PO - Terenoznawstwo.

to jest praca z PO (przysposobienie obronne)
<BR>może dodasz to kategorię do prac!
<BR>
<BR>Terenoznawstwo – dziedzina topografii obejmująca ogół wiadomości o terenie, mapach topograficznych i sposobach orientowania się w terenie.
<BR>Topografia – dział geodezji zajmujący się sporządzaniem map topograficznych i pomiarami terenu, albo zespół cech zewnętrznych terenu jakich jak: rzeźba i pokrycie.
<BR>Podstawowe pojęcia związane z terenoznawstwem:
<BR>Teren – całokształt nierówności terenu o różnych formach i wielkościach.
<BR>Pokrycie terenu – ogół przedmiotów terenowych znajdujących się na jego powierzchni.
<BR>Przedmioty terenowe – to co jest na powierzchni, dzielimy je na:
<BR>naturalne (rzeki, jeziora, bagna, lasy); sztuczne (drogi, mosty, koleje, budynki)
<BR>Podział terenu ze względu na rzeźbę i pokrycie:
<BR>I)Z punktu widzenia rzeźby terenu dzielimy na:
<BR>1)równinny – prawie płaskie porycie, wzniesienia n.p.m. do 200 m, kąt nachylenia zboczy < 2
<BR>2)falisty- prawie płaski z wzniesieniami 200-300 m n.p.m. kąt nachylenia zboczy < 15
<BR>3)pagórkowaty – dostrzegane wyraźne formy rzeźby terenu wysokość 300-500 m n.p.m. kąt nachylenia ok. 25; 4)górzysty – pasma górskie, wyraźne szczyty i grzbiety.
<BR>Dzielimy je na 3 rodzaje: -góry niskie (1000-2000 m); -góry średnie (2000-3000 m); -góry wysokie(>3000 m); II) Z punktu widzenia pokrycia dzielimy na:
<BR>teren lesisty – pokrycie lasami >=50 %; bagnisty – trwale lub czasowo podmokły, pokryty roślinnością; zurbanizowany – o dużej liczbie zabudowań mieszkalnych i zakładów przemysłowych; pustynny (stepowy)
<BR>III) Z punktu widzenia ilości przedmiotów terenowych, dzielimy na:
<BR>teren otwarty – nie ma żadnych przedmiotów terenowych
<BR>teren częściowo zakryty – gdzie zakrycie wynosi do 50 % powierzchni
<BR>teren zamknięty – pokrycie > 50% powierzchni całego terenu
<BR>teren łatwo-przekraczalny – nie ma dużo rzek, bagien, jezior (można iść na skróty), gdzie jest dobrze rozwinięta sieć dróg
<BR>teren trudno-przekraczalny – gęsto porośnięty; dużo jezior, bagien, słabo rozwinięta sieć dróg;
<BR>Znaczenie terenu dla ochrony cywilnej:
<BR>Teren decyduje o sposobie ochrony i obrony przed środkami rażenia.
<BR>Jeżeli teren równinny – człowiek nie ma szans na przeżycie
<BR>Intensywność i długotrwałość zalegania środków chemicznych, promieniotwórczych;
<BR>Teren ma wpływ na sposób jego pokonywania.
<BR>Temat: Orientowanie się w terenie.
<BR>CEL: Wyznaczenie kierunków stron świata; Określenie swojego położenia względem charakterystycznych przedmiotów terenowych; Utrzymywanie wyznaczonego kierunku marszu.; Wyznaczenie kierunków stron świata: 1) kompas, busola – pudełko, gdzie na osi zawieszona jest namagnesowana igła. Jednym końcem wskazuje północ, lewa ręka – zachód, prawa – wschód; Ma jeszcze skalę w stopniach od 0 do 360; skala busoli jest podwójna, wewnętrzna – skala kątowa, zewnętrzna – skala w tysięcznych; Kompas – igła cały czas drga, w busoli jest blokada igły, busola ma metalowy pierścień, szczerbinkę i muszkę. Kierunek zawsze podaj. wzg. jakiś dwóch umieszczonych w linii prostej charakterystycznych przed. ter.
<BR>2) ciała niebieskie: wyznaczanie kierunków stron świata przy pomocy słońca: mała wskazówka w kierunku słońca, dwusieczna kąta wskazuje południe; przy pomocy Gwiazdy Polarnej (północ); przy pomocy faz księżyca; księżyc w 1 kwadrze – o 18.00 PŁD.; o 24 – ZACH.; 2 kwadra – 18 – wsch.; 24 – płd.; 6 – zach.; 3 kwarda – 24 – wsch.; 6 – płd.
<BR>3) cechy przedmiotów terenowych mech – płn.; mrowisko – płd.; korona pojedynczych drzew – płd; śnieg – płd.; POMIARY W TERENIE: Rodzaje: pomiar: odległości: pomiar „na oko”, pomiar krokami (jeden –0,75m, liczymy po każdej parze kroków), pomiar przy pomocy linijki milim.(p. pośredni); przy pomocy szybkości rozchodz. światła i dźwięku (sporadycznie stosowana) – Vśw = 300.000km/s; Vdź = 330 m/s; d = Vdz * t, 121,122,123... – 1 sek. wg czasu trwania marszu [5km/h=Vśr]wysokości przedmiotów ter.przy pomocy linijki milim., pomiar za pomocą padającego cienia (porównujemy ze swoim cieniem, kątów nachyl. zboczy (wzniesień, pagórków), pomiar ekierką o znanych kątach (stoimy z boku w pewnej odleg. od zbocza); pomiar krokami (p. pośredni) – celujem wzrokiem w charakter. punkt, następnie mierzymy odległość i sina=h/d; a=60*h/d; h – wzrost człowieka; określenie szerokości rzek; stojąc po jednej stronie A obieramy na przeciwnym charakter. przedmiot ter.B, z A idziemy 20 kroków prostopadle do AB i zaznaczamy tyczką C, idę dalej w lini prostej 20 kr. i zaznaczam D, z D idę równolegle do AB, dopóki C i B pokryją się. tr. ABC ~ tr. CDE; AB/DE = AC/CD; AC=CD; AB/DE=1; AB=DE;
<BR>
<BR>Terenoznawstwo – dziedzina topografii obejmująca ogół wiadomości o terenie, mapach topograficznych i sposobach orientowania się w terenie.
<BR>Topografia – dział geodezji zajmujący się sporządzaniem map topograficznych i pomiarami terenu, albo zespół cech zewnętrznych terenu jakich jak: rzeźba i pokrycie.
<BR>Podstawowe pojęcia związane z terenoznawstwem:
<BR>Teren – całokształt nierówności terenu o różnych formach i wielkościach.
<BR>Pokrycie terenu – ogół przedmiotów terenowych znajdujących się na jego powierzchni.
<BR>Przedmioty terenowe – to co jest na powierzchni, dzielimy je na:
<BR>naturalne (rzeki, jeziora, bagna, lasy); sztuczne (drogi, mosty, koleje, budynki)
<BR>Podział terenu ze względu na rzeźbę i pokrycie:
<BR>I)Z punktu widzenia rzeźby terenu dzielimy na:
<BR>1)równinny – prawie płaskie porycie, wzniesienia n.p.m. do 200 m, kąt nachylenia zboczy < 2
<BR>2)falisty- prawie płaski z wzniesieniami 200-300 m n.p.m. kąt nachylenia zboczy < 15
<BR>3)pagórkowaty – dostrzegane wyraźne formy rzeźby terenu wysokość 300-500 m n.p.m. kąt nachylenia ok. 25; 4)górzysty – pasma górskie, wyraźne szczyty i grzbiety.
<BR>Dzielimy je na 3 rodzaje: -góry niskie (1000-2000 m); -góry średnie (2000-3000 m); -góry wysokie(>3000 m); II) Z punktu widzenia pokrycia dzielimy na:
<BR>teren lesisty – pokrycie lasami >=50 %; bagnisty – trwale lub czasowo podmokły, pokryty roślinnością; zurbanizowany – o dużej liczbie zabudowań mieszkalnych i zakładów przemysłowych; pustynny (stepowy)
<BR>III) Z punktu widzenia ilości przedmiotów terenowych, dzielimy na:
<BR>teren otwarty – nie ma żadnych przedmiotów terenowych
<BR>teren częściowo zakryty – gdzie zakrycie wynosi do 50 % powierzchni
<BR>terłatwamknięty – pokrycie > 50% powierzchni całego terenu
<BR>teren @boxo-przekraczalny – nie ma dużo rzek, bagien, jezior (można iść na skróty), gdzie jest dobrze rozwinięta sieć dróg
<BR>teren trudno-przekraczalny – gęsto porośnięty; dużo jezior, bagien, słabo rozwinięta sieć dróg;
<BR>Znaczenie terenu dla ochrony cywilnej:
<BR>Teren decyduje o sposobie ochrony i obrony przed środkami rażenia.
<BR>Jeżeli teren równinny – człowiek nie ma szans na przeżycie
<BR>Intensywność i długotrwałość zalegania środków chemicznych, promieniotwórczych;
<BR>Teren ma wpływ na sposób jego pokonywania.
<BR>Temat: Orientowanie się w terenie.
<BR>CEL: Wyznaczenie kierunków stron świata; Określenie swojego położenia względem charakterystycznych przedmiotów terenowych; Utrzymywanie wyznaczonego kierunku marszu.; Wyznaczenie kierunków stron świata: 1) kompas, busola – pudełko, gdzie na osi zawieszona jest namagnesowana igła. Jednym końcem wskazuje północ, lewa ręka – zachód, prawa – wschód; Ma jeszcze skalę w stopniach od 0 do 360; skala busoli jest podwójna, wewnętrzna – skala kątowa, zewnętrzna – skala w tysięcznych; Kompas – igła cały czas drga, w busoli jest blokada igły, busola ma metalowy pierścień, szczerbinkę i muszkę. Kierunek zawsze podaj. wzg. jakiś dwóch umieszczonych w linii prostej charakterystycznych przed. ter.
<BR>2) ciała niebieskie: wyznaczanie kierunków stron świata przy pomocy słońca: mała wskazówka w kierunku słońca, dwusieczna kąta wskazuje południe; przy pomocy Gwiazdy Polarnej (północ); przy pomocy faz księżyca; księżyc w 1 kwadrze – o 18.00 PŁD.; o 24 – ZACH.; 2 kwadra – 18 – wsch.; 24 – płd.; 6 – zach.; 3 kwarda – 24 – wsch.; 6 – płd.
<BR>3) cechy przedmiotów terenowych mech – płn.; mrowisko – płd.; korona pojedynczych drzew – płd; śnieg – płd.; POMIARY W TERENIE: Rodzaje: pomiar: odległości: pomiar „na oko”, pomiar krokami (jeden –0,75m, liczymy po każdej parze kroków), pomiar przy pomocy linijki milim.(p. pośredni); przy pomocy szybkości rozchodz. światła i dźwięku (sporadycznie stosowana) – Vśw = 300.000km/s; Vdź = 330 m/s; d = Vdz * t, 121,122,123... – 1 sek. wg czasu trwania marszu [5km/h=Vśr]wysokości przedmiotów ter.przy pomocy linijki milim., pomiar za pomocą padającego cienia (porównujemy ze swoim cieniem, kątów nachyl. zboczy (wzniesień, pagórków), pomiar ekierką o znanych kątach (stoimy z boku w pewnej odleg. od zbocza); pomiar krokami (p. pośredni) – celujem wzrokiem w charakter. punkt, następnie mierzymy odległość i sina=h/d; a=60*h/d; h – wzrost człowieka; określenie szerokości rzek; stojąc po jednej stronie A obieramy na przeciwnym charakter. przedmiot ter.B, z A idziemy 20 kroków prostopadle do AB i zaznaczamy tyczką C, idę dalej w lini prostej 20 kr. i zaznaczam D, z D idę równolegle do AB, dopóki C i B pokryją się. tr. ABC ~ tr. CDE; AB/DE = AC/CD; AC=CD; AB/DE=1; AB=DE;
<BR>
<BR>
<BR>
<BR>
<BR>