Świat prawd ludowych w balladach Adama Mickiewicza i Dziadach cz.II.

„Nie znasz prawd żywych, nie zobaczysz cudu!
Miej serce i patrzaj w serce!”

Tymi wersami kończy się ballada „Romantyczność” Adama Mickiewicza. Są to słowa trafnie przedstawiające cały światopogląd epoki: patrz sercem, poznawaj świat oczyma duszy. Te i inne prawdy przedstawia Mickiewicz w swoich dziełach. Jako typowy romantyk odwołuje się do ludowości, elementów folklorystycznych, przywołuje wiarę w Boga oraz związek umarłych z żyjącymi. Również w drugiej części „Dziadów” możemy odnaleźć wiele ludowych prawd i życiowych drogowskazów. Z tych najważniejszych potrafimy stworzyć prawdziwy dekalog, aktualny również w ówczesnych, tak nie romantycznych czasach.
Jednym z głównych elementem, który pojawia się zarówno w balladach, jaki i „Dziadach” jest związek dusz umarłych z ludźmi, którzy wciąż żyją. To właśnie postaci z zaświatów przestrzegają żywych przed występkami, tak jak przywoływane w obrządku dziadów błąkające się dusze czy zjawa Maryli z ballady „To lubię”.
Ale zmarli nie tylko przestrzegają przed występkami, potrafią także ukarać. W utworze „Lilije” zabity Pan, każe niewierną żonę- morderczynię, oraz braci, którzy dopuścili się grzechu zapomnienia. Słowa pustelnika „Nie masz zbrodni bez kary” zostają potwierdzone.
Podobny morał możemy wysnuć z ballady „Świtezianka”. Tu karę ponosi młodzieniec, który złamał przysięgę złożoną ukochanej. „Kto przysięgę naruszy biada jemu za życia biada i biada jego złej duszy” wypowiada nieznajoma dziewczyna. Tak też się staje, dusza młodzieńca nigdy nie zazna spokoju, jest ukarana po przez zesłanie na wieczną poniewierkę.
Również na tułaczkę i potępienie skazana jest nieznajoma dusza z „Dziadów”. Niezidentyfikowane widmo to dusza samobójcy, której nic i nikt nie może pomóc.
Także tego, „Kto nie był ni razu człowiekiem” nie czeka ulga w cierpieniu. Nie pomogą nawet modlitwy, którym poeta przypisuje cuda („Powrót taty”).
Jak więc postępować, aby być dobrym człowiekiem oraz zapewnić sobie wieczny spokój? Przede wszystkim należy szczególnie dbać o sferę uczuć oraz kierować się nimi, bo przecież „czucie i wiara silniej mówią do mnie niż mędrca szkiełko i oko”. Szacunek i zrozumienie należą się każdemu człowiekowi – to morał wynikający z utworów „Rybka” oraz „To lubię”
Bardzo ważne jest też poznanie ciężkich stron życia, doświadczenie trosk i trudów. „Kto nie doznał goryczy ni razu, ten nigdy nie może być w niebie” to fragment „dziadów” świadczący o tej prawdzie.
W swych dziełach Adam Mickiewicz wyczarował nie tylko świat magicznych zdarzeń, zjaw czy duchów ukazał także treści ważne dla każdego człowieka. Stworzył prosty kodeks moralny, aktualny również dzisiaj, 183 lata po opublikowaniu pierwszego tomiku poezji „Ballady i romanse”.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Zagadnienia maturalne.

1. Bajronizm, wallenrodyzm, prometeizm – wyjaśnienie pojęć na wybranych
Przykładach literackich.

Bajronizm - nazwa postawy pochodząca od nazwiska Georga Byrona i związana z jego życiorysem (który przypomina nieco romantyczny...

Język polski

Materiały do starej matury z Języka Polskiego.

22 Człowiek sam musi określić, co w życiu jest najważniejsze. Świat jakich wartości - ważnych dla ciebie - odnajdujesz w utworach literackich ?
Literatura od swych zaczątków stała się źródłem ideałów, postaw i wzorców osobowych...