Aparaty cyfrowe i fotografia cyfrowa

Streszczenie

W niniejszym projekcie są zawarte informacje o tematyce fotografii cyfrowej i aparatach cyfrowych. Postaram się wyjaśnić, czym jest fotografia cyfrowa, przedstawić jej zalety oraz możliwości aparatów cyfrowych i ich znaczeniu w świetle obecnej rzeczywistości.


Wstęp

W dzisiejszym świecie postęp techniczny jest bardzo wysoko zaawansowany. Istnieje ogromna ilość najwymyślniejszych gadżetów mających za zadanie poprawiać nasze życie, czynić je bardziej komfortowym oraz podwyższać luksus naszego otoczenia. Liczba tych produktów jest przeogromna, od prostych łatwych w obsłudze malutkich zabaweczek dla dzieci po zaawansowane technologicznie telefony komórkowe z wbudowanym komputerem, faksem, aparatem i odtwarzaczem mp3…
Dzięki owym produktom, życie rzeczywiście stało się przyjemniejsze, komunikacja o wiele łatwiejsza, szybka i praktyczniejsza. Niemożliwe staje się możliwym, futurystyczne narzędzia i akcesoria z filmów scence-fiction z lat ’60 dzisiaj są produktami powszechnego użytku.
Zaawansowane technologie nie tylko mogły poprawić nasz luksus, lecz także pomóc chorym ludziom, kalekom i niepełnosprawnym. Technologia pozwala na wiele rzeczy, które były kiedyś niemożliwe są realne i co najważniejsze mogą naprawdę dużo.
Dużo znaczy – międzykontynentalna wymiana danych na globalną skale, cyfrowe przetwarzanie obrazu i dźwięku, miniaturyzacja wielu urządzeń osiągających kiedyś ogromne rozmiary itd.
Obecnie praktycznie, co tydzień lub dwa na rynek wychodzi nowy produkt o różnych możliwościach i zastosowaniu a producenci przekonują nas, że to właśnie ich produkt jest najlepszy. Duża konkurencja jest korzystna dla nas – konsumentów – ponieważ producenci aby zdobyć nasze zaufanie, obniżają ceny, wprowadzają promocje itd. Co za tym idzie, pojawienie się danego produktu powoduje ukazanie się ogromnej serii różnorakich do niego akcesoriów, kabli, dodatkowych urządzeń.
Jak widać jest to ogromna machina rynkowa mająca na celu pozyskanie nas jako potencjalnych kupców.
Można powiedzieć, że doznaliśmy lekkiego przepychu, bo niektóre elektroniczne cudeńka są naprawdę zbędne a ich cena dosyć duża. Aby dziś nie stracić pieniędzy w głupi sposób, musimy się naprawdę dobrze zastanowić czy dane urządzenie jest nam tak naprawdę potrzebne, a jeśli tak to powinniśmy posiąść odpowiednią wiedzę i ogładę, aby dokonać dobrego zakupu.
Wyścig technologiczny” ciągle trwa, nasuwa się tylko refleksja, do czego to doprowadzi, bo jeśli teraz możemy sobie zrobić zdjęcie zegarkiem i wydrukować je potem telefonem to, co będzie za 10 lat w takim tempie…?









FOTOGRAFIA CYFROWA
Cyfrowe aparaty fotograficzne pojawiły się na rynku w połowie lat osiemdziesiątych, jednak ich wysoka cena i nie najlepsza jakość uzyskiwanego obrazu spowodowały, że fotografia cyfrowa nie zdobyła wówczas dużej popularności. W miarę upływu czasu i rozwoju technologii systematycznie zwiększały się ich możliwości, zmniejszały się za to koszty ich produkcji. Zadecydowało to o obniżeniu cen, już teraz akceptowalnych dla coraz szerszego grona potencjalnych nabywców.
Większość nowych użytkowników ma skojarzenia z atrybutami charakterystycznymi dla klasycznej pracowni fotograficznej - filmem i papierem fotograficznym, ciemnią, powiększalnikiem i chemikaliami. Zastosowanie cyfrowej obróbki obrazu zadecydowało o uproszczeniu procesu fotografowania, w wyniku, czego wspomniane akcesoria praktycznie przestały być już potrzebne. Pewnym zmianom uległa również zasada działania aparatu, na co w głównej mierze wpłynęło zastosowanie nowego medium - pamięci elektronicznej. Nie znaczy to jednak, że mamy do czynienia z zupełnie nową technologią. Zmiany w konstrukcji aparatów spowodowały, że nowa generacja tych urządzeń udostępnia pewne nowe funkcje, które zwiększają komfort pracy i oferują użytkownikowi dodatkowe narzędzia.
Podstawowym elementem, który już na pierwszy rzut oka odróżnia aparaty cyfrowe od swoich "analogowych braci", jest wyświetlacz LCD montowany zwyczajowo w znakomitej większości tego typu urządzeń. Dzięki niemu wykonanie poprawnego zdjęcia nie sprawia kłopotu nowym użytkownikom. Przyzwyczajenie do standardowego celownika optycznego czyni często kłopotliwym kadrowanie ujęć za pomocą urządzeń wyposażonych jedynie w ekran ciekłokrystaliczny. Zaleta nowej technologii przewyższa wagę początkowych niewygód. Możliwość bieżącego śledzenia planu zdjęciowego oraz całego poprzednio przygotowanego i przechowywanego w aparacie materiału to duże ułatwienie w pracy. W poważniejszych zastosowaniach niebagatelne znaczenie ma również fakt, iż nie trzeba jak w klasycznych aparatach, czekać aż ukończona zostanie cała rolka filmu.
Kolejną, często niedocenianą funkcją, którą oferują niektóre aparaty, jest możliwość wyświetlania obrazu na ekranie telewizora. Edycja przechowywanego w pamięci materiału pozwala zorganizować zdjęcia i przedstawić je szerszemu gronu w postaci pokazu "slajdów". Materiał do takiego pokazu niekoniecznie w całości musi być bezpośrednio fotografowany. Przesyłanie danych pomiędzy aparatem a komputerem przeważnie może odbywać się w obie strony, dlatego zdjęcia mogą zostać uzupełnione np. wykresami lub komentarzami, które opracowane będą za pomocą komputera i zewnętrznego oprogramowania graficznego. W ten sposób skróceniu ulega czas obróbki danych, uproszczona zostaje również droga obiegu informacji.
Najnowsze aparaty cyfrowe udostępniają możliwość umieszczania głosowego komentarza przy każdej wykonanej fotografii.
Ciekawą cechą aparatów cyfrowych jest możliwość tworzenia tzw. zdjęć panoramicznych, które umożliwiają ukazanie pełnego otoczenia z punktu widzenia fotografującego. Otrzymane dane łączone są ze sobą przez dostarczone z urządzeniem oprogramowanie sterujące. Najbardziej zaawansowane programy analizują otrzymane zdjęcia i automatycznie dopasowują do siebie ich zawartości. Postać końcowa zostaje zapisana jako animacja lub w dowolnym innym formacie, który umożliwi użytkownikowi podjęcie decyzji o aktualnie wyświetlanym fragmencie panoramy.


Słowniczek
Oto kilkanaście pojęć, z którymi możemy się spotkać, czytając informacje o fotografii cyfrowej.
· Abberacja Chroamtyczna
Wada soczewek (obiektywów) polegająca na tym, że promienie świetlne o różnych barwach (długościach fali) nie ogniskują się w tym samym punkcie. W praktyce objawia się to czerwoną i niebieską obwódką wokół ostrych jasno-ciemnych krawędzi. Wada ta jest związana wyłącznie z jakością optyki i dotyka zarówno aparatów cyfrowych jak i klasycznych. W dobrych obiektywach kompensacja abberacji chromatycznej jest na tyle dobra, że prawie się jej nie zauważa.


· Artefakty
Fałszywe elementy pojawiające się na zdjęciu nie obecne w rzeczywistym obrazie. Źródłem artefaktów może być wysoki stopień kompresji JPG lub nałożenie się regularnej struktury obrazu (linie równoległe, kratownice) na regularną strukturę układu CCD.

Zniekształcenia wywołane duzym stopniem kompresji JPG

(Artefakt wywołany nałożeniem się równoległych kolorowych pasków na słupie na regularną strukturę matrycy CCD. Na powiększonym fragmencie widać, że paski są równoległe i nie występuje na nich dodatkowy wzorek jak na pełnym zdjęciu)
· Autofokus AF
Układ automatycznego ustawiania ostrości (AF). Aparaty zarówno cyfrowe jak i klasyczne wyposażone są w różne systemy AF (często w kilka jednocześnie). Aparat może:
1. sprawdzać cały kadr i wybierać charakterystyczne punkty obrazu do ustawienia ostrości (Wide AF)
2. może ustawiać ostrość na jeden ze standardowo ustawionych punktów (Point AF)
3. może ustawiać ostrość na dowolnie wybrany punkt w kadrze (Flex AF)
4. może śledzić zmiany położenia i utrzymywać ostry wybrany obiekt (Continus AF)
Braketing
Aparat z włączonym braketingiem wykonuje serię zdjęć zmieniając parametry ekspozycji przy każdym zdjęciu. Zazwyczaj pierwsze zdjęcie wykonywane jest przy prawidłowym naświetleniu, drugie jest niedoświetlone w zadanym stopni, trzecie prześwietlone. Niektóre aparaty pozwalają wykonać w braketingu serię 5 lub 7 zdjęć. Aparaty cyfrowe umożliwiają często wykonywanie braketingu nie tylko ekspozycji, ale również kontrastu zdjęcia, jego miękkości i nasycenia kolorów..
Exif
Standard zapisu różnych danych na temat zdjęcia w pliku zawierającym samo zdjęcie. W formacie Exif można zapisać datę i godzinę wykonania zdjęcia, ogniskową aparatu, przysłonę i czas otwarcia migawki, ustawienia lampy błyskowej, jeśli była użyta i wiele innych parametrów.

JPG/JPG
Najpopularniejszy standard zapisu zdjęć do pliku komputerowego. Zdjęcie zostaje skompresowane, dzięki czemu zajmuje dużo mniej miejsca na dysku czy karcie pamięci w aparacie cyfrowym. Stopień kompresji zazwyczaj jest określony przez producenta aparatu. Często można wybrać jeden z kilku dostępnych stopnni kompresji. Kompresja w standardzie JPG jest kompresją stratną, co oznacza, że zdjęcie po kompresji nie jest identyczne ze zdjęciem nieskompresowanym. Zazwyczaj jednak różnice są dla ludzkiego oka trudno uchwytne lub wręcz nie możliwe do zaobserwowania. Wszystko zależy od stopnia kompresji i rodzaju motywu przedstawionego na zdjęciu. Kompresja rzędu 5 jest praktycznie nieodróżnialna od oryginału. Kompresja na poziomie 15 sprawdza się doskonale dla większości motywów. Kompresja na poziomie 25 daje zazwyczaj dość dobre rezultaty i szczególnie nadaje się do umieszczania zdjęć w internecie, które mają być jedynie wyświetlane na monitorze.
Ogniskowa
Odległość pomiędzy środkiem optycznym obiektywu a płaszczyzną elementu światłoczułego. Ogniskowa normalnego obiektywu równa się mniej więcej przekątnej elementu światłoczułego. Dla filmu tzw. małoobrazkowego (film o szerokości 35 mm, zdjęcie o wymiarach 24*36 mm) ogniskowa obiektywu normalnego to ok. 43 mm.
Pamięć ostrości
Ręczne wspomaganie automatycznego pomiaru odległości od fotografowanego celu: skierowanie aparatu na inny obiekt w tej samej odległości, co fotografowany i naciśnięcie spustu do połowy powoduje zapamiętanie odległości; przeniesienie celownika na obiekt i naciśnięcie spustu do końca powoduje wykonanie zdjęcia z ustaloną wcześniej ostrością.
Przesłona
Urządzenie przypominające budową źrenicę oka, zmniejszające ilość światła wpadającego przez obiektyw do wnętrza aparatu. Zmniejszenie średnicy otworu wejściowego pozwala na fotografowanie jaśniejszych obiektów. Zwiększenie przesłony zwiększa również głębię ostrości obiektywu.
TWAIN
Interfejs współpracy i wymiany danych pomiędzy aplikacjami a urządzeniami realizującymi cyfrową rejestrację obrazu. Prawidłowa realizacja interfejsu umożliwia współpracę urządzenia ze wszystkimi zgodnymi ze standardem programami.
Głębia ostrości
Przedział odległości fotografowanego przedmiotu od aparatu,
w którym układy optyczne dają ostry obraz; głębia ostrości wzrasta ze zwiększaniem przesłony obiektywu i maleje ze wzrostem ogniskowej. Proste aparaty mają nastawioną stałą odległość i robią ostre zdjęcia do "nieskończonościQ. Tak duża głębia możliwa jest dzięki krótszej ogniskowej obiektywu. W niektórych aparatach istnieje możliwość zmiany odległości.
Compact Flash
Standard pamięci do aparatów cyfrowych i innych urządzeń.
W sztywnej kości o wymiarach 43*36*3,3 mm i ciężarze 11 g mieści się od 2 do 128 MB. Z aparatem łączy się poprzez 50-szpilkowe złącze, z pozostałymi urządzeniami - przez specjalną przejściówkę w standardzie PCMCIA - ATA. Maksymalna prędkość zapisu - 150 kB/s, odczytu - 1-3 MB/s.

Efekt paralaksy
Zjawisko wynikające z różnicy pomiędzy polem widzenia celownika i obiektywu głównego. Nie występuje, jeśli obraz w celowniku pochodzi z obiektywu (np. w tzw. lustrzankach albo aparatach wyposażonych w wyświetlacz ciekłokrystaliczny). Błąd paralaksy rośnie podczas zmniejszania odległości od fotografowanego obiektu.

Ekspozycja
Sumaryczna ilość światła padającego na element światłoczuły podczas procesu naświetlenia. Ekspozycję można zmieniać regulując otwór przesłony lub czas naświetlania (migawkę). Można również przestać rejestrować światło padające na element CCD. Ponieważ zwiększenie otworu przesłony można wyrównać skróceniem czasu ekspozycji, na ogół dostępnych jest wiele możliwych kombinacji ustawień tych wielkości. Ruchliwe obiekty wymagają krótszych czasów, głębokie plany - mniejszego otworu przesłony. Ponieważ nie wie o tym automatyka aparatu, cenna jest możliwość ręcznego nastawienia jednej z tych wielkości i automatycznego drugiej.

Ekwiwalent ISO
W aparatach cyfrowych jest to informacja o możliwościach pracy układu optycznego i elektronicznego urządzenia. Czułość układu porównywana jest z czułością filmu w tradycyjnej fotografii. Im większa liczba ISO, tym bardziej czuły film i tym mniejsze natężenie światła (większa przesłona, krótszy czas otwarcia migawki) niezbędne do otrzymania dobrego zdjęcia. Z punktu widzenia aparatu jest odwrotnie - im gorszy ("ciemniejszy") układ optyczny - tym większą liczbę ISO musi mieć film w tradycyjnej fotografii albo ekwiwalent ISO aparatu cyfrowego. Najczęściej spotykana średnia wartość ekwiwalentu ISO to 100.

· Acquire
Proces importowania plików do programu lub uruchomienie procedury zbierania danych poprzez interfejs TWAIN.
Aparat megapikselowy - potocznie stosowane określenie na cyfrowy aparat fotograficzny, wyposażony w co najmniej milion elementów światłoczułych.

Zasada Działania
Zasady działania fotograficznego aparatu cyfrowego jest prosta - przetwornik obrazu ,taki sam lub podobny jak w kamerze wideo, przetwarza wytworzony przez obiektyw obraz na sygnał analogowy, digitalizowany przez układ ADC (analog to digital converter).Przetwornik , zrealizowany w technologii CCD (charge coupled device - układ o sprzężeniu ładunkowym), charakteryzuje się jakąś rozdzielczością, może to być np.720x576 w przypadku przetwornika pochodzącego z typowej kamery S-VHS, 640x480, w przypadku gdy producent miał chęć "wpasować się" w standard PC, albo jakakolwiek inna rozdzielczość wynikająca z przyjętych przez konstruktora założeń. Zdigitalizowany przez ADC obraz jest następnie poddawany kompresji przy użyciu algorytmu JPEG. Skompresowane zdjęcie jest składowane w pamięci aparatu - zwykle jest to pamięć typu flash, często rozszerzana o rozmaite opcje- przeważnie o flash PC card (PCMCIA ), ale czasem o dysk sztywny wbudowany w PC card czy wręcz o dyskietkę. Potrzeba rozszerzeń wynika bezpośrednio z faktu, że obraz o przyzwoitej jakości ma w postaci cyfrowej bardzo dużą objętość, nawet po kompresji - zdjęcie w rozdzielczości 640x480 ma przed kompresją objętość 900 kB. Pamięć aparatu ma ograniczoną pojemność, a przecież wypadałoby zmieścić w aparacie przynajmniej tyle zdjęć, na ile pozwala typowy film fotograficzny. Kompromis pomiędzy potrzebami a fizycznymi możliwościami składowania danych zapewnia kompresja JPEG, pozwalająca zredukować objętość jednego zdjęcia nawet do kilkunastu kilobajtów , niestety , kosztem jakości. Zapamiętany obraz można przegrać do komputera, a także obejrzeć na ekranie telewizora (wiele aparatów ma koder tv) lub na ekraniku aparatu, jeśli aparat jest wyposażony w wyświetlacz TFT. Do transmisji między aparatem a komputerem wykorzystywane jest zwykle łącze szeregowe, ale czasem stosowne są inne rozwiązania (np. łącze równoległe portu drukarki). Ostatnio nabiera popularności użytkowanie łącza (podczerwień) IRDA, bardzo wygodnego ze względu na brak konieczności plątania się w kabelkach i dużą, w porównaniu z łączem szeregowym, szybkość transmisji. Zdjęcie, które mamy już w komputerze, możemy dalej traktować tak, jak każdy inny obraz bitmap'owy- szeroka gama oprogramowania do edycji bitmap pozwala na skorygowanie zdjęcia, retusz, montaż i co tam jest jeszcze potrzebne. Coraz liczniej reprezentowane na rynku drukarki o jakości fotograficznej pozwalają przenieść wykonane zdjęcie na papier, z całkiem niezła jakością. Można także pozostawić je w postaci cyfrowej i umieścić na swojej stronie w Internecie albo zapisać na płycie CD- dostępne narzędzia do przygotowania prezentacji multimedialnych pozwalają na łatwe i niekłopotliwe przygotowanie całkiem atrakcyjnej (dla rodziny!) płyty "Wakacje `98" lub coś w tym rodzaju. Dla tych, którzy nie lubią komplikacji , istnieje jeszcze jedna możliwość - pewną popularność zyskały sobie na rynku względnie tanie mało formatowe drukarki sublimacyjne, pozwalające na wydruk zdjęć nawet bez pośrednictwa komputera. W każdym razie wszystko odbywa się bez udziału laboratorium.






Jakość i „jakość”
Jakość konwencjonalnego aparatu fotograficznego to jego zdolność do rejestracji szczegółów zdjęcia z taką rozdzielczością ,na jaką pozwala materiał (film) oraz wszystkie możliwości techniczne , które pozwalają fotografowi uzyskać zamierzony rezultat - optyka, regulacje parametrów etc. Im łatwiej, tym lepiej . W przypadku aparatów cyfrowych sytuacja jest znaczniej trudniejsza - za jakość zdjęcia odpowiadają wyłącznie autor i aparat. Konstrukcja aparatu przejmuje tutaj również zobowiązania , które w klasycznej fotografii ciążą na producencie (film, papier). A jakość cyfrowego zdjęcia, to przede wszystkim rozdzielczość i głębokość koloru. Rozdzielczość "wejściowa" aparatu jest uzależniona od zastosowanego przetwornika CCD. Producenci często podają tylko ilość pikseli przetwornika, co nie ułatwia oszacowania rozdzielczości. Praktycznie rzadko jest ona mniejsza niż 640x480 (307200 pikseli) - najniższej klasy aparaty są wyposażone w przetwornik z 250000 pikseli. Ale rozdzielczość optyczna ma w przypadku większości aparatów klasy popularnej stosunkowo niewielki wpływ na końcową jakość. Natomiast ogromną rolę odgrywają na tym etapie przetwarzania obrazu parametry barwy - im bardziej prawdziwa 24-bitowa głębokość koloru, im lepiej stabilizowany poziom bieli im lepsza korekta temperatury barwnej światła- tym lepiej. Na szczęście ta problematyka została już dość dokładnie "przećwiczona " przez producentów przy okazji kamer wideo - w aparatach fotograficznych znajdują zastosowanie te same mechanizmy i algorytmy. "Schody" zaczynają się przy kompresji obrazu - kompresja JPEG jest kompresją stratną - im mniejsze zażyczymy sobie objętości skompresowanego obrazu, tym większa będzie strata jego jakości. Wiele aparatów pozwala na wybór stopnia kompresji - zwykle dostępne są w takich przypadkach 3 opcje - kompresja minimalna, prawie bez strat jakości, ale za to pozwalająca zmieścić w pamięci aparatu zaledwie kilka zdjęć, kompresja "średnia", zapewniająca optymalną (według producenta) relację pomiędzy jakością a objętością oraz kompresja mocna, zapewniająca zmieszczenie możliwie dużej liczby zdjęć o najniższych akceptowanych parametrach (tu znowu ocena należała do producenta!). Realizacja algorytmu kompresji jest, po problemie właściwej seperacji barw, głównym czynnikiem rzutującym na jakość uzyskiwanych zdjęć. Zbyt mocna lub prymitywnie realizowana kompresja pociąga za sobą silną pikselizacię obrazu, a często, zwłaszcza w przypadku dużych kontrastów barwnych, prowadzi do powstania artefaktów (obiektów lub motywów widocznych na zdjęcie, ale nie istniejących w rzeczywistości) dyskwalifikujących zdjęcie. Zbyt niski stopień kompresji, to mała pojemność, ograniczająca wartość użytkową aparatu.
Jak to ocenić? Najlepiej byłoby móc wykonać kilka zdjęć kontrolnych aparatem , który zamierzamy nabyć. To nie jest możliwe - wielu sprzedawców zgodziłoby się nawet na ten eksperyment, ale zwykle i tak nie są w stanie zapewnić możliwości przejrzenia wykonanych zdjęć w inny sposób niż na ciekłokrystalicznym ekraniku wbudowany w aparat. Takie przeglądanie nie daje żadnej możliwości oceny jakości zdjęć. Spodziewaną jakość kompresji/ dekompresji można oszacować na podstawie danych technicznych aparatu, na podstawie średniej objętości jednego zdjęcia : jeśli zdjęcie ma objętość ok.25 kB, nie należy się spodziewać zbyt dobrych rezultatów, ale dwukrotnie większa objętość już daje szansę na całkiem przyzwoite zdjęcie. Oczywiście w dobrych warunkach świetlnych i bez wyjątkowo trudnych motywów . Naprawdę dobry wynik uzyskuje się przy objętościach jeszcze dwukrotnie większych, około 100 kB i więcej. Ale wtedy pojemność pamięci aparatu zwykle nie starcza na więcej niż kilka zdjęć. A zatem , jest taka możliwość, należy wybrać aparat dający możliwość doboru stopnia kompresji zdjęć w zależności od ich przeznaczenia. Jeśli chodzi natomiast o jakość digitalizacji koloru oraz inne parametry z tym związane, najsłuszniejszą metodą wydaję się wybór takiej marki, które ma jakieś znaczące osiągnięcia w produkcji kamer wideo - oni mają tę problematykę opanowaną. Wniosek taki potwierdzają również wyniki przeprowadzonych przez nas testu kilku modeli aparatów - najlepsze rezultaty zapewniał aparat co prawda dość prymitywny, ale wyprodukowany przez jednego z czołowych producentów sprzętu wideo.


Brak Konwencji
Dziesiątki lat ewolucji klasycznego aparatu fotograficznego wytworzyły pewien standard jego wyglądu i rozmieszczenia podstawowych elementów regulacyjnych. W przypadku aparatów cyfrowych konstruktorzy, mając prawie nieograniczoną funkcjami aparatu swobodę nadawania im kształt, w niektórych przypadkach nieco "zaszaleli". Nie należą do rzadkości aparaty, co do których na pierwszy rzut oka nie wiadomo, gdzie przód, a gdzie tył, a prawie każdy , biorąc do ręki taki aparat, wkłada palec w obiektyw. W wielu przypadkach taki niekonwencjonalny kształt znacząco podnosi walory użytkowe, np. obrotowa oprawa obiektywu w aparatach Casio i Sony daje możliwość auto portretu i patrząc równocześnie na ekran kontrolny. Ale każdy kij ma dwa końce- jeśli aparat nie jest prostym "boxem" lub pełnym automatem, a daje możliwości ręcznej regulacji czy korekty parametrów, sposób dokonywania tej korekty odległy od typowego w normalnych aparatach poprzez naciskanie serii maleńkich klawiszy jest dość kłopotliwy. W dodatku nie istnieją na razie żadne rozwiązania, które można byłoby uznać za wzorcowe- najbliższą ideału koncepcją jest zastosowane w aparacie Sony menu ekranowe i wygodna rolka- przycisk do posługiwania się nim.










Sprzęt
Oto kilka modeli aparatów cyfrowych z przykładowymi parametrami, wadami i zaletami.
Minolta DiMAGE 7i

Minolta DiMAGE 7i to rozwinięcie konstrukcji DiMAGE 7, która z kolei była bliźniaczą siostrą DiMAGE 5. Stąd w opisie wiele podobieństw i odniesień do DiMAGE 5. W czerwcu 2002 roku był to jedyny aparat 5 megapikselowy w cenie poniżej 1500Euro. Możliwościami dorównuje, a czasem przewyższa droższych konkurentów.
Parametry:
Wielkość CCD: 5.24 Mpiksela, 2/3 cala
Rozdzielczość: 2568 x 1928 punktów
Ogniskowa: 7.2mm - 50.8mm (28mm - 200mm dla aparatów tradycyjnych, zoom x7)
Przysłona: 2.8 - 3.5
Czułość: 100, 200, 400 i 800 ISO
Migawka: 4 s - 1/4000s
Najważniejsze możliwości:
· możliwość robienia zdjęć makro już w odległości 13cm od obiektywu, obraz obejmuje wówczas ok. 4cm x 3cm
· ręczne ustawianie zbliżenia (zoom) poprzez pierścień na obiektywie jak w tradycyjnych aparatch
· ręczne (ale ze sprzężeniem elektrycznym) ustawianie ostrości poprzez pierścień na obiektywie
· celownik pokrywający praktycznie 100% klatki (jakość wizjera poprawiono względem D5)
· celownik odchylany pod kątem do 90 stopni, możliwość zdjęć z aparatu zawieszonego na piersi
· korekta optyczna celownika dla osób noszących okulary w zakresie od -5 do +0.5 dioptrii
· autofokus: szerokopolowy, punktowy, punktowy z możliwością wyboru położenia punktu autofokusa w obrębię klatki, autofokus śledzący obiekty w ruchu (autofokus działa szybciej niż w D5)
· automatyczny dobór ekspozycji na podstawie 300 segmentowego pola pomiaru, pomiar centralnie ważony lub pomiar punktowy (w D5 było 256 segmentów)
· możliwość dowolnego ustawiania parametrów ekspozycji (całkowita automatyka, priorytet przysłony, priorytet migawki, całkowicie ręczne ustawienia, szereg filtrów cyfrowych kolorowych i czano-białych) (w D5 nie było filtrów)
· predefiniowane ustawienia tematyczne (portret, sport, zachód słońca, portret nocny, tekst)
· lampa błyskowa obsługująca ADI i TTL
· możliwość używania filtrów i konwerterów do gwintu 49mm
· możliwość wykonywania zdjęć seryjnych (2.5 klatki na sekundę w najwyższej rozdzielczości oraz 7 klatek na sekundę w rozdzielczości 1280x960) (w D5 tylko 1.1 kl./s w najwyższej rozdzielczości)
· możliwość automatycznego wykonania zadanej ilości zdjęć w zadanych odstepach czasu
· serie zdjęć mogą być zapisywane w postaci filmu AVI (opcja niedostępna w D5)
· możliwość korekty ekspozycji, kontrastu, nasycenia barw oraz ostrości obrazu
· braketing ekspozycji, kontrastu i nasycenia
· pięć predefinowanych ustawień balansu bieli plus możliwość własnej kalibracji tego parametru
· możliwość nagrywania komentarzy dźwiękowych (opcja niedostępna w D5)
· możliwość ręcznego dostrojenia ostrości po zakończeniu działania autofokusa (opcja niedostępna w D5)
· ręczna kontrola parametrów lampy błyskowej(opcja niedostępna w D5)
Zalety:
· duża rozdzielczość
· doskonała optyka (minimalne zniekształcenia, brak abberacji chromatycznej)
· bardzo duży zoom ( 7x )
· wygoda obsługi (większość parametrów można ustawić używając pokręteł i przycisków, bez potrzeby wchodzenia do menu)
· ręczna zmiana ogniskowej (precyzyjny zoom)
· możliwość ręcznego nastwaiania ostrości
· ostre, wyraźne zdjęcia, z prawidłowo oddanymi kolorami
· duże powiększenie w trybie makro
· możliwość robienia zdjęć z długim czasem (Bulb)
· trzy pamięci ustawień pozwalają szybko zmieniać parametry aparatu zgodnie z wcweśniej przygotowanym wzorcem
· kompatybilność z akcesoriami Minolty do systemu Dynax (lampy, filtry, wężyki spustowe itp.)
· elektroniczny celownik w warunkach słabego oświetlenia przełącza się w tryb czarno-biały i znacznie wzmacnia sygnał
· znacznie zmniejszono zużycie baterii
· powiększenie obrazu pozwala na dużą precyzję przy ręcznym ustawianiu ostrości
· automatycznie wyłączający się celownik po oddaleniu od oka oszczędza energię

Wady:
· największy poziom szumów spośród wszystkich 5 megapikselowych aparatów
· problemy z autofokusem w warunkach słabego oświetlenia
· najmniejsza przysłona to tylko 9.5 *

* - Ograniczenia na wielkość przysłony wynika z podstawowych zasad optyki falowej. Przy niewielkich rozmiarach matrycy CCD mniejsze przysłony powodowałyby zbyt duże efekty dyfrakcyjne

Rekomendacje:
Z naddatkiem wystarczający dla zaawansowanych amatorów. Również profesjonaliści mogą docenić jego użyteczność w wielu sytuacjach.
Duże możliwości, solidna konstrukcja, świetna jakość zdjęć i umiarkowana cena.

Minolta DiMAGE 5

Ilość opcji oraz duże możliwości połączone z bardzo dobrą optyką sprawiają, że własciwie aparat ten nie ma konkurencji w dziedzinie aparatów 3 Megapikselowych.
Parametry:

Wielkość CCD: 3.34 Mpiksela, 1/1.8 cala
Rozdzielczość: 2056 x 1544 punktów
Ogniskowa: 7.2mm - 50.8mm (35mm - 250mm dla aparatów tradycyjnych, zoom x7)
Przysłona: 2.8 - 3.5
Czułość: 100, 200, 400 i 800 ISO
Migawka: 4 s - 1/2000s



Najważniejsze możliwości:
· możliwość robienia zdjęć makro już w odległości 13cm od obiektywu, obraz obejmuje wówczas ok. 4cm x 3cm
· ręczne ustawianie zbliżenia (zoom) poprzez pierścień na obiektywie jak w tradycyjnych aparatch
· ręczne (ale ze sprzężeniem elektrycznym) ustawianie ostrości poprzez pierścień na obiektywie
· celownik pokrywający praktycznie 100% klatki
· celownik odchylany pod kątem do 90 stopni, możliwość zdjęć z aparatu zawieszonego na piersi
· korekta optyczna celownika dla osób noszących okulary w zakresie od -5 do +0.5 dioptrii
· autofokus: szerokopolowy, punktowy, punktowy z możliwością wyboru położenia punktu autofokusa w obrębię klatki, autofokus śledzący obiekty w ruchu
· automatyczny dobór ekspozycji na podstawie 256 segmentowego pola pomiaru, pomiar centralnie ważony lub pomiar punktowy
· możliwość dowolnego ustawiania parametrów ekspozycji (całkowita automatyka, priorytet przysłony, priorytet migawki, całkowicie ręczne ustawienia)
· predefiniowane ustawienia tematyczne (portret, sport, zachód słońca, portret nocny, tekst)
· lampa błyskowa obsługująca ADI i TTL
· możliwość używania filtrów i konwerterów do gwintu 49mm
· możliwość wykonywania zdjęć seryjnych (1.1 klatki na sekundę w najwyższej rozdzielczości)
· możliwość automatycznego wykonania zadanej ilości zdjęć w zadanych odstepach czasu
· możliwość korekty ekspozycji, kontrastu, nasycenia barw oraz ostrości obrazu
· braketing ekspozycji, kontrastu i nasycenia
· pięć predefinowanych ustawień balansu bieli plus możliwość własnej kalibracji tego parametru
Zalety:
· doskonała optyka (minimalne zniekształcenia, brak abberacji chromatycznej)
· bardzo duży zoom ( 7x )
· wygoda obsługi (większość parametrów można ustawić używając pokręteł i przycisków, bez potrzeby wchodzenia do menu)
· ręczna zmiana ogniskowej (precyzyjny zoom)
· możliwość ręcznego nastwaiania ostrości
· ostre, wyraźne zdjęcia, z prawidłowo oddanymi kolorami
· duże powiększenie w trybie makro
· możliwość robienia zdjęć z długim czasem (Bulb)
· trzy pamięci ustawień pozwalają szybko zmieniać parametry aparatu zgodnie z wcweśniej przygotowanym wzorcem
· kompatybilność z akcesoriami Minolty do systemu Dynax (lampy, filtry, wężyki spustowe itp.)
· automatycznie wyłączający się celownik po oddaleniu od oka oszczędza energię

Wady:
· możliwość trafienia na wadliwy egzemplarz (przeczytaj historię mojego aparatu)
· problemy z autofokusem w warunkach słabego oświetlenia
· kłopoty z ręcznym ustawianiem ostrości poprzez celownik (na ekranie LCD można to zrobić bez większych problemów)
· duży pobór mocy (zestaw akumulatorków 1800mAh wystarcza na około 80 do 100 zdjęć)
· najmniejsza przysłona to tylko 9.5 *
· konieczność przetworzenia zdjęć z aparatu w specjalnym programie dołączonym do aparatu przez producenta **

* - Ograniczenia na wielkość przysłony wynika z podstawowych zasad optyki falowej. Przy niewielkich rozmiarach matrycy CCD mniejsze przysłony powodowałyby zbyt duże efekty dyfrakcyjne.
** - Minolta twierdzi, że w celu uzyskania optymalnych rezultatów, zdecydowała się na zapis zdjęcia w aparacie w innym standardzie (przestrzeni) kolorów niż zazwyczaj używana sRGB, dlatego zdjęcia prosto z aparatu mają trochę pozmieniane kolory i są jakby mniej nasycone. Po przeprocesowaniu ich w dołączonej przeglądarce Minolty odzyskują właściwe kolory. Sądzę, że to niewielka cena za naprawdę znakomity rezultat końcowy.

Rekomendacje:

Znakomity aparat dla zaawansowanych amatorów. Dla półprofesjonalistów przygotowano jego niemal bliźniaczą kopię wyposażoną w 5 megapikselową matrycę - Minoltę DiMAGE 7.
Minolta DiMAGE 5 to aparat dla hobbystów. Dla ludzi lubiących eksperymentować, którym zależy na pełnej kontroli parametrów zdjęcia. W tym zakresie aparat oferuje możliwości jakie do niedawna były dostępne w sprzęcie dwukrotnie droższym.

SONY DSC-F707


Dane techniczne:

Rozdzielczość: 5,24mln pikseli
Zoom: (optyczny 5 x cyfrowy 2) = x 10
Obiektyw: 38 - 190 Carl Zeiss
Liczba efektywnych pikseli: 4,95 miliona pikseli ( 2560x1920 )
Wielkość obrazu: 2560 x 1920, 2048 x 1536, 1280 x 960, 640 x 480
Tryby zapisu obrazu: TIFF, JPEG, obraz ruchomy MPEG 320x240; 160x112
Czułość(ISO): auto, 100,200,400
Balans Bieli: 3 pozycje i ustawienia użytkownika
Czas otwarcia migawki: 30s ... 1/1.000s
Korekcja Ekspozycji: +/- 2EV co 1/3stopnia
Pomiar Światła: wielopolowy, centralnie ważony, punktowy
Wyświetlacz LCD: 1,8 cala - 118.000 pikseli
Złącza: zasilacz, USB, video PAL/NTSC
Zasilanie: bateria litowa NP-FM50
Wymiary: 162 x 124 x 68 mm
Waga: 667 g.
Wyposażenie: karta pamięci Memory Stick 16MB, zasilacz/ładowarka sieciowa z akumulatorem, oprogramowanie do PC i Maca, przewody USB i video.

Ponadto możemy się spotkać z szeregiem przeróżnych akcesoriów dostępnych na rynku jak np:
· lampa błyskowa,
· wężyk do zdalnego sterowania,
· filtry UV i polaryzacyjne,
· soczewki do zdjęć makro,
· ładowarka na akumulatory,
· zasilanie zewnętrzne,
· statyw.



Dlaczego właśnie aparat cyfrowy ?


- Czy robiłeś kiedyś czarno-białe zdjęcia?

Bywa, że obserwując kolorowy kadr w celowniku aparatu analogowego, naciskamy spust migawki, a efekt w postaci czarno-białego zdjęcia nie spełnia naszych oczekiwań.
Jest i na to rada. Aparaty cyfrowe, takie jak Agfa, Casio, Epson czy Nikon, umożliwiają podgląd fotografowanego obiektu w odcieniach czerni i bieli przed wykonaniem zdjęcia. Urządzenia Casio mają ponadto funkcję robienia zdjęć w kolorze sepii.
Fotografując aparatem klasycznym w nie sprzyjających warunkach pogodowych lub przy sztucznym świetle, musimy pamiętać o dobraniu właściwej czułości filmu i zastosowaniu odpowiedniego filtru na obiektyw. Cyfrówki często same automatycznie dopasowują czułość płytki CCD w zależności od fotografowanej sceny. W przypadku różnego oświetlenia dobierają również poziom zrównoważenia bieli, aby zapobiec wystąpieniu dominanty barwnej na zdjęciu. Bardziej zaawansowane modele mają możliwość ręcznej kontroli tych parametrów.

Aparaty Casio są wyposażone w wiele efektów specjalnych i filtrów programowych, dzięki którym zarejestrowany obraz można przekształcić bezpośrednio w pamięci aparatu.
Wprawdzie nawet najprostsze programy do obróbki grafiki mają wyżej wymienione funkcje, jednak możliwość korekty zdjęcia bezpośrednio w aparacie jest bardzo wygodna i pozwala zaoszczędzić czas. Staje się ona szczególnie przydatna, gdy chcemy drukować zdjęcie wprost z aparatu.
Nakręćmy film
Wiele aparatów zawiera funkcję seryjnej ekspozycji zdjęć w interwałach mniejszych niż 1 s. Klatki złożone z takich ujęć wystarczy poddać animacji i już otrzymujemy gotową sekwencję wideo.
Cyfrówki takich firm, jak Casio czy Sony, umożliwiają nagrywanie krótkich filmów, których czas trwania zależy od pojemności pamięci. Na karcie 4 MB aparat Casio może zapisać około 12 s ruchomego obrazu. Najnowszy Sony Cyber-shot DSC-F55E nagrywa aż 11 min, pod warunkiem że dysponujemy 16 MB kartą pamięci.
Niestety, rozdzielczość, z jaką aparaty zapisują poszczególne klatki, to zaledwie około 320 x 200 pikseli.

- Tak jak w kinie



Jeżeli kiedykolwiek próbowałeś poukładać zdjęcia obok siebie, tak by tworzyły całość, z pewnością wiesz, jak trudno dopasować do siebie kadry.
Jeśli wykonano je jednym z popularnych, klasycznych kompaktów, od razu zauważysz, że klatki nie są naświetlone jednakowo i nie wszystkie szczegóły do siebie pasują.
Zdjęcia zarejestrowane aparatem cyfrowym przy zastosowaniu funkcji "panorama", po obróbce za pomocą jednego z programów dostarczonych ze sprzętem, takim jak Photo Stith czy Photo Vista, stworzą całość. Ciągły i dopracowany obraz będzie przedstawiać treść kolejnych klatek wchodzących w skład panoramy.
Idea takiej rejestracji polega na fotografowaniu w ten sposób, by każde następne zdjęcie we fragmencie pokrywało się z częścią poprzedniego. Aparaty Casio czy Canona pomagają nawet fotografującemu, wyświetlając na ekranie LCD margines kadru, który ma pokrywać się z kolejnym ujęciem.
W czasie rejestracji aparat dba, by ekspozycja każdego z ujęć była identyczna, a oprogramowanie dokładnie dopasowuje kadry.
Firma Casio umieściła program do tworzenia panoramy bezpośrednio w pamięci aparatu. Możemy więc tuż po zakończeniu fotografowania obejrzeć i ocenić panoramę na wbudowanym monitorku.
Funkcja ta ma bardzo pożyteczną cechę. Składając 4 kadry o rozdzielczości 1600 x 1200, otrzymujemy obraz o rozmiarach 3200 x 2400 pikseli. By zarejestrować bezpośrednio zdjęcie o takiej rozdzielczości, musielibyśmy dysponować bardzo drogim, profesjonalnym aparatem cyfrowym.


- Jest i mikrofon

Aparaty, takie jak Canon PowerShot pro70 lub Agfa Photo CL50, mają możliwość zapisu dźwięku. Niestety, odbywa się to kosztem miejsca przeznaczonego na kolejne zdjęcia, ponieważ dźwięk rejestrowany jest na tej samej karcie pamięci, co pliki z obrazami.
Używając aparatu jak dyktafonu, możemy nagrać dźwiękowy komentarz i przypisać go konkretnemu ujęciu.

- Zrób sobie zdjęcie

Aby zrobić sobie zdjęcie, wystarczy po prostu obrócić obiektyw o 180 stopni i obserwując własną twarz na monitorku LCD, wykonać autoportret.
Wyposażone w tę funkcję Agfy ePhoto 1280 i 1680, Nikon Coolpix 900 i 950, Casio QV7000, Sony oraz Ricoh RDC 4200 pozwalają na fotografowanie praktycznie pod dowolnym kątem.
Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość pracy w trudnych warunkach, gdy nie możemy mieć celownika aparatu przy oku. Trzymając aparat daleko od twarzy, bez trudu skadrujemy i zarejestrujemy ujęcie.

- Klatka po klatce

Jeżeli ustawimy Casio QV7000 na statywie i uruchomimy opcję rejestracji zdjęć w określonych przedziałach czasu, możemy przekonać się np. co robił nasz kot, gdy nikogo nie było w domu.
Wystarczy, że skomponujemy kadr i pozostawimy aparat w bezruchu. Po upływie zaprogramowanego czasu, sprzęt przejdzie ze stanu oczekiwania w tryb fotografowania. Automatycznie dobierze parametry ekspozycji do aktualnie panujących warunków i wykona zdjęcie, po czym sam się wyłączy. Będzie powtarzał tę czynność aż do przerwania jego pracy przez użytkownika lub zapełnienia karty pamięci.
Funkcja ta przyda się przy fotografowaniu przyrody. Obecność człowieka płoszy zwierzęta, a zamaskowany aparat, automatycznie wykonujący zdjęcia, dostarczy ciekawych ujęć.
Cyfrówkę, wyposażoną w możliwość rejestracji zdjęć poklatkowych, można również wykorzystać jako urządzenie monitorujące obiekt podczas nieobecności właścicieli.

- Cyfrówka Online

Aparaty Mustek wyposażono w program przetwarzania obrazu w czasie rzeczywistym. Mogą one działać jako kamery internetowe podczas konferencji online lub na bieżąco transmitować obraz na witrynę internetową.
Praktycznie wszystkie cyfrówki mają gniazda video-out, za pomocą których można podłączyć je do telewizora. Oprócz przeglądania zdjęć na ekranie możemy, w połączeniu z magnetowidem, rejestrować obraz używając aparatu jak kamerę cyfrową.

- Gdzie jesteś?

Kodak wyposażył swoje półprofesjonalne modele w przystawkę GPS (Global Positioning System).
GPS to system lokalizacji satelitarnej punktów na powierzchni kuli ziemskiej. Pozwala na określenie położenia fotografującego z dokładnością do 15 m.
Funkcja ta z pewnością przyda się reporterom, wykonującym wiele zdjęć dziennie. Dzięki niej nie zapomną, gdzie dane ujęcie zostało zarejestrowane.
- Jak daleko

Cyfrówki Kodaka również mogą wykonywać pomiary odległości. Po zamocowaniu aparatu na statywie i zdefiniowaniu odpowiedniej bazy odniesienia, możemy na podstawie zdjęcia określić odległość między dwoma punktami z dokładnością do około 1 m.
Możliwość pomiaru odległości wykorzystają architekci, geodeci czy firmy budowlane, tam gdzie nie ma bezpośredniego dostępu do mierzonego obiektu.


Komu to potrzebne ?

Może się wydawać, że większość opisanych funkcji jest nieprzydatna w pracy z aparatem. Jednak te opcje, z których jeden użytkownik w ogóle nie będzie korzystał, dla innego będą podstawowym narzędziem pracy. Wszystko zależy od dobrania możliwości aparatu do indywidualnych potrzeb.
Jeżeli szukasz półprofesjonalnego sprzętu fotograficznego o nowych możliwościach, jednak niewiele wykraczających poza aparat klasyczny, zastanów się nad aparatem typu Olympus C-1400XL lub Canon PowerShot pro 70.
Gdy potrzebujesz uniwersalnego narzędzia o znacznie większych możliwościach manipulowania obrazem bezpośrednio w aparacie, małego i lekkiego, przyjrzyj się ofercie firmy Casio. Spośród wszystkich cyfrówek aparaty tej firmy mają najwięcej "wodotrysków" przy stosunkowo niskich cenach.
Gdy chcesz wykonać czarno białe-zdjęcie, możesz podejrzeć efekt. Wbudowany monitor pozwala na kadrowanie obrazu w odcieniach szarości przed jego zarejestrowaniem.
Aparat cyfrowy rejestruje ruchomy obraz w postaci klatek. Niestety, pracuje w niskiej rozdzielczości ze względu na ograniczoną pojemność karty pamięci.
Niektórym cyfrówkom nie trzeba zakładać filtrów na obiektyw, by uzyskać efekty specjalne, obraz bowiem jest poddawany obróbce w pamięci aparatu.


Nośniki pamięci (karty)
Jeśli chcemy zwiększyć możliwości pamięci naszego aparatu cyfrowego musimy dokupić odpowiednią dla typu aparatu pamięć. Jeżeli posiadamy aparat na dyskietki lub karty MemoryStick sprawa jest prosta; w innej sytuacji, czyli jeśli nasz aparat korzysta z kart CompactFlash lub SmartMedia - mogą one różnić się między sobą, różne są też ceny pozornie tych samych pamięci. Nośniki te produkowane są przez wielu niezależnych producentów.

SmartMedia - są to małe karty - płaskie i lekkie. Produkowane są w 2 wersjach różniących się napięciem zasilania: 3.3V i 5V (starsze konstrukcje). Należy więc sprawdzić, jakiego napięcia używa nasz aparat cyfrowy i taką kartę kupić. Pozostałe parametry karty są standardowe, czyli napięcie zasilania jest w zasadzie jedynym kryterium. Zdarza się jednak, że karta z jakiś względów może być niekompatybilna z naszym aparatem cyfrowym. Dla tego warto sprawdzić, czy można ją stosować do aparatów cyfrowych. Niekompatybilność z reguły karty te zawdzięczają swojej konstrukcji. Tak mała wielkość urządzenia zdeterminowana jest faktem przeniesienia elektroniki obsługującej pamięć z karty do aparatu lub do innego urządzenia. Dlatego też, elektronika naszego aparatu nie będzie chciała obsługiwać tej konkretnej karty.
Należy również zwrócić uwagę na pobór energii przez kartę. Karty różnych producentów pobierają prąd w ilościach różniących się nawet o 50%. Nie jest to bez znaczenia, szczególnie jeśli pracujemy na bateriach. Dla kart SM pobór mocy waha się średnio w granicach 10-40 mA.

CompactFlash - to karta nieco większa i grubsza niż SmartMedia. Wymiary zawdzięcza konstrukcji wewnętrznej - cała elektronika obsługująca pamięć jest zamontowana w karcie. Co za tym idzie karty te są zazwyczaj bezproblemowe jeżeli chodzi o kompatybilność. Jeżeli natomiast chodzi o napięcie na jakim pracują - są uniwersalne. Karta sama rozpozna na jakim napięciu pracuje aparat. Warunkiem jest by karta miała tzw. "dual voltage support". Można spotkać starsze karty obsługujące tylko jedno napięcie, jednak są one rzadkością. Kupując kartę CF należy również zwrócić uwagę czy ma certyfikat CFA (Compact Flash Association). Jest to organizacja ustanawiająca standardy dla producentów urządzeń pracujących na kartach CF. Jeżeli na karcie widnieje certyfikat CFA "Digital Film Compilant", możemy mieć pewność, że nasz aparat będzie współpracował z tą kartą. Zazwyczaj na pudełku powinien być również napis typu: Redefining Film & Data Storage i wymienione urządzenia z którymi współpracuje pamięć (w tym aparat cyfrowy). Kupując kartę trzeba też sprawdzić czy jest ona typu I czy II. Różnica polega tutaj przede wszystkim na grubości kart. Typ I ma 3.3 mm grubości a drugi 5 mm. Przy zakupie, warto mieć aparat ze sobą i sprawdzić, czy karta będzie działać z naszym aparatem. Zwrócić należy uwagę na fakt, że karta taka częstokroć będzie wymagać sformatowania przed użyciem. Nie należy zatem wyciągać pochopnych wniosków gdy przy pierwszym założeniu karty do gniazda aparat zasygnalizuje błąd. Po sformatowaniu karta najprawdopodobniej będzie pracować poprawnie. Alternatywnym wyjściem jest zakup dedykowanej, firmowej karty która będzie działała na pewno z naszym aparatem. Jednak ceny kart firmowych pozostawiają niestety wiele do życzenia.
Dlaczego tak drogo ?
Wygórowane ceny cyfrowych aparatów fotograficznych nie mają żadnego technicznego uzasadnienia - przetwornik CCD i ekran TFT, stanowiące najkosztowniejsze elementy aparatu, kosztują kilkadziesiąt dolarów, a pozostałe elementy to przecież tylko trochę niewyrafinowanej mikroelektroniki - mała pamięć RAM, procesorek z oprogramowaniem w ROM-ie oraz pamięć flash. Optyka w tych aparatach nie jest przesadnie złożona, np. rzadkością jest obiektyw o zmiennej ogniskowej i chociaż zdarzają się obiektywy przełączalne (tele/wide), a zdecydowana większość aparatów ma opcję "makro", to jednak całość jest na poziomie technicznym nieco ambitniejszego aparatu typu "box". Niektóre firmy wbudowują w aparaty cyfrowe funkcje takie jak w dobrych "boxach"- przede wszystkim automatykę ostrości. Dla przeciętnego użytkownika ma ona stosunkowo nie wielką wartość - jeśli przetwarzanie barw jest poprawne, a czułość CCD dostatecznie duża , prymitywny obiekty fix focus umożliwia uzyskanie równie dobrych rezultatów. Pocieszające jest to, że znaczna część ceny to tzw. cena nowości- w ciągu roku ceny niektórych aparatów spadły o 50% i to na polskim rynku. Tendencja spadkowa wciąż się utrzymuje i można się spodziewać, że wciągu najbliższych kilkunastu miesięcy ceny aparatów cyfrowych zbliżą się do poziomu aparatów konwencjonalnych. Wszystko wskazuje na to, że fotografia cyfrowa jeszcze przed końcem tysiąclecia stanie się w zamożniejszych krajach równie popularna, jak konwencjonalna.