Charakterystyka Alka - "Kamienie na szaniec".

Aleks Dawidowski ps. Alek urodził się trzydziestego listopada 1920 roku. Nie żył zbyt długo bo zmarł w wieku dwudziestu trzech lat. Wychowali go wykształceni i dobrze ułożeni rodzice, których on bardzo cenił. W wieku dorastania uwielbiał kino i również bardzo lubił uczęszczać do dwudziestej trzeciej drużyny harcerskiej „Buków”. Tam poznał swoich przyjaciół Rudego (Jan Betnar), Zośkę (Tadeusz Zawacki) i Zeusa (wodza Buków – Leszek Domański). Dzięki jego inteligencji i wytrwałości jako prymus skończył szkołę. Po, której został członkiem podziemnej organizacji „Wawer”, a później został odznaczony krzyżem Vituti Militari.

Jak mówi książka: „Alek był dryblasem. Wysoki, szczupły, o niebieskich oczach i płowej czuprynie, ciągle się uśmiechał, mówił szybko, wymachiwał rękoma i przy byle okazji wpadał w zachwyt.”

Mimo, iż Alek zawsze był oddany dla przyjaciół to jednak na pierwsze miejsce zawsze odkładał swoją rodzinę. Bardzo szybko reagował na cierpienie ludzi, nawet wtedy gdy groziło mu przez to niebezpieczeństwo ze strony wroga. I tu właśnie wyłania się jego następna i ważna cecha czyli „odwaga”. Urodził się z nią jak i z tym, że potrafił doskonale dowodzić. To wszystko nie przeszkodziło mu w byciu zawsze pogodnym i uśmiechniętym.

Moim zdaniem Alek był wspaniałym chłopakiem i dobrze by się stało gdyby takich rodziło się znacznie więcej.