Trzy Przywileje szlacheckie

PRZYWILEJ KOSZYCKI - 1374
Nadany przez: Ludwika Węgierskiego
Opis: Nadany szlachcie w celu zapewnienia tronu jednej ze swoich córek. Szlachta została zwolniona ze wszystkich podatków i danin oprócz podarku w wysokości 2 groszy z każdego łanu chłopskiego. Urzędy zostały powierzone Polakom. Wypłacono odszkodowania za straty w wyprawach poza granicami kraju i zagwarantowano wykup szlachcica z niewoli. Zamki warowne od tej pory budowano na koszt króla

PRZYWILEJE JEDLIŃSKO-KRAKOWSKIE - 1430 i 1433
Nadany przez: Władysława Jagiełłę
Opis: Przywilej został sformułowany w 1425 roku w Brześciu Kujawskim, nadany w Jedlinie i potwierdzony trzy lata później w Krakowie. Jagiełło nadał go szlachcie za koronację Władysława III i kontynuację dynastii Jagiellonów na tronie polskim. "Neminem captivabimus nisi iure victum" - "Nikogo nie będziemy więzić bez wyroku sądowego". Zapewniono nietykalność osobistą. Tylko szlachcic mógł zostać dostojnikiem kościelnym.

PRZYWILEJE NIESZAWSKO-CERKWICKIE - 1454
Nadany przez: Kazimierza Jagiellończyka
Opis: Nadany za cenę udziału szlachty w wojnie trzynastoletniej z Krzyżakami. Potwierdzono dotychczasowe przywileje. Bez zgody szlachty nie mogły być odtąd ustanawiane nowe prawa i podatki. Zgody sejmików ziemskich wymagało także powoływanie jej pod broń, tzw. pospolite ruszenie. Przywilej ten stał się podstawą polskiego parlamentaryzmu.