Epos homerycki.

GŁÓWNE CECHY EPOSU HOMERYCKIEGO NA PRZYKŁADZIE „ILIADY”.

1. Utwór bardzo obszerny, ale precyzyjnie skomponowany, obejmujący niewielki okres czasu
 Duża objętość
 Zwarta treść
 Akcja Iliady trwa 40 dni z ostatniego roku (nie kończy się z wojną)
 Zarówno Iliada jak i Odyseja podzielona jest na pieśni – 24
2. Epos jest utworem wierszowanym (nie rymowanym)
 Poszczególne wersy utrzymane są w tym samym rymie
 HEXAMER- miara wierszowa Iliady i Odysei
3. Epos ukazuje dzieje legendarnych lub historycznych bohaterów na tle wydarzeń przełomowych dla danej społeczności . Bohater jest zbiorowy
 Menelaos – wojownik Grecki, król Sparty
 Odyseusz – król Itaki
 Miasta-państwa-polis (częste kłótnie)
 Achajowie greckie plemię
4. Źródłem eposu były mity, podania i baśnie
5. Paraleizm dwóch płaszczyzn fabularnych – podobieństwo
6. Fabuła eposu składa się z szeregu epizodów
7. Narrator w eposie był wszechwiedzący i obiektywny (DYSTANS EPICKI – obiektywizm)
8. Epos rozpoczyna się inwokacją
9. Charakterystyczne cechy stylu eposu: jezyk patetyczny, dostosowany do powagi tematu, długie rozbudowane zdania, częste drobiazgowe opisy przedmiotów np. Tarczy Achillesa; używanie RETRDACJI (opóźnienie akcji, ciekwiej było, ludzie wiedzieli jak się skończy); używanie stałych epitetów oraz formuł; używanie porównań homeryckich
Achilles: szbykonogi,boski
Zeus:gromowładny