Obraz carskiej Rosji na podstawie "Pana Tadeusza" i "Dziadów" cz. III.

Carska Rosja i jej stolica. Na podstawie załączonych fragmentów „Pana Tadeusza” i „Dziadów” cz. III napisz, czym charakteryzowało się życie ludzi w Rosji początku XIX wieku.

Adam Mickiewicz, wybitny poeta epoki romantyzmu, autor ?Pana Tadeusza? i ?Dziadów? opisuje życie, obyczaje i tradycje mieszkańców różnych regionów i krajów. W podanych fragmentach skupia się na zobrazowaniu życia w XIX-wiecznej stolicy Carskiej Rosji ? Petersburgu.
W fragmencie ?Pana Tadeusza? widoczna jest charakterystyka czterech osób: Telimeny, arystokratki zamieszkującej w pałacyku nad Newą, jej sąsiada, właściciela kilku chartów, czynownika, Wielkiego Łowczego Dworu Kiryły Gawrylicza Kozodusina oraz policmajstra, wiernego wykonawcę carskiego prawa i sługę władzy. W opowieści Telimeny ? to ona jest bowiem bezpośrednią narratorką fragmentu ? zauważamy charakterystyczne cechy rosyjskiego społeczeństwa. Sama Telimena, uważająca się za arystokratkę, zamieszkuje piękny dworek nad rzeką; jest bardzo niezadowolona sąsiedztwa chartów, których właścicielem jest urzędnik niskiej rangi. Pewnego ranka Telimena znajduje swojego psa ? prezent od księcia Sukina ? martwego, zagryzionego przez jednego z chartów czynownika. W trakcie rozpaczy nad utraconym ?kochankiem?, jak sama określa psa, zastaje ją Wielki Łowczy Dworski ? Kiryło Gawrylicz Kozodusin, a dowiedziawszy się co się stało, każe przyprowadzić do siebie urzędnika. Kozodusin oskarża czynownika o poszczucie chartów na łanię. Urzędnik próbuje się bronić, lecz zaprowadzony przed oblicze policmajstra ? który ma tę sprawę rozsądzić ? zostaje pouczony przed zuchwalstwem wobec władzy. Policmajster przykazuje mu przyznać się do winy, nawet jeśli to czynownik ma rację ? nie wypada bowiem podważać autorytetu władzy, jej nieomylności. W efekcie Łowczy ?ułaskawia? nieco carskie wyrok ? charty zostają zaduszone, czynownik zaś wtrącony na cztery tygodnie do aresztu. W opowieści tej dostrzec można ironię Mickiewicza ? który ? przebywając w Petersburgu i innych częściach Rosji ? miał okazję obserwować życie rosyjskich obywateli. Można więc twierdzić, że sytuacje opisywane w tej części utworu oparte są na realnych przykładach. Silny, despotyczny aparat władzy w Rosji ? car i jego dwór ? ma duży autorytet wśród obywateli. Sieje grozę, przez co społeczeństwo jest zastraszone, zaszczute ? widzi bezsens otaczającego je rzeczywistości, ale nie może niczego zmienić. Aby spokojnie żyć, woli nie ingerować w politykę czy stosunki społeczne w państwie. Absurdalne wyroki, zbrodniarze, dla których poszukuje się zbrodni ? to tylko nieliczne przykłady ślepej i sterowanej sprawiedliwości. Nieomylna, o dobrych zasadach i prawidłowo postępująca jest w Rosji jedynie władza. Charakterystyka Mickiewicza uwidacznia również nienaruszalną i niezmienialną hierarchię społeczną w Rosji.
Jeśli chodzi o kolejny fragment ? z III części ?Dziadów? ? Mickiewicz tym razem skupia się na relacji społeczeństwo ? dwór carski. Pod rozważanie podane są postawy ogółu rosyjskiej ludności, zachowania i obyczaje dworu carskiego a także wysokich państwowych urzędników. Mimo wielkiego mrozu panującego w carskiej stolicy żaden ze zwykłych, szarych obywateli nie potrafi odmówić sobie obejrzenia carskiego dworu podczas przechadzki. Widać urzędników, damy dworu. Ci pierwsi są aroganccy, chce swym strojem, chodem i zachowaniem, uświadomić reszcie przechodniów o swojej pozycji, randze, bogactwie. Mimo przeraźliwego chłodu i zimna, jego futro jest na wpół rozchylone, by pokazać ordery ? jest wyniosły, szuka wzrokiem równego sobie. Niżsi ranga urzędnicy bardzo uważnie obserwują otoczenie ? szukają ważnych osobistości, by im się przypodobać. Zwracają uwagę na korzyści płynące z ?odpowiednich? kontaktów ? są młodzi, dobrze wyglądają. Damy dworu porównywane są przez Mickiewicza do barwnych motyli ? ze względu na różnorodność styli, kształtów i kolorów ubioru. Gdy dwór odjeżdża, ludzie mimo chłodu i wiatru są zachwyceni faktem oglądania dworu. Szary obywatel ma spełniać rolę osoby podziwiającej, zafascynowanej najważniejszymi osobistościami Petersburga. Dla dworu liczy się jedynie uwielbienie mieszkańców stolicy ? cieszy ich, że tworzą oni swego rodzaju procesję. Oznaczać ma to, że taki popołudniowy spacer jest dla ludzi równie ważny, potrzebny i szczególny jak święta kościelne.
Mickiewicz bardzo odważnie opisał życie społeczeństwa rosyjskiego. Można jednak stwierdzić, że opis ten oparty jest na doświadczeniu samego autora, który mieszkając w Petersburgu miał możliwość ciągłej obserwacji zachowań, obyczajów i tradycji wyższych sfer oraz prostych ludzi. Ze swobodą mógł porównywać te dwie grupy, charakteryzować je, opisywać ich wzajemne relacje. Niewątpliwie życie w Rosji koncentrowało się na carskim dworze, arystokracji. Pospolici mieszkańcy Petersburga są przykładem społeczeństwa zastraszonego, bez wiary w siebie, ślepo wpatrzonego w aparat władzy. Są przykładem poddanych despoty, który potrafi manipulować prostymi ludźmi, tak by byli posłuszni, nie zadawali pytań i nie mieli możliwości obrony, tego, by zachować się inaczej, ?po swojemu?.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Obraz carskiej Rosji w "Panu Tadeuszu" i "Dziadach".

Carska Rosja i jej stolica. Na podstawie załączonych fragmentów Pana Tadeusza i Dziadów cz. III napisz, czym charakteryzowało się życie ludzi w Rosji początku XIX wieku.

„Pan Tadeusz” oraz „Dziady cz. III” były pisane w tej...

Język polski

Charakterystyka romantyzmu

Preromantyzm - ruchy zapowiadające romantyzm

Sturm und Drank - Okres burzy i naporu w Niemczech, bunt, na ten okres przyada twórczość Goethego i Schillera.

Poezja jezior i grobów - wywodzi się z niej romantyzm, rozwinęła si...