Typowa, XIX-wieczna chałupa wiejska rozplanowana jest na rzucie prostokąta, z jednym wejściem w ścianie dłuższej. Ściany zbudowane z ręcznie obrabianych bali sosnowych lub świerkowych (dawniej: jodłowych). W narożach belki ścian łączone są "na rybi ogon" lub "na nakładkę". Od wewnątrz ściany polepiane gliną zmieszaną z sieczką i słomą oraz pobielone. Na najwyższych belkach dłuższych ścian budynku wsparte belki stropowe, do których przybite od góry deski tworzące powałę. Kształt dachu prawie wyłącznie dwuspadowy o konstrukcji krokwiowo-jętkowej: dwie krokwie tworzące parę złączone u góry poziomą belką (jętką) a dołem zamocowane w belkach stropowych lub spoczywające na belce zamocowanej do końców belek stropowych (płatwi). Dach budynku poszyty słoma żytnią lub kryty gontem. Jedynymi elementami ozdobnymi dość surowej bryły budynku bywa odpowiednie ułożenie desek szalujących szczyty dachu, ozdobne belkowanie otworu drzwiowego (półkoliście wycięte nadproże) lub też deskowanie drzwi wejściowych. Od pocz. XIX wieku niemal powszechnie muruje się w budynkach wiejskich kamienne lub ceglane kominy, posadowione w centralnej części budynku. Bezpośrednio przy kominie, a dawniej również wewnątrz komina w jego dolnej części, ulokowany jest trzon pieca chlebowego: tzw. "piekarok" lub "wielok". Od poł. XIX wieku powszechnie stosuje się podłogi z desek układanych na legarach (dawniej wykonywano posadzki z ubitej gliny). W typowej chałupie wiejskiej z tego okresu sień wejściowa dzieli budynek na dwie części: w obu z nich znajduje się izba a za nią komora. W zależności od sytuacji ekonomicznej i rodzinnej mieszkańców jedna część stanowi mieszkanie gospodarzy a druga - rodziców (tzw. wycug) albo też jedna pełni funkcje reprezentacyjne (tzw. biała izba) a druga - kuchenne i mieszkalne (tzw. czarna izba). Często w obrębie izb i komór sytuowano warsztaty rzemieślnicze.
Izba kuchenna jest ogniskiem życia rodzinnego. Tu koncentrują się wszystkie prace i zajęcia domowe, jak przędzenie na kołowrotku, wypiek chleba, przygotowywanie strawy dla ludzi i pokarmu dla zwierząt, darcie pierza, zabiegi higieniczne itp. Palenisko jest otwarte, na trzonie kuchennym, z wejściem do pieca chlebowego, osłonięte kapturem. Na płycie paleniska ustawione są trójnóżki, na nich sagany i mniejsze garnki żeliwne do gotowania strawy. Wokół pieca, na okapie i w szafce wnękowej liczne naczynia i sprzęty gliniane, drewniane, żeliwne służące do przygotowywania pokarmu. Wśród nich stępki do soli, pieprzu, żelazko na węgiel, balia do zmywania naczyń, stągiew na trzech nóżkach na czystą wodę. Z większych sprzętów w izbie znajduje się proste łóżko poszerzane o wysuwaną z boku szufladę, malowany kredens do naczyń z odkrytymi półkami tzw. miźnik, szeroka ława z oparciem służąca do siedzenia i do spania, tzw szlaban, ławka, przy której spożywano posiłki, stół tzw. krzyzak ,zydle ,kolyska , kufer podrozny .
korzystając z źródeł opisz XIX - wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty
korzystając z źródeł opisz XIX - wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty...
Prosze!!! Przyjżyj się ilistracji. Na jej podstawie oraz korzystając z innych źróeeł, opisz XIX-wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty. Na jutro pliss!!!
Prosze!!! Przyjżyj się ilistracji. Na jej podstawie oraz korzystając z innych źróeeł, opisz XIX-wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty. Na jutro pliss!!!...
opisz XIX - wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty
opisz XIX - wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty...
Opisz XIX-wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty.
Opisz XIX-wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty....
Opisz XIX-wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty. ( Książka pt.: Technika w praktyce - zajęcia żywieniowe dla klas 1-3) Z góry dzięki! ;D
Opisz XIX-wieczną izbę kuchenną i ówczesne sprzęty. ( Książka pt.: Technika w praktyce - zajęcia żywieniowe dla klas 1-3) Z góry dzięki! ;D...