Komunikacja z dzieckiem autystycznym.
W mojej pracy pragnę przedstawić komunikacje z dzieckiem autystycznym.
Spis treści :
1- Krótkie wyjaśnienie pojęcia AUTYZMY
1-2 ? KOMUNIKACJA Z DZIECKIEM AUTYSTYCZNYM
2- NA CZYM POWINNA OPIERAĆ SIĘ NAUKA KOMUNIKACJI
3- PODSUMOWANIE PRACY
4- W mojej pracy pragnę przedstawić komunikacje z dzieckiem autystycznym.
AUTYZM u wielu dzieci nie rozwija zdolności mówienia, co stanowi dotkliwy problem w komunikacji. Nawet dzieci, które mówią maja duże trudności z rozpoczynaniem i podtrzymywaniem rozmowy. Osoba nie komunikująca się werbalnie, szczególnie nie lubią ćwiczeń z zakresu mowy czynnej. Okazują bardzo szybko znudzenie, udają ze nie widza drugiej osoby albo reagują bardzo agresywnie ich mowie mówienie o sobie jest w drugiej lub trzeciej osobie. U niektórych dzieci zaburzona jest koordynacja ruchowa jak i sprawność są bardzo słabe.
Komunikowanie się z dzieckiem autystycznym jest bardzo trudna, stwarza wiele problemów. Z uwagi na to, ze autyzm wypacza kontakt werbalny z dzieckiem, konieczne jest znalezienie innej drogi komunikacji. Niezbędna jest duża cierpliwość wobec agresywnych sposobów zaspokajania potrzeb, jakie prezentuje dziecko autystyczne. Problemy komunikacyjne niestety często wypaczają wież emocjonalna rodziców z dzieckiem. Wśród osób autystycznych poziom zdolności nawiązywania i podtrzymywania kontaktu wzrokowego jest istotnie zróżnicowany. Zajęcia z takimi dziećmi mogą okazać się przydatne w każdym wieku i na każdym poziomie rozwoju, gdyż umożliwiają one rozładowanie napiec, wyciszenie, a przede wszystkim zapewnienia dziecku kontaktu z druga osoba i dadzą podstawę do budowania społecznej interakcji. Najważniejsze jest zatem w rozmowie to ,by nie pozwolić dziecku uciec, by prowokować je do tego, by było ciągle obecne i utrzymywało kontakt z drugim człowiekiem. W przypadku najmłodszych dzieci celem jest przede wszystkim rozwijanie zdolności komunikowania się, traktowane jako wyjściowy warunek rozwoju dziecka, a także rozwijanie zdolności do podejmowania aktywności wspólnej z innymi osobami. W niektórych przypadkach dziecko autystyczne nie rozumie co się do niego mówi i reaguje tylko na konkretne polecenia. Aby dobrze nawiązać kontakt z dzieckiem autystycznym należy mieć stały kontakt wzrokowy z dzieckiem. Jeżeli chodzi o kontakt z rodzicami bardzo bliski jest kontakt fizyczny polega on na tym aby zaspokoić podstawowe potrzeby dziecka. W przypadku autyzmu dzieje się tak że dzieci unikają jakiegokolwiek kontaktu. Mają tendecję do charakterystycznego machania raczkami lub bawienia się zabawkami w sposób nie odpowiedni. Np. kiedy dostaje do zabawy samochodzik, to nie bawi się nim tak jak inne dzieci ale jego kołem. Jest bardzo spostrzegawcze dostrzega szczegółów. Zaburzenia w komunikowaniu się , które mogą wystąpić u dzieci autystycznych mają charakter jakościowy. obejmują one możliwości istnienia w kilku zakresach. Pierwszy z nich to opóźniony lub całkowity brak rozwoju mowy ,z jednoczesnym brakiem prób i kompensacji po przez alternatywne sposoby komunikowania się , mimika gesty wskazywania pozycja ciała, lub uśmiech. Komunikowanie się z takim dzieckiem jest bardzo trudne dla rodziców i dla całego otoczenia, opieka nad taką osobą wymaga cierpliwości , a przede wszystkim spostrzegawczości .Rodzice chorego dziecka korzystają z rad psychologów ,zapisują dzieci na terapie zajęciowe by móc lepiej komunikować się ze swoim dzieckiem. Bardzo często jest tak, że są bezradni i nie potrafią poradzić sobie z chorobą dziecka nie wiedzą jak mają postępować aby ich pociecha mogła się rozwijać i poznawać świat. Na terapiach zajęciowych terapeuta opiekunowie pomagają oraz uczą na czym powinna się opierać komunikacja .Bardzo często jest tak ze dzieci autystyczne mają przeznaczonego terapeuta lub wolontariusza który stopniowo próbuje nawiązać kontakt z niepełnosprawnym dzieckiem. Dziecko autystyczne jest bardzo trudnym dzieckiem dlatego bardzo trudno nawiązać z nim kontakt, większość dzieci nie potrafi mówić więc jego zadowolenie lub niechęć możemy zauważyć dzięki wyrazowi twarzy np. po uśmiechu. Na początku kontaktu musimy próbować nawiązać kontakt wzrokowy , by móc dojść do komunikacji potrzebne jest włożenie serca i cierpliwości, tak jak wczesniej pisałam to terapeuta i rodzice wkładają dużo pracy by dziecko stopniowo mogło się rozwijać. Teraz będę chciała napisać na czym powinna się opierać nauka komunikacji.
NAUKA KOMUNIKACJI POWINNA OPIERAĆ SIĘ NA NASTĘPUJĄCYCH FILARACH:
? Rozwijanie głównych sfer funkcjonowania dziecka,
? .Nauka języka na bazie niespecyficznych kanałów odbiorczych m.in. poprzez ćwiczenia oparte na metodzie czytania całowyrazowego
? Mowa czynna - powrót do najwcześniejszych etapów rozwoju mowy dziecka i prowadzenie go w toku terapii przez ćwiczenia dla dzieci z afazją,
? Ćwiczenia stymulacyjne.
Dzieci autystyczne nie komunikujące się werbalnie, szczególnie nie lubią ćwiczeń z zakresu mowy czynnej. Okazują bardzo szybko znudzenie, udają że nie widzą terapeuty albo reagują agresywnie. Te ćwiczenia trzeba więc rozkładać pomiędzy inne i często do nich wracać, chociażby na kilka sekund np. podczas spontanicznych zabaw. Warunkiem powodzenia jest tutaj ogromna cierpliwość, wytrwałość i determinacja. Układ nerwowy rozwija się jak drzewo. Najpierw musi ukształtować się pień, a potem konary i drobne gałązki. Nie zobaczymy nigdy na nich owoców, jeśli nie wypielęgnowaliśmy jeszcze pnia. Innymi słowy, jeżeli podstawowe etapy rozwoju nigdy nie zaistniały, nie możemy wymagać, aby pojawiły się etapy świadczące o dojrzałości układu nerwowego.
W swojej pracy przedstawiłam komunikację z dzieckiem autystycznym w jaki sposób można się z porozumieć. Wydaje mi się żę warto mieć kontakt z osobą dotkniętą autyzmem, choć by po by móc patrzeć jakie postępy robi. By móc porozumieć trzeba włożyć dużo ciepła, cierpliwości a nawet miłości dla dziecka dotkniętego autyzmem. Komunikowanie się z taką osobą jest bardzo trudne i wymaga czasu.