Wojna w Afryce w 1940-1943 r Wojna na Bałkanach Wojna na Atlantyku

Działania wojenne w Afryce w czasie II wojny światowej to walki toczone w afryce  (głównie Północnej) pomiędzy Aliantami, a państwami Osi. Oficjalnie rozpoczęły się 10 czerwca 1940roku, kiedy to do wojny po stronie III Rzeszy włączyły się faszystowskie Włochy. Benito Mussoliniemu marzyło się stworzenie w basenie Morza Śródziemnego Drugiego Imperium Rzymskiego. Głównym założeniem było więc pokonanie Wielkiej Brytanii i Francji w ich koloniach w Afryce. W lutym 1941 do Włochów dołączyli Niemcy z Afrika Korps pod dowództwem Erwina Rommla. W kampanii północnoafrykańskiej brały udział wojska wielu narodowości, w tym Polacy. Walki trwały tam do 13 maja 1943, kiedy to skapitulowały ostatnie oddziały Osi w Tunezji. Kampania północno-afrykańska stanowi część bitwy o Morze Śródziemne. Za najważniejszą część wojny w Afryce uważa się kampanię północnoafrykańską, jednak w Afryce wydarzyły się także inne epizody II wojny światowej, jak np. zajęcie przez Brytyjczyków  madagaskaru    Walki na Bałtyku w II wojnie światowej - obejmują walki na tym morzu oraz operacje na terenach nadbrzeżnych w latach 1939-1945.   Bitwa o Atlantyk – najdłuższa kampania II wojny światowej toczona na Oceanie Atlantyckim i otaczających go morzach; trwała od września 1939 roku do kapitulacji Niemiec w maju 1945. Największe natężenie zmagań miało miejsce od wiosny 1940 do lata 1944 roku. Najważniejszymi uczestnikami tych działań morskich były brytyjska Royal Navy i niemiecka Kriegsmarine, a od roku 1941 także flota amerykańska. Obok nich w zmaganiach uczestniczyły mniejsze floty, jak sowiecka Flota Północna, floty Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Belgii, Holandii, Norwegii, Polski, czy Wolnej Francji, w końcowym okresie niektórych państw Ameryki Południowej, na czele z Brazylią, a po stronie Niemiec włoska Regia Marina. Bitwa o Atlantyk miała ogromne znaczenie dla obu stron. Niemcy, próbując zniszczyć flotę handlową sprzymierzonych, chcieli doprowadzić do załamania się potencjału gospodarczego Wielkiej Brytanii, ta zaś – wraz ze swoimi sprzymierzeńcami – główny wysiłek wojenny w ramach bitwy o Atlantyk, skupiła na obronie morskich linii komunikacyjnych. Nazwy „Battle of the Atlantic” użył jako pierwszy Winston Churchill w roku 1941. Kampania ta angażowała – na wszystkich jej teatrach i milionach kilometrów kwadratowych Oceanu – tysiące statków i okrętów w ponad stu bitwach konwojowych oraz około tysiącu starć pojedynczych okrętów. Szala zwycięstwa przechylała się raz na jedną, raz na drugą stronę, wraz z wprowadzaniem nowych broni, taktyk i sposobów przeciwdziałania przeciwnikowi.  

Wojna na Bałkanach-1939-1945. Wojna na Atlantyku- 1940-1944

Działania wojenne

Ekspansja sowiecka w Europie 1939-1940
- wojna radziecko-fińska (zakończona korektą granicy na korzyść ZSRR), listopad 1939 - marzec 1940,
- aneksja przez ZSRR Litwy, Łotwy i Estonii - czerwiec 1940.
- odebranie Rumunom Besarabii -...

Działania zbrojne 1939 – 1941

Atak niemiecki na Polskę w 1939 r. we wrześniu

Plan ataku na Polskę – „Fall Weiss” (Biały plan) – zakładał wojnę błyskawiczną (Blitzkrieg), co oznaczało, że działania zbrojne miały trwać zaledwie kilka dni. Hitler ...