ojczyzna w literaturze

Ojczyzna –matka w literaturze staropolskiej: -narzekanie Piotra Skargi na brak miłości Polaków do matki –ojczyzny w „Kazaniach sejmowych”, - wezwanie Sarmatów do obrony matki – ojczyzny w mowie Chodkiewicza w „Transakcji wojny chocimskiej” Wacława Potockiego.          2.    Ojczyzna- dom, który trzeba kochać i którego należy bronić: - poświęcenie bohaterów romantycznych, pragnących wyzwolić dom ojczysty, - gorące apele Marii Konopnickiej w „Rocie”: Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród.(…) Twierdzą nam będzie każdy próg…” czy w „Pieśni o domu”:  Kochasz ty dom, rodzinny dom? - bronowicka chata jako symbol Polski, ocena Polaków, podjęcie problemu powstania narodowego w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego, - najdroższy wyraz: Ojczyzna chowany głęboko w sercu, a rzadko goszczący na wargach, występujący w całej twórczości Jana Kasprowicza, w pieśni bogatej czy biednej , czyli „Rzadko na moich wargach”, -  nakaz obrony domu –ojczyzny we wrześniu 1939 roku, w poezji Władysława Broniewskiego : „Bagnet na broń” Kiedy przyjdą podpalić dom, Ten, w którym mieszkasz- Polskę. - prośba o ocalenie domu-ojczyzny, o jego odrodzenie w „Kwiatach polskich” Juliana Tuwima: Daj nam uprzątnąć dom ojczysty Tak z naszych zgliszcz i ruin świętych Jak z grzechów naszych, win przeklętych.            3. Próby przełamania mitu, bunt przeciwko stereotypowi poświęcenia za ojczyznę: - mówiący w imieniu pokolenia Kolumbów Krzysztof Kamil Baczyński prześledził historię Polski i określił ją jako straszne dzieje , dlatego gorąco prosił w „Polakach”: O , wybudujcie domy, o nazwijcie wreszcie Polskę- Polską, nie krzywdą, a miłość- miłością(…) O, wybudujcie domy, jasne, wielkie domy. - poeta pragnie wypowiadać się nie w imieniu narodu, a ludzkości, czuje się rodakiem każdego cierpiącego: Żyda, Greka, Rosjanina, Francuza w „Ten jest z ojczyzny mojej” Antoniego Słonimskiego: Ten jest z ojczyzny mojej. Jest człowiekiem.         4.Tęsknoty emigrantów za utraconym rajem ojczyzny: - uczucia podmiotu lirycznego w „Sonetach krymskich” i „Inwokacji z Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza, - smutek wynikający z przeczucia, że już nigdy nie zobaczy się kraju z najbliższymi w wierszach „Rozłączenie” i „Hymn” Juliusza Słowackiego Że mój okręt nie do kraju płynie, - piękne wyobrażenia o Polsce jako o kraju, gdzie panują czyste obyczaje, gdzie szanuje się chleb, bocianie gniazdo i gdzie ludzie pozdrawiają się słowami Bądź pochwalony w „Mojej piosnce (II)” Cypriana Kamila Norwida, - pustka, jałowość życia bez ojczyzny, poszukiwanie wspólników przeżywania smutnego losu w „Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny” Kazimierza Wierzyńskiego: Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny, Wstąp, tu…(…) Będziemy razem nie mieć domu. - życie marzeniami, wspomnieniami o swojej małej ojczyźnie, której już nie ma, a jednak jest, dopóki trwa w sercu, w myślach, bo Lwów jest wszędzie, jak mówi Adam Zagajewski w „Jechać do Lwowa”.

Ojczyzna w literaturze.

Tematem mojej wypowiedzi będzie ojczyzna. Zadajmy więc sobie najważniejsze pytanie. Czym jest ojczyzna? Moim zdaniem ojczyzna to matka. Najukochańsza, najważniejsza, pierwsza osoba która darzymy miłoscią. Bo przecież ojczyznę też pokochal...

Motyw ojczyzny w literaturze

Dla każdego człowieka pod słowem ojczyzna kryją się zupełnie inne treści. Jeden uważa, że ojczyzna to miejsce, w którym przyszło się człowiekowi urodzić i którego w takim układzie, z oczywistych wzglądów, nie może sobie wybrać. K...

Dom w literaturze.

W 1924 roku pisze Stefan Żeromski "Przedwiośnie". Powieść składa się z trzech części: "Szklane domy", "Nawłoć" i "Wiatr od wschodu". Bohater powieści, Cezary Baryka przeżywa rewolucję w Rosji, traci rodziców i spokojny dom, przyjeżdż...

Jakakolwiek by nie była, zawsze o nią dbali i ją kochali. Wizja ojczyzny w literaturze

Rzeczpospolita Polska – kraj, w którym żyjemy, który kochamy i za który jesteśmy gotowi się poświęcić. Nasza Ojczyzna. Jej historia jest wyjątkowo burzliwa. Już od początku zmagała się Ona z przeciwnościami, ciągłymi konfliktami z...

Motyw patriotyczny w literaturze w wybranych epokach.

Motyw patriotyczny w literaturze polskiej jest motywem często występującym. Są epoki, które głównie opierały się na nim. Wynika to z racji tego, że polska była przez prawie dwieście lat pozbawiona albo swojej suwerenności, bądź siły ...