Ukraina, milicja

Ukraina posiada rozbudowany system bezpieczeństwa swojego kraju, który ma za zadanie chronić jej terytorium jak również jej mieszkańców. Po pierwsze warto wspomnieć o Siłach Zbrojnych Ukrainy są to wojskowe jednostki, które będą bronić Ukrainę, jej suwerenności, całość i nietykalność jej terytorium. Siły zbrojne Ukrainy powstrzymują oraz zapobiegają agresji w stosunku do Ukrainy. Prezydent Ukrainy jako Najwyższy Głównodowodzący Sił zbrojnych Ukrainy będzie kierować nimi w obrębie struktur uwarunkowanych przez Konstytucję Ukrainy. Proste kierownictwo będzie wykonywane przez Głównodowodzącego Sił zbrojnych Ukrainy Minister Obrony Ukrainy. Typy Uzbrajanych Sił zbrojnych Ukrainy - Armia, Powietrzna , Flota; Wielkie uformowania, wojskowe jednostki, szkoły wojskowe. Ponadto kolejnym działem jest Obrona Ukrainy , w dalszym ciągu prawo, ustala podstawy obrony Ukrainy jak i organów władzy państwowej, ciała miejscowego samorządu. Milicja jest pojedynczym systemem który włączony do ustroju Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Podlega ona pod Ministerstwa i jest także odpowiedzialny przed miejscowymi radami.
Prawo Ukrainy określa milicję jak uzbrojony organ wykonawczy który ma możność użycia siły. Jest stworzone dla ochrony życia, zdrowie, prawa i wolności obywateli, ich majątku, środowiska, ważnych z punktu widzenia oraz zainteresowania społeczeństwa i państwo przed nielegalnymi naruszeniami.
Milicja składa się z następujących działów:
- milicja kryminalna
- milicja publicznego bezpieczeństwa;
- milicja miejscowa
- milicja drogowa;
- milicja sądowa; •
- milicja specjalna
- milicja prewencyjna
Władze Ukraina do walki z zorganizowaną przestępczością stworzyły specjalną sekcje Milicji opartej na regionalnych agencji skierowanych do walki ze zorganizowana przestępczością.
Milicja podlega pod rozporządzenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy. Minister Wewnętrznych Spraw Ukrainy odpowiada za całe działanie milicji. Materialne i techniczne zaopatrzenie milicji związane z jej funkcjonowaniem są pokrywane z budżetu państwa, w tym z dotacji celowej na zadania Policji i miejscowy budżet jak i z funduszy przeznaczonych od Ministerstwa. Jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty organizacyjne, wskazane w odrębnych ustawach, (przedsiębiorstw, zakładów, organizacji oraz obywateli)
mogą uczestniczyć w pokrywaniu części kosztów funkcjonowania Milicji. Ze względu na brak środków finansowych i szereg innych czynników pojawiła się na Ukrainie sytuacja, która doprowadził do opuszczania szkół przez niewykształcone kadry, ponadto skrócono okres szkoleń w związku z tym okres na wpajanie wartości, wskazania właściwych środków wychowawczych jest krótszy. Stąd jak wskazuje szereg badań nieprzychylnie oddziałuje to na wierność policji. Kombinacja tych czynników zrodziła w znacznym stopniu zjawisko korupcji w szeregach Milicji Ukrainy.
Służbę w milicji może pełnić obywatel o nieposzlakowanej opinii, nie może być skazany prawomocnym wyrokiem sądowym, korzystający z pełni praw publicznych, posiadający co najmniej średnie wykształcenie oraz zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotów jest się podporządkować.
Prawo reguluje szereg zasadniczych praw i obowiązków milicji. W szczególności milicja będzie zajmowała się następującą problematyką:
- zapobiegania i wykrywania przestępstw i wykroczeń wykonuje czynności: operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe.
- Milicja w toku wykonywania czynności służbowych mają obowiązek respektowania godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka
- Milicja wykonuje również czynności na polecenie sądu
- zapewnia bezpieczeństwo obywateli i całego państwa
- znajdują ludzi którzy ukrywają się przed ciałami śledztwa, unikając odpowiedzialności za popełnione przestępstwa,
- Milicja spełnia szereg funkcji związanych z konwojowaniem mienia państwowego jak również osób prywatnych
- co więcej zatrzymanymi osobami na czas doraźnego aresztu lub odbycia zasądzonej kary.
- Milicja dba o zachowanie porządku wewnętrznego w państwie
- Utrzymanie bezpieczeństwa na drogach przez sprawowanie kontroli drogowych
- Również wykonują zasadzone wyroki i sankcje administracyjne
W szczególny, milicja będzie upoważniana do zażądania od obywateli i osób pełniących funkcje urzędowych zaprzestania, powstrzymania się od naruszają porządku publicznego. Jak również Milicja ma prawo zażądać dokonywania czynności przeszkadzają bądź utrudniają Milicji w wypełniania swoich obowiązków powierzonych jej przez organy władzy.
Milicja w zakresie swoich obowiązków posiada również prawo do:
- legitymowania osób w celu ustalenia tożsamości osób
- zatrzymywania osób w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw
- dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży i sprawdzania ładunku w portach i na dworcach oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary
Jednocześnie prawo przewiduje możliwość, przypadki kiedy w stosunku do obywateli milicja będzie mogą stosować środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i niezbędne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom. W razie niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa poleceniom organów Milicji lub jej funkcjonariuszy, Milicjanci mogą stosować następujące środki przymusu bezpośredniego:
- kajdanki,
- gumowe pałki gumowe,
- różnego rodzaju umowne a zrazem zobowiązujące oznaczenia i symbole,
- wodne środki obezwładniające,
- fizyczne, techniczne i chemiczne środki służące do obezwładniania bądź konwojowania osób oraz do zatrzymywania pojazdów,
Jeżeli środki przymusu bezpośredniego okazały się niewystarczające lub ich użycie, ze względu na okoliczności danego zdarzenia, nie jest możliwe, policjant ma prawo użycia broni palnej jako nadzwyczajnego środka w sytuacjach następujących:
- przeciwko osobie niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności milicjanta albo innej osoby,
- celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, jeśli: ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia albo zdrowia ludzkiego
- w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka,
- w celu zatrzymania osoby która została złapana w chwili popełnienia czynu zabronionego i podjęła wyraźna próbę ucieczki z miejsca zdarzenia,
- w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność policjanta lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu
- dla zatrzymywania środka transportu czy lokomocji jeżeli czyny kierowcy tworzą niebezpieczeństwo dla życia albo zdrowia obywateli albo urzędnika milicji.
Broni palnej Milicja nie może użyć w stosunku do kobiety która jest w zaawansowanym stadium ciąży jak również do osób upośledzonych i niepełnosprawnych.
Prawo określa pakiet ustawowej i socjalnej ochrony ludzi pełniących służbę milicji, jednocześnie określa obowiązek państwa do ubezpieczenie. Policjant, który w związku ze służbą doznał uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, otrzymuje odszkodowanie w trybie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie. W razie śmierci policjanta w związku ze służbą, odszkodowanie otrzymują pozostali po nim członkowie rodziny.
Działalność Milicji będzie kierowana przez: Gabinet Ministrów Ukrainy; Ministra Spraw Wewnętrznych Ukrainy oraz miejscowe rady. Na dodatek miejscowe rady będą kontrolować pracę milicji tylko w obrębie ich organów władzy bez wkraczania do systemu operacyjnego, procedury poszukiwawczej i administracyjnej działalność.
Obserwacja nad praworządną działalnością milicji będzie wykonywana przez Urząd Prokuratora Ukrainy. Przewodniczący miejscowej milicja są wyznaczane, po uzyskaniu zgody miejscowej rady. ponadto wpływ na ich wybór maja przewodniczący regionalnych działów milicja oraz Minister Spraw; Wewnętrznych
Są dwie agencje bezpieczeństwo które dzielą odpowiedzialność za bezpieczeństwo narodowe Służba Bezpieczeństwa Ukrainy (SBU) w zakresie określonym przez organy władzy ustawodawczej będzie bronić państwowej suwerenności, konstytucyjnego systemu, terytorialnej całości państwa, osiągnięć ekonomicznych, naukowych i technicznych Ukrainy, praw obywateli oraz zapewnia ochronę tajemnicy państwowej. Ukraińska Służba bezpieczeństwa będzie działać na podstawie przestrzegania praw człowieka i wolności. Funkcjonariusze Ukraińskiej Służby bezpieczeństwa będą szanować godność osoby i pokazują humanitarny stosunek niej, przez nieujawnianie informacji o prywatnym życiu. W wyjątkowych przypadkach niektóre prawa i wolności mogą być tymczasowo ograniczone w procedurze i strukturach określonych przez Ukraińską Konstytucję i prawa celem ujawnienia przestępstwa państwowego. System Ukraińskiej Służby bezpieczeństwa składa się z Centralnej administracji Ukraińskiej Służby bezpieczeństwa, podwładnych mu regionalnych ciała, Służby bezpieczeństwa Republiki Krymu, ciała wojskowego przeciwszpiegowskiego ,jednostek wojskowych jak i edukacyjnych, naukowo-technicznych i innych instytucji Ukraińskiej Służby bezpieczeństwa. Organizacja Ukraińskiej Służby bezpieczeństwa jest określana przez Prezydenta Ukrainy.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Które kontroluje rozmaite siły policyjne w tym siły zbrojne które w znacznym stopniu pozostały poza polityką.
Tryb działania organów upoważnionych do zatrzymania osób przewiduje art. 29.Konstytucji Ukrainy każdy człowiek ma prawo do wolności i nietykalności osobistej. Nikogo nie można aresztować, zatrzymywać w areszcie bez uzasadnionego orzeczenia sądu wydanego na podstawie i w trybie określonym w ustawie. W wypadkach niecierpiących zwłoki, w celu zapobieżenia lub przerwania przestępstwa, upoważnione ustawą organy mogą stosować zatrzymanie osób jako tymczasowy środek zapobiegawczy, którego zasadność powinna być potwierdzona przez sąd w ciągu siedemdziesięciu dwóch godzin. Osobę zatrzymaną wypuszcza się niezwłocznie na wolność, o ile w ciągu siedemdziesięciu dwóch godzin od czasu zatrzymania, nie zostanie jej wręczone umotywowane postanowienie sądu dotyczące zatrzymania. Każdy aresztowany albo zatrzymany powinien być niezwłocznie powiadomiony o podstawach aresztowania lub zatrzymania, poinformowany o przysługujących mu prawach i, od momentu zatrzymania, powinien mieć możliwość obrony osobiście oraz zapewnioną możliwość korzystania z prawnej pomocy obrońcy. Każdy zatrzymany ma prawo w każdym momencie wnieść odwołanie od postanowienia o zatrzymaniu. O aresztowaniu albo zatrzymaniu powinna być niezwłocznie powiadomiona rodzina aresztowanego lub zatrzymanego.
Art. 55 Prawa i wolności człowieka i obywatela znajdują się pod ochroną sądów.
Każdemu gwarantuje się prawo zaskarżenia w sądzie decyzji, działań lub zaniechania działań organów władzy państwowej, organów samorządu lokalnego, osób pełniących funkcje publiczne i urzędowe. Każdy ma prawo zwrócić się w obronie swoich praw do Pełnomocnika Rady Najwyższej Ukrainy do Praw Człowieka. Każdy ma prawo, po wykorzystaniu wszystkich możliwości prawnych na Ukrainie, zwrócić się w obronie swoich praw człowieka i obywatela do odpowiednich międzynarodowych instytucji sądowych lub do odpowiednich organów organizacji międzynarodowych, których członkiem lub uczestnikiem jest Ukraina. Każdy ma prawo bronić swoich praw i wolności przed zamachem na nie, wszelkimi środkami nie zakazanymi przez prawo.
Art. 59 Każdy ma prawo do pomocy prawnej. W wypadkach przewidzianych ustawą, pomocy udziela się nieodpłatnie. Każdy dobrowolnie wybiera swojego obrońcę.
Adwokatura działa w celu zapewnienia prawa do obrony w przypadkach oskarżenia oraz przy rozstrzyganiu spraw w sądach oraz w innych organach państwowych na Ukrainie.


Obrona cywilna
Prawo Ukrainy o Obronie w Cywilne ustala że każdy ma prawo do ochrony swego życia i zdrowia od konsekwencji wypadków, katastrof, naturalnych klęsk oraz gwarantuje zapewnienie realizacji tych praw poprzez Gabinet Ministrów Ukrainy, Ministerstwo i inne centralne ciała wykonawcze, miejscowe państwowe administracje, ciała miejscowego samorządu, kierownictwo przedsiębiorstw, zakłady i organizacje niezależnie od kształtu własności i podporządkowania. Państwo jako poręczyciel prawy tworzy system obywatelskiej,cywilnej obrony który dąży do ochrony ludności od niebezpiecznych konsekwencji wypadków i technologicznych, ekologicznych, naturalnych i wojskowych oraz katastrof. System obywatelskiejczyli cywilnej obrony składa się z:
• ciała wykonawczego który kieruje wydaniami związanymi z bezpieczęstwem i ochroną osad, zapobieganiem, reakcją i działalnością w przypadkach ewentualności
• ciała codziennego kierownictwa procesami ochrony ludności w ustroju Ministerstwa, inne centralne ciała wykonawcze, miejscowe państwowe administracje, ciała miejscowego samorządu, kierownictwo przedsiębiorstwami, zakłady i organizacje niezależnie od kształtu własności i podporządkowania; siły zbrojne przeznaczają środki za pomocą których wypełniane są obywatelskie zadania obrony
• fundusze finansowy, medyczny i materialne techniczne bogactwa, który zaopatrywanie zapewnione jest w ewentualnych przypadkach; komunikacja, zawiadomienie i informacyjne systemy
• specjalnie upoważniony organ wykonawczy dostarczający energii elektrycznej mający do czynienia z zagadnieniem obywatelskiej obrony
• kursy i edukacyjne zakłady dla szkolenia i przygotowujące specjalistów i ludności na wypadek związany z obywatelską obroną
• obywatelskie usługi obrony.

zadania obywatelskiej obrony cywilnej są nastepujące:
• zapobieganie ewentualnym przypadkom o charakterze technologicznym i natuaralnym i likwidacja ich konsekwencji
• zawiadamienie ludności o groźbie i powstaniu przypadków ewentualności w czasie wojny i pokoju
• ochrona ludności od konsekwencji wypadków, katastrof, naturalnych klęsk i środków destrukcji
• organizacja działalności ludności podczas wypadków, katastrof, naturalnych klęsk w czasie wojny i pokoju; stworzenie badań przewidujących oraz kierownictwo systemem zawiadamiającym i komunikacją, obserwacją i kierowaniem kontrolą nad nuklearnymi, chemicznymi i bakteriologicznymi skażeniami, utrzymanie ich zdolności funkcjonowania w ewentualnych przypadkach w czasie wojny i pokoju
• przygotowanie i szkolenie do obywatelskiej administracji obrony, swojego ciała kierowniczego i personelu, ucząc ludność jak stosować ochronę oznaczą za pomocą różnych środków
Siły zbrojne cywilnej obrony obywatelskiej są grupami, wyspecjalizowane i mają charakter niewojskowego uformowania. Obywatelskie cywilne grupy obrony są powołane przez kierownika, specjalnie upoważniany centralny organ wykonawczy który kieruje obywatelską obroną cywilną. Obywatelskie grupy obrony będą wypełniać zadania związane z zapobieganiem i likwidacją konsekwencji technologicznych i naturalne przypadki ewentualne zgodne z ustawami Ukrainy “O Ludności i Ochronie Terytoriów przed Technologicznymi i Naturalnymi Przypadkami Ewentualności ”, “O Ewentualności Ratunkowe Usługi ”, “O Strefie Ewentualności Ekologicznej Sytuacji ”, “ Prawnym Ustroju w przypadku Ewentualności ”, “O Uzbrajanych Siłach zbrojnych Ukrainy’’.
Niewojskowe uformowania obywatelskiej cywilnej obrony są stworzone w okolicach okręgu, miasta Kijowa i Sewastopolu, w przedsiębiorstwach, w zakładach i organizacjach niezależnych od formy własności i podporządkowania ponieważ określa to Gabinet Ministrów Ukrainy. Do niewojskowych uformowań obywatelskiej cywilnej obrony mogą pracować Ukrainscy obywatele, oprócz kobiet mają dzieci które nie ukonczyły jeszcze 8 lat , kobiety z wykształceniem wyższym które mają dzieci do 3 latami i ludzie którzy ma dyrektywy mobilizacji. Obywatelskia cywilna obrona są sfinansowane przez państwo i miejscowy budżet jak i fundusze przedsiębiorstw, zakłady i organizacje niezależnie formy własności i podporządkowania zgodnie z prawodawstwem Ukrainy. Finansowanie obywatelskiej cywilnej obrony który wymaga znaczących inwestycji włączając stwarzając ochrone budownictwa, składy dla utrzymania obywatelskiej obrony techniczny sprzęt i posiadanie, stworzenie kierownictwa punktów, komunikacja i informacyjne systemy będzie wykonywany zgodnie z ogólną procedurą zasadniczej budowli.


Prawo Ukrainy “O Obronie Ukrainy ”, w dalszym ciągu prawo to, ustala podstawy obrony Ukrainy jak i organów władzy państwowej, ciała miejscowego samorządu, obowiązki (np.opłaty celne) przedsiębiorstw, instytucji, organizacji, prawa i obowiązki ukrainskich obywateli w kwestji obrony.
Obrona Ukrainy oparta jest na gotowości i zdolności ciał władzy państwowej, miejscowym samorządzie i gospodarce narodowej przekazanie. Państwo odpiera zbrojną agresje, likwiduje zbrajany konflikt jak i gotowość do obrony ludności i państwowego terytorium
W wypadku zbrajanej agresji w stosunku do Ukrainy albo groźby ataku, Prezydent Ukrainy będzie upoważniany podjać decyzję o ogólnej albo częściowej mobilizacji, wprowadzeniu stanu wojennego w Ukrainie albo oddzielnych częściach, użycie Ukrainskich Sił Zbrojnych. Prezydent będzie oddawać do rozpatrzenie uznaniu Najwyższa Rada Ukrainy o ogłoszeniu stany wojennego prawo. Wojna rozpoczyna się od momentu ogłoszenia stanu wojennego albo faktyczne rozpoczętych wojskowych działań i kończy w dniu przerwania stanu wojennego. Prezydent Ukrainy jako że jest Najwyższym Głównodowodzącym Ukrainskich Siły Zbrojnych będzie wydawać dekrety, dyrektywy i rozkazy i Najwyższa Rada Ukrainy prawnie będzie regulować pytania kwesti państwowej obrony.
Prawo powołuje ciała władzy państwowej i miejscowy samorząd, wpisuje ich główne funkcje skierowane na powiększeniu państwowej obronnej zdolności.

Do tej listy zwracają się:
- Rada Ukrainskiego Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony - koordynuje i kontroluje ciała wykonawcze i ich możność kwesti obrony;
- Główne kwatery Najwyższego Głównodowodzącego, organ państwowej obrony wojskowej, zapewnia strategiczne rządzenie Ukrainskimi Siłami Zbrojnymi, inne wojskowe uformwania
Gabinet Ministrów Ukrainy - zapewnia zagraniczną i wewnętrzną politykę państwa , wypełnienie Ukrainskiej Konstytucji i praw, dekretów Prezydenta Ukrainy w kwesti państwowej obrony, organizuje opracowanie i spełnienie państwowych programów Ukrainskich Sił Zbrojnuch, uzbrojenie i wojskowy sprzęt, planuje inne programy rozwoju obrony;
Ukrainskie Ministerstwo i działy jak i miejcowe ciała samorządu zapewniają spełnienie państwowej polityki w kwesti obrony w obrębie struktur. Obywatele Ukrainy tworza wojsko obsługują wojskowy obowiązek zgodnie z potrzebami prawodawstwa.



Średnia pensja nie przekracza 50-100 USD, a ceny są zbliżone do polskich. Emeryci i pracownicy budżetówki dostają emerytury i świadczenia ze znacznym opóźnieniem i w wysokości rzadko przekraczającej 50-100 UHR. Trudno zatem się dziwić, że ukraińska milicja uchodzi za jedną z najbardziej skorumpowanych w byłym bloku wschodnim

Ukraińscy milicjanci nie są zbyt przyjemnie nastawieni do cudzoziemców. Często nie podejmują jakiegokolwiek działania. Zdarza się niestety, że pozostaje liczyć wyłącznie na siebie. Zmorą wszystkich kierowców podróżujących samochodem po Ukrainie jest DAI, milicja drogowa uznawana za najbardziej skorumpowaną służbę państwową

Niektóre przyczyny wzrostu przestępczości na Ukrainie

Po odzyskaniu niepodległości przez Ukrainę w 1991 roku w istotny sposób zmieniły się warunki pracy, jej organów wewnętrznych. Do 1991 roku milicja Ukrainy stanowiła część składową organów wewnętrznych związku radzieckiego. Ministerstwo spraw wewnętrznych Ukrainy było podporządkowane ministerstwu związkowemu, które sprawowało ogólne kierownictwo oraz koordynowało pracę. Po 1991 roku kierowanie pracą milicji Ukrainy przejęło ministerstwo spraw wewnętrznych państwa.
W celu wzmożenia walki z przestępczością na Ukrainie zostały przeprowadzone zmiany organizacyjne w strukturze milicji, znacznie zwiększono liczebność organów spraw wewnętrznych, wzmożono służbę do walki z przestępczościa zorganizowaną. Stworzono nowe samodzielne służby do walki z narkotykami oraz do walki z przestępczością podatkową. Niestety pomimo podejmowanych środków przestępczość na Ukrainie stale wzrasta. Przyczyn takiego stanu jest wiele, przedstawię niektóre z nich:
1.Brakuje niezbędnego współdziałania między organami stojącymi na straży prawa Ukrainy i wielu krajów europy. Przestępcy nawiązują kontakty szybciej niż struże prawa. Oto przykład – według niektórych danych w bankach krajów europejskich znajduje się obecnie od 10 do 13 miliardów dolarów zdobytych w wyniku przestępnej działalności na Ukrainie. Pieniądze te są legalizowane w europie. Przestępcy z wielu krajów europy, pod pozorem tworzenia wspólnych przedsiębiorstw i realizacji wspólnych inwestycji, legalizują na Ukrainie swoje środki zdobyte w wyniku popełnionych przestępstw.
2.Nastąpiło zerwanie więzi między organami ścigania krajów wchodzących w skład byłego związku radzieckiego. Wojna domowa w republikach Wspólnoty Niepodległych Państw również ujemnie wpływa na sytuację na Ukrainie. Z państw tych jest przekazywane na Ukrainę broń, którą wykorzystują przestępcy. Codziennie z ich rąk ginie średnio 13 osób, co jest bardzo dużą liczba na tle innych państw europejskich. W 1994 roku na Ukrainie dokonano ponad 4 tysiące zabójstw w wielu przypadkach przestępcy stawiają zbrojny opór funkcjonariuszom milicji. Tylko w 1996 roku podczas wykonywania obowiązków służbowych straciło życie 40 funkcjonariuszy milicji Ukrainy natomiast w roku 2002 ta liczba zmieniła się diametralnie. Zostały popełnione istotne błędy w trakcie przeobrażeń rynkowych, w wyniku których gwałtownie wzrosła liczba przestępstw gospodarczych. Pojawiły się nowe rodzaje przestępstw takie jak ukrywanie dochodów w celu uniknięcia płacenia podatków, matactwo finansowe, naruszenie zasad działalności przedsiębiorczej, fikcyjne bankructwa. Rezultatem ich popełnienia są ogromne straty w gospodarce Ukrainy na przykład tylko w wyniku kontroli dokonanych przez państwową inspekcje podatkową, która wchodzi w skład ministerstwa finansów, oraz milicją podatkową – do budżetu państwa wpłynęło trzykrotnie więcej środków niż z prywatyzacji i działalności gospodarczej zewnętrznej razem wziętej. Jak wykazały kontrole sprawdzania od 60 do 70 % podmiotów gospodarczych ukrywa swoje dochody. W związku z tym w roku 1993-94 dokonano zmian w ustawodawstwie karnym Ukrainy; takie działania zostały objęte odpowiedzialnością karną. Dlatego w 1994 roku kierownictwo MSW Ukrainy zreorganizowało podlegle sobie jednostki organizacyjne, które prowadza walkę z przestępczością gospodarczą. Miedzi innymi została utworzona całkowicie nowa służba do walki z przestępczością polegającą na ukrywaniu dochodów od podatków. Milicja podatkowa, która wchodzi w skład Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, zajmuje się wyłącznie ujawnianiem i zwalczaniem przestępstw w sferze podatkowej.
W celu zahamowania wzrostu przestępczości na Ukrainie trzeba jeszcze bardzo wiele zrobić i te działania będą miały charakter długofalowy bo ciężko będzie w krótkim okresie czasu zahamować tendencje wzrostowa przestępstw. Trzeba przede wszystkim umacniać kontakty i współdziałać z organami ochrony prawa w Europie. Niestety ta współpraca jest na etapie początkowym trzeba jeszcze wiele lat aby ta współpraca dobrze funkcjonowała, była zsynchronizowana i przynosiła efekty. Jednym z przedsięwzięć w tej dziedzinie jest organizowanie naukowych i praktycznych konferencji na Ukrainie jak i w innych państwach Europy. Doskonałym przykładem takiej współpracy jest porozumienie zawarte między policja polska a milicją ukraińską.


12 marca 2004 roku o godzinie 10.15 w KWP w Krakowie odbędzie się uroczystość PODPISANIA PROTOKOŁU WYKONAWCZEGO pomiędzy Komendantem Głównym Policji i Ministerstwem Spraw Wewnętrznych Ukrainy o współpracy w latach 2004 i 2005.
W uroczystości wezmą udział: Pierwszy Zastępca Komendanta Głównego Policji nadinsp. Eugeniusz Szczerbak i Pierwszy Zastępca Ministra Spraw Wewnętrznych Ukrainy (Naczelnik Zarządu Głównego d/w z Przestępczością Zorganizowaną) generał major milicji Michajło Manin. Podpisanie protokołu wynika z Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej podpisanej w Kijowie 3 marca 1999. Podobne dokumenty podpisywane są od kilku lat (na określony czas) z uwzględnieniem aktualnych zagrożeń i przewidując rozwój określonych zjawisk, z którymi należy liczyć się w policyjnej pracy.
Obecny protokół reguluje kwestie przekazywania informacji dotyczących osób i grup zorganizowanych o charakterze terrorystycznym, popełniających przestępstwa gospodarcze, handlujących bronią i narkotykami oraz materiałami rozszczepialnymi, czerpiących korzyści z nierządu i handlujących ludźmi, zajmujących się kradzieżami i przemytem dzieł sztuki, kradzieżami samochodów, popełniających przestępstwa rozbójnicze, trudniących się fałszerstwami pieniędzy i kart płatniczych. W celu zwalczania międzynarodowych grup przestępczych będą przeprowadzane w uzgodnionych terminach wspólne działania operacyjno-rozpoznawcze i operacje specjalne. Ponadto zgodnie z podpisanym protokołem strony będą się wzajemnie informować o wynikach badańnaukowych, oraz nowych formach i metodach zapobiegania, ujawniania i wykrywania przestępstw. Systematycznie będą sobie przekazywały materiały analityczne i statystyczne o stanie przestępczości i prognozach dotyczących pojawiających się nowych zagrożeń. Obie strony będą się też wzajemnie informować o nowych metodach utrzymania porządku w miejscach publicznych oraz podczas imprez masowych jak również ochrony obiektów mających szczególne znaczenie dla bezpieczeństwa powszechnego.
Zarówno Policja polska, jak i Milicja ukraińska zorganizują wzajemne wizyty studyjne swoich funkcjonariuszy oraz pobyty stażowe, w tym staże językowe. Jednocześnie będzie kontynuowana praktyka spotkań roboczych kierowników przygranicznych jednostek Policji i Milicji w celu podsumowania wyników współpracy, wymiany informacji operacyjnych oraz uzgodnienia wspólnych działań. Protokół wejdzie w życie z dniem podpisania i będzie obowiązywał do dnia 31 grudnia 2005 roku.