Procesy przekształcania się sieci osadniczej Zagospodarowanie przez człowieka przestrzeni odbywa się przede wszystkim przez stworzenie struktury osadniczej. Składają się na nią różnego rodzaju osiedla, połączone drogami umożliwiającymi komunikację. Właściwe i racjonalne zagospodarowanie przestrzeni i stworzenie użytecznej struktury osadniczej jest podstawą polityki wewnętrznej każdego sprawnie funkcjonującego państwa, a co za tym idzie ? stanowi o jego sile. Od kiedy człowiek zaczął uprawę roli, zmienił tryb życia na osiadły. Pierwsze skupiska ludzkie miały charakter tymczasowy, dopiero wraz z postępem cywilizacji zaczęły się kształtować stałe struktury osadnicze. Podstawowym elementem struktury osadniczej jest osiedle. Osiedlem możemy nazwać każdy teren zamieszkany, stanowiący samodzielną jednostkę osadniczą. Osiedla dzielą się na wiejskie (wsie) i miejskie (miasta). Wieś jest to jednostka osadnicza, zamieszkana przez ludność zajmującą się głównie rolnictwem. Charakterystycznym elementem zabudowy wiejskiej jest obecność zagród składających się z budynków mieszkalnych oraz gospodarczych. Kwestia rolniczego charakteru wsi wraz z rozwojem technologii ulega zmianie ? większość ludzi trudniących się rolnictwem faktyczne zamieszkuje wsie, natomiast coraz mniej mieszkańców wsi utrzymuje się z roli. Na przykład w Wielkiej Brytanii na wsi mieszka 11% ludności, a rolnictwem trudni się 1,7% mieszkańców kraju, w Polsce odpowiednio ? 38% i 19%. ? okolnica ? wieś placowa. W centrum wsi znajduje się plac, wokół którego stoją domy i inne zabudowania. Tworzą one zamknięty pierścień, zazwyczaj z jedną lub dwiema drogami wchodzącymi do wsi. Rodzaje wsi. ? rzędówka ? wieś charakterystyczna dla terenów nizinnych. Zabudowania znajdują się wzdłuż prostej drogi, najczęściej po jednej stronie. Prostopadle do drogi są rozmieszczone szerokie pasy pól. ? ulicówka ? wzdłuż drogi po obu jej stronach występuje zwarta zabudowa domów i zabudowań gospodarczych. Wyglądem ulicówka przypomina ulicę w mieście. ? wielodrożnica ? wieś o nieregularnym przebiegu dróg, przy których zwarcie stoją domy i zabudowania gospodarcze. ? owalnica ? zabudowa wsi skupiała się wokół jakiejś przeszkody (np. stawu) i miała wydłużony kształtowalu. Miasto jest jednostką osadniczą, która spełnia funkcje pozarolnicze. Osadnictwo miejskie w porównaniu z wiejskim ma dużo mniej zróżnicowany charakter. Wynika to przede wszystkim z jego późniejszego ukształtowania się oraz z ożywionych kontaktów między miastami. Określenie definicji nie jest proste, gdyż właściwie każdy kraj posiada własną definicję miasta. Możemy wyróżnić kilka kryteriów wydzielania miast: - prawno-administracyjne, czyli status prawny (prawa miejskie), np. Polska; - ilościowe, decyduje tu liczba mieszkańców, np. Francja 2 000, Syria 20 000, Chiny 50 000; - ilościowo-jakościowe, w tym przypadku decyduje liczba mieszkańców oraz odsetek zatrudnionych poza rolnictwem, np. w Indiach 5 00 mieszkańców i 75% mężczyzn zatrudnionych poza rolnictwem. Funkcje miast: - administracyjne - przemysłowe - komunikacyjne - handlowe - kulturalne - rolnicze - rekreacyjno ? sportowe - dawniej obronne - turystyczne - uzdrowiskowe - religijne Do pozytywnych zjawisk, związanych z istnieniem wielkich miast należą: - możliwość uzyskania pracy i miejsca zamieszkania - urozmaicone oferty pracy - możliwości edukacyjne - podwyższanie lub zmiana zawodu - istnienie służby zdrowia, instytucji oświatowych, kulturalnych, naukowych, handlowych, finansowych i ubezpieczeniowych - szybkie komunikowanie się mieszkańców
Ludnośc świata i jej zmiany, urbanizacja
LUDNOŚC ŚWIATA I JEJ ZMIANY
Zróżnicowanie rozmieszczenia ludności w Polsce i na świecie
W Polsce największą gęstość zaludnienia posiadają obszary woj. Śląskiego i małopolskiego. Najmniejszą- warmińsko-mazurskie, po...
Geografia ekonomiczna
Co to jest system?
FAKTOGRAFIA – konkretne, jednostkowe dane statystyczne, zjawiska gospodarcze przeniesione na liczby.
PRAWIDŁOWOŚĆ ROZWOJU GOSPODARCZEGO – w przestrzeni analiza przyczyn ich terytorialnego rozmieszczenia, u...