Matejko dlugo pracowal nad "Bitwa pod Grumwaldem" bo az 3 lata. Wyrozniono tam wiele postaci historycznych miedzy innymi : ksiaze Witold (bez pancerza i helmu) Urlich von Jungingen- dowodca krzyzacki, Zyndram z Myszkowic dowodca sil zbrojnych polski, Mikołaj Skunarowski vel Skunaczewski, Kondrat von Lichgtenstein, Kazimierz V, Zawisz Czarny. Wśród przedstawionego na obrazie walczącego tłumu, wyróżniono wiele postaci historycznych z obu stron bitwy. Obraz symbolicznie przedstawia bitwę w momencie, kiedy wciąż się toczą zacięte walki, ale szala zwycięstwa przechyla się już na stronę polsko-litewską.Monumentalne dzieło JAna MAtejki ukazuje w skondensowanej formie, poprzez najbardziej dramatyczne momenty i punkty zwrotne akcji, zmagania wojsk polskich i litewskich z wojskami zakonu krzyżackiego podczas jednej z największych bitew średniowiecznej Europy, która odbyła się 15 lipca 1410 roku na polach Grunwaldu, Łodwigowa i Stębarku. Jeśli chodzi o aspekt ideowy obrazu, to w ciągu dziesięcioleci od momentu powstania po okres PRL-u, pozostawał on raczej niezmienny w swym antygermańskim przesłaniu. Należy tu podkreślić szczególne znaczenie Grunwaldu w czasie, gdy Polska nie istniała jako niepodległy kraj na mapie Europy, a wszelkie zrywy narodowościowe były krwawo tłumione przez zaborcę. Tożsamość narodowa, by przetrwać, musiała odwoływać się do przeszłości. W tych warunkach malarstwo i literatura "ku pokrzepieniu serc" pełniły szczególną rolę; podtrzymywały świadomość i uczucia patriotyczne.Kompozycja płótna jest niezwykle dynamiczna, wręcz barokowa. Szczególny efekt wywołuje umieszczona w centralnej części figura koła, w której przedstawieni są główni bohaterowie malarskiej akcji. Widać tu kłębowisko stłoczonych postaci ukazanych w gwałtownym ruchu, podkreślonym dodatkowo dynamicznym poruszeniem szat. Jednocześnie całość kompozycji jest harmonijna i wyważona. W centrum obrazu symetrycznie rozmieszczone zostały postaci dowódców, księcia Witolda po prawej stronie oraz Ulricha von Jungingena po lewej. Ze względu na kontrastową kolorystykę ich czerwonych i białych szat, a także rozświetlenie tej części obrazu, wzrok widza kieruje się tu w pierwszej kolejności. Jednak po chwili uważnej lektury odnaleźć można w dalekim planie, w prawym górnym rogu obrazu, równie ważnych bohaterów historycznych: Władysława Jagiełłę i Zbigniewa z Oleśnicy, który ratuje królowi życie. Jest to częsty u Matejki zabieg kompozycyjny, który pozwala z jednej strony na wydobycie jednoznacznego przekazu (w tym wypadku w środkowej części płótna), z drugiej zaś uzupełnia historię o kolejne elementy, niezbędne do właściwego jej odczytania i zrozumienia. Widz odkrywa nowe epizody opowieści nie tracąc nic z wątku głównego.
Powtórka z epok – Młoda Polska (wersja poprawiona)
Niżej załączam to w dokumencie Word (lepsza jest ta w wordzie bo w niektórych pyt. są tabelki, a strona internetowa likwiduje te tabelki)
1. Wymień i wyjaśnij różne terminy nazywające okres w literaturze na przełomie XIX i XX wie...