga swego z serca całego, z sił swoich i z całej duszy swojej, a bliźniego swego jak siebie samego". Dał to przykazanie po to aby nakreślić ludziom jak powinien wyglądać świat. Uważam, że przykazanie miłości jest pierwszym początkiem, który nawiązuje do budowania cywilizacji miłości.W czasach niedalekich znaną osobą, która zaczęła mówić o budowie cywilizacji był, a nawet dalej jest w swych naukach Jan Paweł II. Ten wielki człowiek pragnął od początku swojego pontyfikatu cywilizacji miłości. Szedł on całe życie drogą miłości. Na samym początku swojego pontyfikatu zawierzył go Niepokalanej Dziewicy Maryi. W jednej z prac Jan Paweł II powiedział: ' święty - to człowiek doskonały w miłości ". Uważam, że Papież w tych słowach miał racje, czy święty może zostać osobą, która jest obojętna dla innych, która jest obojętna na cierpienia innych. Wydaje mi się, że nie bo jak sama nazwa mówi, święty musi być przykładem, w każdej dziedzinie. Jan Paweł II na początku nowego tysiąclecia powiedział: "Na kryzys cywilizacji trzeba odpowiedzieć cywilizacją miłości, opartą na uniwersalnych wartościach pokoju, solidarności i wolności, które znajdują pełne urzeczywistnienie w Chrystusie." W nowym tysiącleciu wiele krajów łamie prawa człowieka. Ludzie są zastraszani. W niektórych krajach głodują. Jan Paweł drugi nawoływał, aby odpowiedzią na te kryzysy była cywilizacja miłości. Mówi, że powinna być oparta na pokoju, na solidarności, która mówi nie sam, lecz razem, nie osobno, lecz wspólnie i ostatnia część to wolność, którą sam Bóg dał człowiekowi, a ludzie zabierają ją innych. Jan Paweł II w życiu kierował sie miłością. Mimo iż był biskupem Rzymu, największą osobowością Kościoła Katolickiego, to innych traktował na równi z sobą. Nigdy się nie wywyższał, kiedyś nawet żartobliwie powiedział: "Wstyd mi. Prezydent stoi, kardynał stoi - a ja siedzę.". Kochał każdego, bez względu na to jakiej jest rasy i narodowości. On potrafił nawet przebaczyć osobie, która go usiłowała zabić. Bo wiedział, że bez miłości nie ma przebaczenia, a bez przebaczenia nie ma miłości. Jan Paweł II jako przedstawiciel Kościoła Katolickiego wybaczał i prosił o wybaczenie inne religie. Przełamywał wszelkie ' lody ' dzielące go od innych, przy czym kierował się cały czas miłością. Jest on najlepszym przykładem osoby budującej cywilizację miłości. Chciał pokoju dla całego świata. Zjednał wielu ludzi. Obdarzył pokojem wiele narodów. Dokonywał rzeczy uważanych za niemożliwe. A wszystko to mu się udawało bo kierował sie miłością do ludzi. Jednym też bardzo dobrym przykładem człowieka, który budował cywilizacje miłości jest Matka Teresa z Kalkuty. Była ona pierwszą zakonnicą i założycielką Misjonarek Miłości. Zrzekał się służby zakonnej, by służyć posługując ludziom chorym i umierającym. Dostrzegała w ubóstwie, chorobie i cierpieniu Chrystusa. Pomagała osobą, którym nikt nie chciał pomóc. Matka Teresa powtarzała wciąż, że "jest narzędziem w rekach Boga'. Dostrzegła w ludziach Boga. Podczas swoich działań nie zwracała uwagi na to jak ktoś wygląda, jakiej jest religii. Powiedziała pewnego razu: "Niektórzy nazywają Go Wisznu, inni Allachem, inni po prostu Bogiem, ale wszyscy musimy sobie uświadomić, że to On stworzył nas do wielkich rzeczy: do miłości i bycia kochanym. Liczy się tylko miłość. Nie możemy kochać bez modlitwy i dlatego niezależnie od religii, musimy się wspólnie modlić". Uważam, ze te słowa są bardzo ważne. Uświadamia nam Ona tu, że nieważne jak nazywamy Boga, nieważne jakiego wyznania jesteś, ważne jest to żeby sie do niego modlić. I najważniejsze co powiedziała to, że Bóg stworzył nas wszystkich do wielkich rzeczy, a tymi rzeczami jest miłość i bycie kochanym. W życiu najważniejsza jest miłość, którą każdy powinien się kierować. A miłości nie można osiągnąć bez modlitwy. Matka Teresa utworzyła wiele zakonów i organizacji, pomogła wielu osobą. Uważam tą Misjonarkę Miłości za ważną osobę, która się przyczyniła do budowania cywilizacji miłości. Kochała wszystkich, pomagała tym wszystkim co pomocy potrzebowali, nawet odrażająco wyglądającym ludziom, bo w nich, dostrzegała ukrytego Boga. Matka Teresa powiedziała również: "Dawać samego siebie to więcej, niż tylko dawać". Jest to jak największą prawdą, przecież jeżeli człowiek daje samego siebie, to daje więcej niż może. Tak samo Chrystus oddał siebie dla ludzi. Ofiarował się żeby ludzi wybawić. Jednym z przykładów definicji miłości są słowa św. Augustyna : "kochaj i rób co chcesz". Z pozoru wygląda to na dziwny zdanie. Ale święty uważa, że jeżeli ktoś kocha, to nie może czynić rzeczy złych, a robi wszystko z miłości dla dobra innej osoby. Chciałbym jeszcze przytoczyć część z życia Ojca Pio. Był pokornym zakonnikiem, ale służył innym. Chciał pomóc wszystkim. Dzięki Niemu powstał szpital w miejscowości biednej i zacofanej. Poświęcił swoje życie modlitwie do Boga i ludziom. Jan Paweł II tak powiedział o Ojcu Pio: " Ten pokorny kapucyn zadziwił świat swoim życiem poświęconym modlitwie i służbie braciom". I te słowa wyrażają całą pracę Ojca Pio, mimo cierpienia potrafił się ofiarować innym. A cierpiał bo dostał dar stygmatów od Boga, który przyjął z pokorą i miłości. Należy dodać też, że budowanie cywilizacji miłości, a dokładniej budowanie miłości w człowieku wychodzi z rodziny. Już od małego dziecka człowiek w rodzinie uczy się kochać. Uczy się miłości. Od tego co wyniesiemy z rodzinnego domu zależy nasz dalszy rozwój.
Dlatego uważam że budowanie cywilizacji miłości jest odpowiedzią na kryzysy, problemy i globalizacje przemysłowo-ekonomiczną świata. Zaczęły zanikać ważne wartości takie jak miłość, godność człowieka. W wielu krajach dalej występują problemy głodu, są łamane prawa człowieka. Łatwo jest powiedzieć złe słowo o innej osobie, a ciężko powiedzieć do kogoś miłe słowo. Ciężko jest się uśmiechnąć. Podać pomocną dłoń. Pomóc. Mimo, iż są to małe gesty, potrafią nieraz bardzo pomóc, a niektórym ludziom przychodzą z trudem. Uważam, że budowanie tej cywilizacji jest obowiązkiem każdego chrześcijanina. Bóg stworzył człowieka na swoje podobieństwo, wiec czyniąc krzywdę człowiekowi czynimy ją Bogu. Obrażając człowieka, obrażamy Boga. Jezus powiedział "cokolwiek uczynisz jednemu z tych braci moich najmniejszych, mi czynisz". Dlatego właśnie cywilizacja miłości jest obowiązkiem każdego chrześcijanina. Każdy powinien ją budować. Czyniąc to przez te najmniejsze gesty. Każdy powinien kierować się miłością do bliźnich. Wtedy na świecie żyło by się lepiej, a jestem pewien, że życie było by lżejsze. Podsumowując uważam, że budowanie cywilizacji miłości jest: modlitwą i służbą bliźnim, tak jak to czynił Ojciec Pio; kochanie i robienie czego się chce tak jak mówił o tym św. Augustyn; dostrzeganiem w bliźnich Boga i braku różnic miedzy ludźmi, tak jak dostrzegła to Matka Teresa; kochanie ludzi, budowanie miłości i nawoływanie do pomocy potrzebującym, oraz zwalczanie problemów świata i pokonywanie wielu przeszkód, tak jak to robił Jan Paweł II; kierowanie się przykazaniem miłości i naukami Jezusa Chrystusa; darzenie innych miłością tak silną jak to uczynił Bóg Ojciec. Człowiek mimo, iż by nie chciał posiadać uczucia miłości to i tak tą miłość w pewnym momencie odczuje. Pozna to uczucie bo Bóg stworzył go z miłości i kocha go, a człowiek będąc częścią Boga i będąc Jego podobizną tą miłość odczuje. Człowiek został stworzony z miłości. Jak mówi Phil Bosmans: ' kwiat potrzebuje słońca, aby być kwiatem. Człowiek, aby być człowiekiem, potrzebuje miłości".