Historia Indian

INDIANIE

- Indianie – rdzenni mieszkańcy Ameryki Pn.
- na początku XIXw. Stanowili większość na kontynencie
- następstwem powiększania terytorium stanów był ruch osadniczy w kierunku zach.
- osadnictwo spowodowało wypieranie Indian w kierunku zach.
- w 1830r. kongres amerykański uchwala ustawę, stanowiącą, że wszystkie plemiona indiańskie muszą się przenieść na zach. Od Missisipi, gdzie przyznano im stałe terytorium („droga łez” – Czerokezi)
- „stała granica” wciąż przesuwała się w kierunku zach.


KONFLIKT
- traktowanie Indian przez białych jako gorszą, zacofaną rasę
- Indianie buntowali się przeciw brutalnemu wyludnianiu ich z ziemi przodków
- stosunek białych do bizonów
- stosunek oficerów do wojny


DROGA ŁEZ
W 1838r. 25 tys. Czerokezów zostało zmuszonych do opuszczenia ziemi przodków i przeniesienia się do tzw. „Indiańskiego Terytorium”. W drodze umarło ponad 4 tys.


APACZE
W 1861 plemię Apaczów walczyło przeciwko białym osadnikom w Arizonie. Odnawiający się ciągle konflikt trwał prawie 10 lat.

W okresie między 1879 a 1880r. Apacze zostali zamknięci w rezerwacie na terenach Arizony. Pod wodzą Victoria wystąpili zbrojnie przeciwko wojskom amerykańskim. W 1881 po śmierci Victoria dowództwo nad wojskami Apaczów przejął Geronimo. Opuścił on rezerwat i wyruszył do Meksyku, skąd wielokrotnie napadał na oddziały amerykańskie. Poddał się dopiero w 1886r. wobec miażdżącej przewagi Amerykanów.


GEORGE CUSTER
Jeden z najambitniejszych amerykańskich oficerów. Dla kariery zrobiłby wszystko. Nie miałby nic przeciw wymordowaniu wszystkich Indian. Podczas wojny z południowym odłamem Czejenów Custer nie zawahał się przed zaatakowaniem obozu nad rzeką Washita, w którym znajdowały się głównie kobiety i dzieci.

W 1876 w Góry Czarne przybyli biali poszukiwacze złota i bezceremonialnie wtargnęli na świętą ziemię Siuksów. W południowej Dakocie, Montanie i Wyoming wybuchło indiańskie powstanie. Rząd amerykański wysłał kawalerii oddziały mające za zadanie stłumić rebelię. Wojowniczy Siuksowie pokonali jednak amerykanów w bitwie nad rzeką Rosebud.

Rozgniewany Custer wyruszył ze swym oddziałem w głąb terytorium Siuksów. Nieświadom przewagi liczebnej przeciwnika, posuwał się w głąb doliny Bighorn. 26 czerwca 1876r. jego żołnierze zaatakowali obóz indiański. Po krótkiej walce 266-osobowy odział Custera przestał istnieć. Jedynym żywym stworzeniem, które ocalało po bitwie był koń amerykańskiego żołnierza.
Jeszcze większa zaciętość w zwalczaniu Indian.


KONIEC
Do roku 1890 większość Indian została wymordowana lub zamknięta w rezerwatach. Ostatnim akordem zmagań była ponad 200 Siuksów
29 grudnia 1890r. w Wounded Knee w południowej Dakocie.