Wyajśnij róznicę między analizą statyczną a analizą dynamiczną.

Analiza statyczna zwana też analizą równowagi jest to badanie stanu równowagi i obejmuje między innymi formułowanie warunków, jakie muszą być spełnione aby stan równowagi miał miejsce oraz wyznaczanie wartości zmiennych modelu, dla których model będzie znajdował się w tym stanie.
Równowaga może być zdefiniowana na różne sposoby. Według jednej definicji, równowaga jest „pewną konstelacją wybranych powiązań zmiennych, tak dostosowanych do siebie, że w modelu, który stanowią, nie przeważa żadna wewnętrzna tendencja do zmiany”. Wszystkie zmienne danego modelu znajdują się w tak zwanym stanie spoczynku. Przy definiowaniu równowagi, stan spoczynku występuje, gdy wszystkie wewnętrzne siły modelu zostaną zrównoważone, natomiast siły zewnętrzne są ustalone z założenia. Oznacza to, iż parametry oraz zmienne egzogeniczne modelu są w analizie równowagi traktowane jako stałe. Jeżeli czynniki zewnętrzne uległy zmianie, wówczas stan równowagi może ulec także zmianie (wartości zmiennych modelu).
Stan równowagi nie jest zawsze stanem pożądanym. Przykładowo z pewnością nie jest stanem pożądanym równowaga w gospodarce przy niepełnym zatrudnieniu lub bardzo wysokich stopach procentowych. Poszukiwanie stanu równowagi optymalnej nazywa się równowaga celu.
Głównym zadaniem analizy statycznej jest znalezienie wartości równowagi zmiennych endogenicznych występujących w modelu. Podstawowym problemem, przy takiej analizie, jest rzeczywisty proces dostosowania i ponownego dostosowywania zmiennych prowadzący ostatecznie do stanu równowagi (jeśli jest on w ogóle osiągalny). Pytamy tylko o to, dokąd mamy dojść, ale nie o to, kiedy to się stanie lub co może się wydarzyć po drodze.
Statyczna analiza nie zdoła wobec tego objąć dwu ważnych problemów:
1) ponieważ proces dostosowywania zmiennych może wymagać długiego czasu, więc poziom równowagi określony w pewnych ramach analizy statycznej może przestać być odpowiedni – zanim jeszcze zostanie osiągnięty – jeśli w tym czasie zmienne egzogeniczne modelu podlegały pewnym zmianom. Jest to problem przesunięć stanu równowagi.
2) Nawet wówczas, gdy proces dostosowywania przebiega bez zakłóceń, stan równowagi rozważany w analizie statycznej może być zupełnie nie osiągalny. Będzie to przypadek tzw. równowagi niestabilnej, która charakteryzuje się tym, że proces dostosowania będzie oddalał wartości zmiennych coraz dalej od tego stanu równowagi. Pominięcie procesu dostosowania oznacza wobec tego abstrahowanie od problemu osiągalności równowagi.

Przesunięcie poziomu równowagi (w wyniku zmian wartości egzogenicznych) to problem, którym zajmuje się statystyka porównawcza, a badanie osiągalności i stabilności rozwiązania należy do analizy dynamicznej.


Analiza dynamiczna polega na śledzeniu i zbadaniu szczególnych ścieżek czasowych dla zmiennych, albo zbadanie, czy – jeśli wystarczy czasu – te zmienne będą dążyć do pewnych wartości równowagi. Ten rodzaj informacji jest ważny, ponieważ wypełnia istotna lukę w badaniach dotyczących statyki i statyki porównawczej, w których to przyjmuje się arbitralne założenie, że proces ekonomicznego dostosowania nieuchronnie prowadzi do równowagi. W analizie dynamicznej natomiast rozpatruje się problem „osiągalności” położenia równowagi zamiast pozbywania się go za pomocą założeń.
Bardzo ważną cechą analizy dynamicznej jest datowanie zmiennych, co powoduje, że w sposób jawny uwzględniamy czas. Można to uczynić dwoma sposobami: czas można traktować jako zmienną ciągłą lub jako zmienną dyskretną. W pierwszym przypadku coś dzieje się ze zmienną w każdym momencie (np. ciągła kapitalizacja odsetek); w drugim przypadku zmienna podlega zmianie tylko raz w ciągu kaego okresu (np. odsetki są dodawane tylko na końcu każdego półrocza). W pewnych konspektach jedna z tych dwu koncepcji będzie bardziej odpowiednia niż druga.





PODSUMOWANIE

Za pomocą modelu statycznego znajdujemy – ogólnie mówiąc - takie wartości zmiennych endogenicznych, które spełniają pewne określone warunki równowagi. Modele optymalizacji pozwalają na znalezienie takich wartości zmiennych decyzyjnych, które maksymalizują (lub minimalizują) konkretną funkcje celu, przy czym warunek pierwszego rzędu stanowi warunek równowagi. Natomiast w modelu dynamicznym zagadnienie polega na prześledzeniu całej ścieżki czasowej pewnej zmiennej na podstawie znanego schematu zmian (np. danej natychmiastowej stopy zmian).

Statyczna analiza decyzji ekonomicznych opiera się na założeniu, że danym czasie pewne czynniki są stałe. W przypadku producenta mówi się wtedy o stałych i zmiennych czynnikach produkcji oraz o decydowaniu ile i czego produkować.
W analizie dynamicznej wszystkie czynniki są zmienne, a do decyzji dochodzi pytanie jak produkować.