Struktura narodowościowa.

Naród to trwała, odrębna wspólnota ludzi związanych wspólną historią, kulturą i terytorium. Zwykle wyróżnikiem narodu jest także język. Narodowość polska ukształtowała się wśród plemion zamieszkujących przed wiekami dorzecza Wisły i Odry. Od nazwy jednego z nich, Polan, wywodzi się słowo Polska. Struktura narodowościowa naszego kraju zmieniła się z biegiem lat. Przed wiekami Polska była bardzo zróżnicowana narodowościowo. Wynikało to między innymi z tolerancji wyznaniowej panującej w XVI-wiecznej Rzeczypospolitej. Osiedlali się tu wówczas uchodźcy religijni prześladowani w innych krajach. Odrodzona po I wojnie światowej Polska była również państwem wielonarodowościowym. Mniejszości narodowe stanowiły wówczas około 1/3 obywateli naszego kraju. Najliczniejsi byli Ukraińcy, Żydzi, Białorusini oraz Niemcy. Na obecną strukturę narodowościową Polski, wpłynęła II wojna światowa oraz powojenne przesiedlenia ludności. W czasie okupacji w wyniku zbrodniczej polityki hitlerowskich Niemiec niemal całkowitej zagładzie ulegli Żydzi oraz Romowie. Zmiana granic, spowodowała, że znaczna część ludności ukraińskiej oraz białoruskiej znalazła się pod terenem naszego państwa. Obecnie Polska jest krajem niemal jednolitym narodowościowo. Według danych z narodowego spisu powszechnego, który został przeprowadzony w 2002 roku, jedynie 1,2% społeczeństwa deklaruje swoją przynależność do mniejszości narodowych. Najliczniejszą mniejszością narodową występującą w Polsce są Niemcy. Zamieszkują oni głównie województwa: opolskie, śląskie, warmińsko mazurskie, pomorskie oraz zachodniopomorskie. Drugą pod względem liczebności mniejszość narodową stanowią Białorusini, żyjący w południowo-wschodniej części województwa podlaskiego. Dość liczni są również Ukraińcy. Rozproszenie ludności ukraińskiej, która w przeszłości zamieszkiwała głównie obszar Bieszczadów oraz Beskidu Niskiego, to rezultat przymusowych przesiedleń przeprowadzonych w 1947 roku, które nastąpiły w ramach akcji "Wisła". Ponadto w Polsce żyją przedstawiciele innych narodowości, na przykład Litwini, Rosjanie, a także Wietnamczycy, których - według nieoficjalnych statystyk -jest w Polsce około 30 tys. Wśród mniejszości etnicznych najliczniejszą grupę stanowią Romowie, których można spotkać między innymi w województwie małopolskim, dolnośląskim oraz mazowieckim. Dość liczni są też Łemkowie, zamieszkujący niegdyś Łemkoszczyznę, czyli obszar Beskidu Niskiego i Sądeckiego. Obecnie skupiska Łemków występują zarówno w południowo-wschodniej Polsce, jak i na Pomorzu oraz Dolnym Śląsku. Niewielką liczebnie mniejszość etniczną stanowią Tatarzy. Polacy są całkowicie jednolici pod względem kulturowym. Z poszczególnych regionów naszego kraju wywodzą się różne społeczności etniczne. Są to między innymi: Podhalanie, Ślązacy, Łowiczanie, Kurpie oraz Kaszubi. Mają oni poczucie więzi grupowej, posiadają własną historię, kulturę, a niektórzy z nich posługują się własnym dialektem. Tradycje poszczególnych społeczności etnicznych składają się oryginalne stroje, muzyka, rzemiosło artystyczne oraz taniec, nazywany folklorem. W miastach różnice pomiędzy poszczególnymi społecznościami etnicznymi uległy obecnie znacznemu zatarciu. Podhalanie to ludność zamieszkująca Kotlinę Podhalańską. W XIX wieku rozsławili ten region artyści. Do dziś powszechnie znany jest strój góralski, styl zakopiański w budownictwie, muzyka, rzemiosło i gwara. Skarbnicę folkloru podhalańskiego stanowią opowiadania Kazimierza Przerwy- Tetmajera " Na skalnym Podhalu"