Natężenie przepływów jest jedną z najważniejszych cech hydrologicznych, gdyż pozwala na obliczenie całkowitej objętości wody, która odpływa ze zlewni. Natężenie przepływu jest to ilość wody przepływająca przez dany przekrój poprzeczny koryta rzecznego w jednostce czasu wyrażona w m3/s lub dm3/s. Do pomiaru natężenia służą meyodypośrednie i bezpośrednie. Wybór metody zależy od: - rodzaju i wielkości cieku - różnorodności warunków przepływu wody - dostępnej aparatury pomiarowej - wymaganej dokładności wyników. Metody bezpośrednie dają możliwość szybkiej oceny natężenia przepływu małych cieków i wypływów, zaś metody pośrednie są bardziej skąplikowane. Do metod bezpośrednich należą: - metoda wolumetryczna - metoda chemiczna - metoda przelewów cechowanych Metoda wolumetryczna jest nazywana inaczej metodą objętościową lub podstawionego naczynia. Jest dokładna, gdy zastosuję się ją w warunkach gdzie istnieje możliwość całościowego uchwycenia strumienia przepływającej wody. Jest stosowana do pomiaru natężenia przepływu w małych ciekach służy także do pomiaru niewydajności niewielkich źródeł. Za pomocą naczynia o znanej pojemności dokonuje się bezpośredniego pomiaru ilości przepływającej wody. Pomiar powtarza się trzykrotnie i wynik się uśrednia. Natężenie przepływu oblicza się wg wzoru: Q= Q ? natężenie przepływu [ dm3*s-1] V ? objętość wody w podstawionym naczyniu [ dm3] T ? średni czas napełnienie naczynia Metoda chemiczna Wśród metod chemicznych wyróżnia się metodę konduktometryczną z jednorazowym dozowaniem substancji wskaźnikowej. Stosuje się ją do badania rzek o przepływie turbulentnym. W takim przepływie można bowiem dobrze wymieszać substancję wskaźnikową, którą na ogół jest NaCl. Metoda ta jest stosowana w rzekach gdzie przepływ nie jest większy niż kilkanaście metrów sześciennych na sekundę. Dokonując pomiaru należy najpierw znaleźć odpowiednie miejsce wprowadzenia jednorazowego roztworu pierwotnego, a także profil kontrolny. Profil kontrolny powinien być w takiej odległości by na wyznaczonym odcinku nastąpiło pełne wymieszanie roztworu z woda rzeczną. Odległość miedzy punktem wlania roztworu a profilem kontrolnym powinna być 2-3 razy większa niż długość odcinka mieszania. Przepływy Q oblicza się na podstawie wykresu ?fali roztworu?. Stosuje się przy tym wzór: Q ? natężenie przepływu [ dm3*s-1] V- objętość porcji roztworu pierwotnego wlanego do rzeki [ dm3] A-powierzchnia zawarta między wykresem ?fali roztworu? a jej podstawą [ cm2] k- podziałka wykresu Metoda przelewów cechowanych Przy budowlach wodnych są zainstalowane urządzenia przelewowe: progi, zastawki, jazy. Ze względu na kształt otworu w przelewie wyróżnia się przelewy - prostokątne ? Bazina- ścianka piętrząca na całej szerokości koryta, - Ponceleta ? prostokątny otwór na całej szerokości koryta - trójkątne - trapezowe - kołowe - złożone Zwykle stosuje się przelewy trójkątne o różnych kątach rozwarcia.
Sieć
Szerokość pasma ma zasadnicze znaczenie dla działania sieci komputerowej. Decyzje dotyczące szerokości pasma są jednymi z najważniejszych, które trzeba podjąć podczas projektowania sieci. W niniejszym module omówiono znaczenie szerokości...
Izotopy promieniotwórcze
Co to są izotopy?
Izotopy (łac. isos-równy, topos-miejsce) to odmiany atomów danego pierwiastka, których jądra mają taka samą liczbę protonów (czyli liczbę atomową), jednak różnią się między sobą liczbą neutronów (tj. liczbą...