Charakterystyka Adasia Cisowskiego, głównego bohatera książki "Szatan z siódmej klasy"

Adaś Cisowski to główny bohater powieści K. Makuszyńskiego „Szatan z siódmej klasy”. Był on uczniem warszawskiego gimnazjum, chłopcem dobrze zbudowanym i silnym. Posiadał nieco rozmierzwioną czuprynę i śmiałe, przenikliwe spojrzenie.

Adaś to chłopiec prawego i szlachetnego charakteru. Zawsze postępował uczciwie. Nie znosił kłamstwa. Uważał, że najważniejsze w życiu człowieka jest zachować godność i honor. Szczerze żałował, że jego pomysłowość i przenikliwość stały się powodem zmartwień profesora Gąsowskiego. Pragnął naprawić błąd i obiecał, że odtąd cała klasa będzie się uczyć historii. Wyraził żal i skruchę.

Chłopiec był bardzo lubiany przez kolegów. Zawsze pomagał w potrzebie, nigdy nikomu nie odmówił pomocy. Potrafił poświęcić swoje życie i zdrowie dla dobra sprawy. Tak było podczas pierwszej nocy w Bejgole, gdy opryszkowie rozbili mu głowę. Chłopiec nie chcąc narazić na niebezpieczeństwo Wandzi, sam zaryzykował podchody za złodziejami, co zakończyło się kilkugodzinną utratą przytomności.

Był pogodny, serdeczny, nigdy nie unosił się gniewem. Zachowywał spokój i opanowanie w najtrudniejszych sytuacjach. Gdy był więziony przez opryszków, nie myślał o sobie, tylko o Wandzie i jej rodzinie. Pisząc list, sprytnie ostrzegł przyjaciół przed czyhającym na nich niebezpieczeństwem.

Wśród kolegów cieszył się ogromnym autorytetem. Chłopcy praktycznie z każdą nie jasną sprawą zwracali się do Adama o pomoc. Tak było, gdy zginęło pióro koledze, czy zapodziało się 100 złotych w szkolnej spółdzielni. Dzięki swemu sprytowi, logicznemu myśleniu i przenikliwemu umysłowi, chłopiec potrafił rozwiązać najdziwniejsze i najtrudniejsze zagadki.

Adaś był odważnym, mądrym i wrażliwym chłopcem. Wspaniałomyślnie nie chciał doprowadzić do potępienia Staszka Burskiego, który nie oddał właścicielowi zgubionego pióra. Był dyskretny i wyrozumiały.

Bohater potraktował bardzo poważnie zagadkowe wypadki, które miały miejsce w Bejgole. Zachował się bardzo dojrzale i odpowiedzialnie. Jako detektyw był bardzo skrupulatny, systematyczny i dokładny. Pewność siebie i odwaga nie opuściły go nawet w najtrudniejszych chwilach, np. gdy był wieziony w piwniczce, którą zalewała woda. Ufał w swoje szczęście i wierzył, że z każdej opresji jest wyjście.

Adam jest wzorem bohatera młodzieżowego. To dobry kolega, detektyw. Jego przezwisko „szatan” odzwierciedlało jego spryt i przedsiębiorczość.

Bardzo podobało mi się, że chłopiec był szlachetny, prawdomówny, dobry i odpowiedzialny. Zawsze można było na niego liczyć i mu zaufać
Według mnie to jeden z najsympatyczniejszych bohaterów literackich jakich dotychczas poznałem. Chciałbym mieć takiego przyjaciela.