Egipskie pismo hieroglificzne, obok pisma klinowego, uważane jest za najstarsze na świecie, a jego pierwsze, najprostsze przedstawienia datowane są na okres kultury archeologicznej Nagada (okres predynastyczny). W przeciwieństwie do pisma klinowego, hieroglify wykorzystywane były do zapisu tylko jednego języka (staroegipski), przechodzącego na przestrzeni tysiącleci, podobnie jak sam zapis, znaczną ewolucję. Hieroglify, Hieratyka i Demotyka Najstarszą znaną formą pisma egipskiego, stosowaną w okresie Starego i Średniego Państwa, były hieroglify (stgr. ἱερογλυφικά γράμματα, hieroglyfika grammata, święte znaki). Łączyły one piktogramy, ideogramy i fonogramy, a podstawowa zasada ich zapisu przetrwała niezmieniona przez cały czas trwania cywilizacji egipskiej. Wynikało to z faktu, iż przeznaczone były tylko do najważniejszych zapisów oficjalnych, świątynnych lub grobowych. Na okres Nowego Państwa datuje się znaleziska, wskazujące na powstanie nowej formy zapisu, zwanej hieratyczną (stgr. ιερατικός hieratikos, kapłański). Było to pismo powstałe w wyniku rozwoju i rozpowszechnienia praktyk pisarskich. Wyewoluowało z pisma hieroglificznego, nie wypierając go jednak. Służyło do codziennego użytku w świątyniach, administracji i dyplomacji. Hieratyką zapisywano również większość tekstów literackich do III wieku p.n.e. Ok. VII wieku p.n.e. pojawiła się nowa odmiana pisma egipskiego, zwana demotyczną (stgr. δημοτικός, demotikos, ludowy). Wiele znaków nie przypominało już swoich hieroglificznych pierwowzorów, jednak zasada pozostawała ta sama. Pismo egipskie pozostawało pismem wyrazowym
Pismo odgrywało dużą rolę. Dzięki umiejętności zapisywania można było sporządzać dokumenty państwowe, zapisywać czy poddani oddali należne daniny oraz można było sporządzać teksty religijne. W starożytnym Egipcie używano hieroglifów. Słowo "hieroglify" oznacza "święte znaki pisarskie". Oznacza to, że pisano nimi najczęściej teksty religijne.
Przegląd literatury - od Homera do Boccaccia.
Biblia
Mitologia
Homer „ Iliada ” i „ Odyseja ”
Starożytność
V wiek ( 475 r.n.e. )
Średniowiecze Średniowiecze w Polsce od chrztu Polski – 966 r
XV wiek
Jan Kochanowski
Renesans ...
Spuścizna starożytności
Starożytność ? okres historyczny stosowany przeważnie dla historii Europy i Bliskiego Wschodu. Obejmuje czasy od około 5000 lat p.n.e. ? 4000 lat p.n.e., aż do pierwszych wieków naszej ery. Najczęściej spotykaną datą końca starożytnośc...
Warunki naturalne, a rozwój gospodarczy Bliskiego i Dalekiego Wschodu.
K. Wysmyk:
Bliski Wschód obejmuje państwa położone w południowo-zachodniej Azji i północno-wschodniej Afryce. Najczęściej do krajów Bliskiego Wschodu zalicza się: Arabię Saudyjską, Bahrajn, Irak, Iran, Izrael z Autonomią ...