Streszczenie Ewangelii wg. św. Jana! Bardzo proszę o pomoc!

Ewangelia według św. Jana, czwarta ewangelia Nowego Testamentu została napisana najpóźniej, przez najmłodszego z dwunastu apostołów. Mówi ona o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym. „Jak w ewangeliach synoptycznych, tak i tutaj centralną postacią jest Jezus, ale mocniej i wielokrotnie podkreślane jest Jego synostwo Boże i posłannictwo. Jezus jest Słowem Ojca, światłem i życiem ludzi i całego świata, chlebem żywym, przesłanym światu przez Boga Ojca, dobrym pasterzem, drogą do Ojca, prawdą, barankiem składającym Ojcu siebie na ofiarę za ludzi.” Słowem jest Syn, w pełni Bóg – Chrystus, Mesjasz i w pełni człowiek - Jezus. Jezus Chrystus nie został stworzony, On zawsze istnieje. Jezus Chrystus jest stwórcą. Jezus Chrystus jest światłem odbitym od Boga, najpełniejszym objawieniem Boga, Prawdą. Jezus Chrystus zwyciężył świat i grzech. Jezus i Jan Chrzciciel są rówieśnikami, równymi sobie jako ludzie. Jan jest świadkiem, a Jezus jest treścią janowego świadectwa. Ciemność to niewiara z powodu niedostrzegania, niezrozumienia lub odrzucenia światła prawdy zawartej w Objawieniu Boga. Światem są ludzie oddaleni, obojętni i wrodzy wobec Boga, nie mogący wymówić się od winy. Światem są Judejczycy i ludzie z innych narodów, którzy nie rozpoznali Go jako stwórcy i nie uwierzyli ani Janowi, ani Jezusowi. Niewidzialny Bóg, stał się widzialnym w Synu. Bóg „postawił namiot”, zamieszkał na ziemi pośród ludzi, jest obecny, można Go dotknąć, jest blisko. Jezus Chrystus najlepiej nauczał Prawa i najpełniej je stosował. Jezus Chrystus zna Ojca, nikt nie może powiedzieć, że zna Boga lepiej od Niego. Judejczycy oczekiwali, że Bóg objawi swoją chwałę na sposób przypominający kosmiczny spektakl pełen fajerwerków. Objawił się w mocy, w prawdzie, w łasce i zbawieniu. Rozpoczęło się i trwa nowe przymierze Boga z wszystkimi ludźmi, którzy przez wiarę w Jezusa Chrystusa narodzili się na nowo i są dziećmi Bożymi

On pisał głownie cały czas o życiu Jezusa

Szczegółowe streszczenie-Zbrodni i Kary-Dostojewski

CZĘŚĆ PIERWSZA
I
W upalny lipcowy wieczór przystojny, choć biednie ubrany, młodzieniec wyszedł ze swej izby, podnajmowanej na ulicy S-ej. Z niezdecydowanym wyrazem twarzy skierował się w stronę mostu.

Głowę zaprzątały ...