Broń historia budowa pozwolenia

Historia broni liczy około 8000 lat. Pierwsze ślady broni można spotkać na rysunkach naskalnych w Afryce Południowej datowanych na około 6000 r.p.n.e. przedstawiają one ludzi uzbrojonych w pewien rodzaj maczug.. Można z tego wysnuć wniosek iż historia ludzkości jest historią broni. W swojej pracy skupiłam się na broni palnej uznając ją za „najpopularniejszy” rodzaj broni. Poniżej przedstawiam schematyczny podział broni a w dalszej części rozwinięcie głównych grup broni.


Podział broni

• bojowa
o ćwiczebna np. kbks, bokken, shinai
o podręczna
• myśliwska
o kombinowana np. kniejówka
o kulowa np. sztucer
o śrutowa np. dubeltówka
• sportowa
• klasyczna
o biała
 broń drzewcowa np. kopia, włócznia
 broń obuchowa np. buzdygan, maczuga
 broń sieczna np. szabla, miecz
o palna
Broń palna to broń miotająca pociski energią gazów powstałych ze spalania prochu.
Nie wiadomo dokładnie kiedy, gdzie i jak rozpoczął się rozwój broni palnej. Wiadomo natomiast bezspornie, że Chińczycy już w XI wieku znali recepturę czarnego prochu strzelniczego, używali go jednak wyłącznie do produkcji fajerwerków. Drogi, którymi ta wiedza zawędrowała pod europejskie strzechy, także nie znamy. Jedni uważają, że pomogła w tym wymiana handlowa z Bliskim Wschodem, inni, że "sekret alchemików" przywiózł do Wiednia Marco Polo ze swej słynnej wyprawy do Chin w latach 1271-1292. Jeszcze inni twierdzą, że Europejczycy sami do niej doszli. W tym kontekście wymienia się zwłaszcza nazwiska Rogera Bacona i Bertholda Schwarza, mnicha z Freiburga, od którego nazwiska ("Czarny") autorzy niemieckojęzyczni wywodzą nazwę "czarny proch". Nazwa ta może jednak pochodzić także od koloru, jaki przybiera sama gotowa mieszanka 75% saletry potasowej, 15% siarki i 10% węgla drzewnego.
Doświadczenia prowadzone z tą mieszanką doprowadziły w końcu do odkrycia, że w razie umieszczenia substancji w zamkniętej z jednej strony rurce i podpalenia, ciało umieszczone w rurce ponad ładunkiem wyrzucane jest z dużą siłą, pełniąc rolę pocisku. Odkrycie to stało się punktem wyjścia do rozwoju broni palnej wszelkich typów. Do dziś, mimo upływu setek lat i rewolucyjnych zmian w technice i technologii, istota działania broni palnej jest w zasadzie taka sama.
Pierwsze rodzaje broni palnej były bardzo prymitywne. Składała się na nie metalowa rurka (lufa), zamknięta z jednej strony. W jej tylnej części w pobliżu wspomnianego zamknięcia wykonany był otwór, zwany otworem zapałowym. Do rury wsypywano przez otwór wlotowy pewną ilość prochu, czyli ładunek, który następnie ubijano. Potem umieszczano w lufie pocisk, początkowo kamienny, żelazny, a w końcu ołowiany. Pierwsze pociski miały kształt sferyczny, stąd do dziś w potocznym języku często mówi się o pocisku "kula". Po osadzeniu w lufie pocisku broń palna była gotowa do strzału. Czynność przygotowania takiej broni do strzału wymagała ubijania poszczególnych komponentów w lufie, tak by szczelnie wypełniały jej wnętrze, toteż nazywano ją "nabijaniem" broni.
W dzisiejszych czasach termin ten także jest stosowany, choć już od dawna, co najmniej od czasu wprowadzenia broni odtylcowej, strzelec nie musi niczego ubijać. W broni wielostrzałowej termin ten oznacza bezpośrednie przygotowanie broni do strzału: wprowadzenie naboju do lufy broni uprzednio "załadowanej", to jest takiej, w której obrębie w magazynku, znajdują się naboje, ale która nie jest przez to jeszcze gotowa do strzału.
Aby oddać strzał z tak przygotowanej broni, trzeba było doprowadzić do zapłonu prochu. W tym celu przez otwór zapałowy do ładunku prochowego doprowadzano ogień. Początkowo służyły do tego żarzące się kawałki drewna, rozżarzone pręty żelazne, tlący się lont, w późniejszych czasach pojawiły się zamki mechaniczne krzeszące iskry z krzemienia, a w końcu ich miejsce zajął zapłon chemiczny, w którym iskry powstawały w wyniku detonacji substancji chemicznych na skutek uderzenia kurkiem broni. Zapłon prochu w broni odprzodowej, aż do wynalezienia zapłonu chemicznego, następował w specjalnym wydrążeniu obok lufy, zwanym panewką. Ogień z palącego się na panewce prochu przechodził przez otwór zapałowy do głównego ładunku i powodował jego detonację. Jeżeli otwór był niedrożny, strzał nie mógł paść, bo nie dochodziło do zapalenia prochu w lufie, spalał się tylko proch na panewce. Pamiątką tego jest w języku potocznym zwrot "spalić na panewce", oznaczający działanie nie przynoszące rezultatu

 strzelecka
Broń strzelecka jest to broń palna przystosowana do amunicji strzeleckiej, której kaliber nie przekracza na ogół (z wyjątkiem wyspecjalizowanych środków np. granatników, rusznic przeciwpancernych) 20 mm. Do broni strzeleckiej zaliczamy także granaty ręczne.
Przeznaczona jest do samoobrony i wymuszania posłuszeństwa, a także zwalczania pojedynczych i grupowych celów żywych (eufemizm oznaczający zwykle żołnierzy nieprzyjaciela). Służy także do zwalczania lekko opancerzonego sprzętu i środków ogniowych. Zasięg broni strzeleckiej jest stosunkowo niewielki - zwykle nie przekracza 2000 metrów

 broń indywidualna
 rewolwer np. Nagant
 pistolet np. Vis
 pistolet maszynowy np. Mors
 karabin np. SKS
 karabin automatyczny np. Kbk AK
 ręczny karabin maszynowy np. Browning wz. 1928
 broń zespołowa
 ciężki karabin maszynowy np. Maxim wz.1910
 wielkokalibrowy karabin maszynowy np. DSzK

Dalszy podział broni przedstawia wyspecjalizowaną broń wojskową , czyli niedostępną dla przeciętnego użytkownika.

 artyleryjska
 armata np. armata wz. 02/26
 haubica
 moździerz
 granatnik np. granatnik wz. 1936
 granatnik przeciwpancerny np. RPG-2
o pancerna
 czołg np. FT-17
 bojowy wóz piechoty np. BMP-1
 transporter opancerzony np. SKOT
 działo pancerne
• masowego rażenia np. (ABC)
o atomowa np. bomba atomowa
o biologiczna np. wąglik
o chemiczna np. iperyt
• rakietowa


Konstrukcja broni na przykładzie przekroju pistoletu „VIS”


Budowa i działanie pistoletu VIS:
A – załadowany pistolet
1 – muszka, 2 – lufa, 3 – bruzda gwintu lufy, 4 – zamek (osłona lufy), 5 – występ ryglowy lufy, 6 – nabój, 7 - występ odryglowujacy lufy, 8 – zamek, 9 – sprężyna iglicy, 10 – iglica, 11 – celownik, 12 – opora iglicy, 13 – kurek, 14 – przerywacz, 15 – os kurka, 16 – oś zaczepu kurkowego, 17 – oś bezpiecznika samoczynnego, 18 – zaczep kurkowy, 19 – sprężyna, 20 – bezpiecznik samoczynny, 21 – żerdź kurka, 22 – opora sprężyny uderzeniowej, 23 – sprężyna uderzeniowa, 24 – gniazdo sprężyny uderzeniowej, 25 – kołek gniazda sprężyny odpalającej, 26 – uchwyt paska, 27 – pierścień oporowy sprężyny powrotnej, 28 – żerdź sprężyny powrotnej, 29 – sprężyna powrotna, 30 – łoże, 31 – zatrzask zamka, 32 – kabłąk spustu, 33 – spust z szyną spustową, 34 – zatrzask magazynka, 35 – szkielet pistoletu, 36 – magazynek, 37 – stopka magazynka,
B – bezpośrednio po odpaleniu naboju

Zasady bezpiecznego posługiwania się bronią strzelecką

• Każdą broń traktuj zawsze jak naładowaną, nie wyciągaj wniosków zgadując, przy każdym kontakcie sprawdź czy w lufie znajduje się pocisk, czy broń jest zabezpieczona.
• "Raz na rok niezaładowany pistolet wypali"- to powiedzenie jest bardzo rozsądne, dlatego zawsze celuj broń w bezpiecznym kierunku, nigdy nie celuj tam gdzie przypadkowy strzał wyrządziłby komukolwiek krzywdę. Nawet w zabawie przy rozładowanym pistolecie nie celuj do nikogo, jeśli uda ci się wyrobić taki nawyk, masz większe szanse uniknięcia wypadku.
• Nie kładź palca na spuście dopóki nie chcesz oddać strzału, w różnych sytuacjach stresu mógłbyś użyć broni zbyt pochopnie.
• Broń to nie zabawka, podchodź do niej z respektem i nie naśladuj filmów, lub ludzi nieodpowiedzialnych.
• Jeśli chcesz trenować z bronią na sucho, znajdź bezpieczne miejsce w którym nikomu nie zagrażasz, stosuj w tym celu amunicję ćwiczebną.
• Broń często kusi żartownisiów. Dlatego nigdy nie zostawiaj jej bez dozoru, bez względu na to czy jest załadowana czy nie, pocisk do lufy zawsze można wprowadzić, a osób nierozsądnych nie brakuje.
• Dla bezpieczeństwa lepiej nie przechowywać załadowanej broni, zwłaszcza gdy ma się dzieci, lub w sytuacji w której przypadkowo broń mogłaby się dostać w niepowołane ręce.
• Brudna broń może się zacinać lub nawet eksplodować jeśli pocisk ugrzęźnie w lufie, dlatego dbaj o czystość.
• Pilnuj jakości amunicji, której używasz. Zła amunicja potrafi być niebezpieczna. Unikaj brudnych, zardzewiałych lub wgniecionych pocisków.
• W przypadku niewypału odczekaj co najmniej 30 sekund trzymając broń w bezpiecznym kierunku, zanim zaczniesz działać.
• Na strzelnicy zawsze miej na sobie ochraniacze oczu i uszu. Oczywiście w sytuacji zagrożenia nie ma się wyboru.
• Po wypiciu choćby małej ilości alkoholu nie miej kontaktu z bronią. To samo dotyczy leków o silnym działaniu na ośrodek nerwowy.
• Jeśli widzisz kogoś kto w sposób nie odpowiedzialny posługuje się bronią, zwróć mu uwagę, jeśli stanowi zagrożenie, może być konieczne powstrzymanie go.
• Jeśli nie znasz sie na broni, nie bój się do tego przyznać, nie maskuj odwagą swojej niewiedzy, gdyż ta doprowadziła do wielu wypadków


AKTUALNE PRZEPISY DOTYCZĄCE BRONI
1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r , Kodeks Karny w części dotyczącej broni /Dz. U. z dnia 2 sierpnia 1997 r , Nr. 88 , poz. 553 , sprost. Dz. U. z 1997 r. Nr.128, poz. 840/,
2. Ustawa z dnia 21 maja 1999 r o broni i amunicji /Tekst jednolity - Dz. U. z 2004r., Nr.52, poz. 525, ze zm./,
3. Ustawa z dnia 21 czerwca 2002r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego / Dz. U. Nr 117 poz. 1007/,
4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 lutego 2000 r w sprawie wzorów legitymacji posiadacza broni , zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni , legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni oraz świadectwa broni / Dz. U. Nr.13 , poz. 175/,
5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 marca 2000 r w sprawie wzoru zgłoszenia przywozu z zagranicy przez obywateli polskich , broni i amunicji oraz trybu przekazywania organom Policji informacji o przewozie broni i amunicji przez organy celne / Dz. U. Nr. 17, poz. 222 /,
6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 marca 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad deponowania broni i amunicji oraz stawek odpłatności za przechowywanie broni i amunicji w depozycie Policji lub organu celnego / Dz. U. Nr. 17, poz. 223 /,
7. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 marca 2000 r. w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnic /Dz. U. Nr. 18 , poz. 234 /,
8. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 czerwca 2000r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnic / Dz. U. Nr 51 poz. 618/,
9. Rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Spraw Zagranicznych z dnia 17 marca 2000 r w sprawie trybu i warunków wydawania pozwoleń na broń, członkom misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz osobom zrównanym z nimi na podstawie porozumień międzynarodowych / Dz. U. Nr. 18 , poz. 236/,
10. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 marca 2000 r w sprawie wzorów zaświadczeń uprawnionych do przywozu , wywozu oraz przewozu przez terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, broni i amunicji oraz nabycia broni przez cudzoziemców/ Dz. U. Nr. 18 ,poz. 235/,
11. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2000 r w sprawie egzaminu ze znajomości przepisów dotyczących posiadania broni oraz umiejętności posługiwania się bronią / Dz.U.Nr.19, poz. 241/,
12. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2000 r w sprawie rodzajów szczególnie niebezpiecznych broni i amunicji oraz rodzajów broni odpowiadającej celom , w którym może być wydane pozwolenie na broń / Dz. U. Nr. 19 , poz. 240/,
13. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 kwietnia 2000 r w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji / Dz. U. Nr. 27, poz. 343 /,
14. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 kwietnia 2000 r w sprawie wymagań w zakresie ochrony środowiska dotyczących budowy i użytkowania strzelnic / Dz. U. 27 , poz. 341/,
15. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 kwietnia 2000 r w sprawie przewożenia broni i amunicji środkami transportu publicznego / Dz.U.nr.31, poz.390/,
16. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 08.06.2000 r w sprawie określenia organów wojskowych właściwych do wydawania pozwoleń na broń żołnierzom zawodowym / Dz. U. Nr. 49 , poz. 576 /,
17. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2000 r w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń / Dz. U. Nr. 79 , poz. 898 /,
18. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 04 października 2001r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów szczególnie niebezpiecznych broni i amunicji oraz rodzajów broni odpowiadającej celom, w których może być wydane pozwolenie na broń /Dz. U. Nr 120 poz. 1295/,
19. Rozporządzenie Ministrów Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 czerwca 2001r. w sprawie organów wojskowych właściwych do wydawania pozwoleń na broń żołnierzom zawodowym /Dz. U. Nr 66 poz.670/,
20. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2002r. zmieniające rozporządzenie w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń / Dz. U. Nr 68 poz. 630 /,
21. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 grudnia 2002r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie egzaminu ze znajomości przepisów dotyczących posiadania broni oraz umiejętności posługiwania się bronią / Dz. U. Nr 8 poz. 102/,
22. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2003 r. w sprawie wzorów legitymacji posiadacza broni, zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni, legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni, świadectwa broni oraz karty rejestracyjnej broni / Dz. U. Nr. 225 poz. 2233/,
23. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 kwietnia 2004 r. w sprawie rodzajów broni palnej odpowiadających kategoriom broni palnej określonym w dyrektywie w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni /Dz. U. Nr. 69 poz. 629/,
24. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 kwietnia 2004 r. w sprawie rodzajów broni palnej odpowiadających kategoriom broni palnej określonych w dyrektywie w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni Dz. U. Nr. 69, poz.629/
25. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie wzoru Europejskiej karty broni palnej. / Dz. U. Nr. 88 poz. 841/,
26. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie trybu przekazywania właściwym władzom państw członkowskich Unii Europejskiej informacji związanych z nabyciem broni i jej przywozem na terytorium tych państw oraz przewozem broni przez ich terytorium. / Dz. U. Nr. 89 poz. 861/,
27. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie pozbawiania broni palnej cech użytkowych / Dz. U. Nr. 94 poz. 924/,
28. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzoru Europejskiej Karty broni palnej /Dz. U. Nr. 7, poz. 56/
29. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad deponowania i umieszczania broni w depozycie Policji , Żandarmeri Wojskowej lub organu celnego oraz stawki odpłatności za ich przechowywanie w depozycie / Dz. U. Nr. 152,, poz. 1609/

WNIOSEK O POZWOLENIE NA BROŃ
Osoba zainteresowana uzyskaniem pozwolenia na broń, o której mowa w Ustawie, jest zobowiązana złożyć wniosek do właściwego komendanta policji. Wniosek ten powinien zawierać:
• imię i nazwisko wnioskodawcy
• imiona rodziców i nazwisko panieńskie matki
• adres stałego zamieszkania (zameldowania)
• nr dowodu osobistego, nazwę organu wydającego i datę wydania
• nr PESEL.
Do podania (wniosku) powinien być dołączony życiorys, dwa zdjęcia, zaświadczenie z miejsca pracy, a w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej - wpis do ewidencji o prowadzeniu takiej działalności. W życiorysie należy przedstawić przede wszystkim takie informacje jak: wykształcenie, wykonywany zawód, pełnione funkcje społeczne lub państwowe, dane o służbie wojskowej.
Informacje o stanie majątkowym mogą być zawarte w przypadku uznania przez stronę, że stanowią one znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
Ponadto do wniosku mogą być dołączone inne dokumenty, które w ocenie wnioskodawcy - potwierdzają zasadność jego wystąpienia o pozwolenie. Szczególną wartość dowodową mogą mieć udokumentowane informacje o zdarzeniach potwierdzających istnienie faktycznego zagrożenia życia lub zdrowia.
Nadto do wniosku obowiązkowo strona winna załączyć orzeczenie lekarskie i psychologiczne potwierdzające brak przeciwwskazań do dysponowania bronią określonego rodzaju.
Szczegółowe przepisy dotyczące zakresu, warunków oraz trybu prowadzenia badań lekarskich i psychologicznych, a także stawek odpłatności za badania zawiera Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2000 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń / Dz.U. nr 79 poz. 898 z późniejszymi zmianami/. W tym miejscu należy zaznaczyć, że skutkiem nie dopełnienia obowiązku przedłożenia orzeczenia lekarskiego i psychologicznego jest wydanie decyzji odmawiającej pozwolenia na posiadanie broni.
Orzeczenie lekarskie i psychologiczne stanowi podstawę do wydania pozwolenia na broń przez okres 2 / dwóch / miesięcy od daty jego wydania. Powyższe stanowi, że osoba, która uzyskała orzeczenie pozytywne, powinna w ciągu 2 miesięcy od daty jego wydania przedłożyć orzeczenie właściwemu organowi Policji wraz z wnioskiem o wydanie pozwolenia. Przekroczenie terminu spowoduje, że orzeczenie - dla organu Policji- traci moc wiążącą i nie będzie stanowiło podstawy do pozytywnego rozstrzygnięcia.
Osoby występujące o uzyskanie pozwolenia na broń w celach łowieckich winny dołączyć także zaświadczenie o przynależności do Polskiego Związku łowieckiego oraz dokument potwierdzający zdanie egzaminu przed komisja powołana przez PZŁ, w skład której wchodzi także przedstawiciel Policji.
W przypadku występowania o pozwolenia na broń w celach sportowych należy załączyć dokument potwierdzający przynależność do klubu sportowego lub stowarzyszenia sportowego, realizującego strzelectwo sportowe , częstotliwość udziału w zawodach organizowanych przez klub, osiągane wyniki oraz zajmowane lokaty.
Osoba winna przedłożyć także licencję i patent strzelecki wydane przez Polski Związek Strzelectwa Sportowego, jednakże dokument ten nie ma decydującego znaczenia dla merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.
Osoba ubiegająca się o uzyskanie pozwolenia na broń obowiązana jest - zgodnie z dyspozycja art. 16 Ustawy o broni i amunicji - do zdania egzaminu przed komisją powołaną przez właściwy organ Policji ze znajomości przepisów dotyczących posiadania i używania danej broni oraz umiejętności posługiwania się bronią.
Od egzaminu zwolnieni są m.in. członkowie Polskiego Związku Łowieckiego - w zakresie broni myśliwskiej oraz członkowie Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego posiadający licencje na uprawianie strzelectwa sportowego - w zakresie broni sportowej, jeżeli zdali taki egzamin na podstawie odrębnych przepisów.
Osoba przystępująca do egzaminu obowiązana jest do uiszczenia stosownej opłaty na konto wskazane przez organ wydający pozwolenie na broń.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o broni i amunicji, osoba posiadająca pozwolenie na broń wydane do ochrony osobistej lub ochrony bezpieczeństwa innych osób oraz mienia, obowiązana jest raz na pięć lat przedstawić właściwemu organowi Policji aktualne orzeczenia lekarskie i psychologiczne.
Termin przedłożenia orzeczeń, dla osób, które uzyskały pozwolenia na broń o których mowa wyżej przed dniem wejścia w życie Ustawy o broni i amunicji mija z dniem 21 marca 2005 r.

REJESTRACJA BRONI
Osoba, która zakupiła broń zobowiązana jest zarejestrować ją w ciągu 5 dni.
Rejestracji dokonuje właściwy organ Policji na podstawie dowodu nabycia broni i fakt ten potwierdza
w legitymacji posiadacza broni.
Niedopełnienie tego obowiązku skutkować będzie wycofaniem wydanego wcześniej pozwolenia.


Wzór podania o wydanie pozwolenia na posiadanie broni palnej

…………… dnia…………….

Imię i Nazwisko:………………………………….

Data urodzenia:………………………………….

Miejsce urodzenia:………………………………

Imię ojca:………………………………………….

Imię matki:……………………………………….

Nazwisko panieńskie matki:………………….

Adres zameldowania:…………………………..
KOMENDANT
……………………………………………………… POLICJI
W …………………….
Adres zamieszkania:……………………………
………………………………………………………
Numer PESEL:…………………………………..
Numer Dowodu Osobistego:………………….
Data wydania:……………………………………
Przez kogo wydany:……………………………..
…………………………………………………….
Tel. kontakt. ..............................................


P O D A N I E

Zwracam się z prośbą o wydanie pozwolenia na zakup i posiadanie broni palnej bojowej.

Potrzebę posiadania tej broni motywuję …………………………………………………………….........
/podanie należy szczegółowo uzasadnić m.in. z uwzględnieniem realnego i ponadprzeciętnego zagrożenia

………………………………………………………………………………………………..........
życia lub zdrowia/
………………………………………………………………………………………………..........

……………………………………………………………………………………………………………





…………………………………
/podpis/