Powstanie i rozwój banków
Założone w Warszawie w 1852 r. towarzystwo kredytowe ziemskie, było pierwszą instytucją, świadczącą usługi bankowe na ziemiach polskich. Towarzystwo udzielało udzielało kredytów dużym gospodarstwom rolnym. W okresie międzywojennym rozpoczęło działalność wiele banków między innymi
- Polski Bank Przemysłowy
- Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa
- Bank Polski S.A
- Pocztowa Kasa Oszczędności
- Państwowy Bank Rolny
- Bank Gospodarstwa Krajowego
- Polska Kasa Opieki S.A
W tym czasie powołano również do istnienia banki prywatne oraz dużą liczbę wiejskich spółdzielni kredytowych, domów bankowych i kantorów wymiany. Po II wojnie światowej większość banków zlikwidowano, pozostawiając nieliczne np. Bank Polska Kasa Opieki S.A. Na wzór ZSSR utworzono NBP, jako jeden główny bank pełniący wszystkie funkcje, a na obszarach wiejskich zaczęły działać Banki Spółdzielcze. W 1989 r. rozpoczęto decentralizację systemu bankowego, z Narodowego Banku Polskiego wyodrębniono szereg mniejszych banków, które następnie w większości sprywatyzowano, a NBP stał się wyłącznie Bankiem Centralnym. NBP jako bank centralny jest największą instytucją finansową w państwie, odpowiada za stabilność systemu finansowego państwa, oraz kurs waluty narodowej w stosunku do innych walut. Nadzoruje inne banki komercyjne i świadczy im usługi, czyli pełni funkcję banku banków, udziela im kredytów, zaopatruje w pieniądz gotówkowy.