Życie i twórczość Wolfganga Amadeusza Mozarta

Wolfgang Amadeusz Mozart urodził się w 1756 roku w Salzburgu.Mozart to najwybitniejszy muzyk i kompozytor austriackiego klasycyzmu, geniusz wszech czasów, ubóstwiany przez współczesnych i czczony do dziś. Jego utwory są grane na całym świecie. Genialne dziecko - już jako pięciolatek komponował pierwsze utwory. Gry uczył się początkowo u swojego ojca, Leopolda, który był wicekapelmistrzem na dworze arcybiskupa w Salzburgu. Konflikt między rodziną Mozartów a arcybiskupem Colloredo był tak silny, że zyskał sławę światową i przeszedł do historii. Mówiąc o rodzinie Mozartów warto wspomnieć o samej matce Wolfganga. Była o rok młodsza od męża, wcześnie osierocona, zawsze uznawała wyższość Leopolda. Była dobrą nieco ograniczoną kobietą, co nie wyklucza, że była dobrą matką, żoną i gospodynią, ciekawą wszystkich salzburskich ploteczek. To po niej odziedziczył Wolfgang wszystkie swoje naiwne, wesołe dziecinne cechy. Ojciec natomiast po ukończeniu studium filozofii i prawa objął w roku 1743 służbę u arcyksięcia. Leopold szybko odkrył geniusz Wolfganga. Dla małego chłopca uczenie się menuetów i innych utworów fortepianowych było zajęciem łatwym i przyjemnym. Na menueta potrzebował pół godziny, na większy utwór godzinę by potem zagrać go w najdokładniejszej wersji. Nie tylko muzyka zajmowała całe jego dzieciństwo. Uczył się także matematyki, w której także wykazywał umiejętności. Kiedy uczył się rachunków wówczas wszystko : meble, podłoga, krzesła były pokryte wieloma liczbami pisanymi kredą. Zamiłowanie do matematyki pozostało mu do końca życia. Kiedy Mozart miał sześć lat, wyruszył z ojcem w podróż po Europie, był m.in. w Monachium, Wiedniu, w stolicach Francji i Anglii, w Hadze, Amsterdamie, Genewie i Zurychu, wszędzie budził zachwyt, okrzyknięto go "cudownym dzieckiem". Chłopiec miał absolutny słuch muzyczny i niespotykaną pamięć. Kiedy miał osiem lat wydano drukiem jego utwory, a jako dwunastolatek skomponował operę. Gdy był jeszcze dzieckiem nie był samolubny, dumny, uparty, lecz przeciwnie - spokojnym, grzecznym chłopcem. Gdy dorósł wszystko się zmieniło. Stał się we wszystkich sprawach porywczy i prędki. Był człowiekiem noszącym w sobie swoje przeciwieństwo. Raz był wulgarny, drugi uprzejmy i kulturalny aż do przesady. Jedno jednak zachowało mu się od początku do końca życia. Zawsze bawiło go przekręcanie słów, dziecinne przezwiska, komiczne bzdurzenie. Leopold jako niezły psycholog doskonale rozszyfrował zachowanie swojego syna. Zwracał uwagę, że:,, rządzą nim dwie przeciwne sobie zasady - za dużo lub za mało, i żadnej pośredniej drogi '. W ciągu swojego krótkiego, wypełnionego energią twórczą życia Mozart stworzył ponad 626 dzieł: pierwsze w wieku 5 lat, ostatnie na łożu śmierci. To niezwykłe osiągnięcie można przypisać jego pracowitości, ale również niespotykanej umiejętności komponowania podczas innych zajęć, na przykład podczas gry w ulubiony bilard. Mozart nie tylko wiele komponował, ale udało mu się również stworzyć własny styl o ponadczasowym charakterze. Najbardziej znane utwory Mozarta to opery. Na przestrzeni 25 lat powstało ich 20, pięć z nich zajmuje czołowe miejsce wśród najsłynniejszych oper na świecie. Są to: „Czarodziejski flet“ (1791), napisany w ostatnim roku życia kompozytora; Le nozze di Figaro“ (1786), „Don Giovanni“ (1787) i „ Così fan tutte“ (1790), wszystkie trzy według libretta Lorenza da Ponte; a poza tym nacechowany orientalnie wodewil „Uprowadzenie z seraju“ (1782). Nawet te opery mozartowskie, które są rzadziej wystawiane - „Idomeneo“ (1781) czy „La clemenza di Tito“ (1791) - znane są nie tylko melomanom. Skomponowana przez Mozarta w wieku 12 lat opera „Bastien i Bastienne“ była jego pierwszym arcydziełem. Mozart stworzył niezliczoną ilość symfonii, z których w salach koncertowych najczęściej rozbrzmiewają: „Symfonia Haffnerowska“ (KV 385), „Symfonia Praska“ (KV 504) oraz „Symfonia Jowiszowa““ (KV 551). Najbardziej czarującą i bez wątpienia najczęściej słuchaną kompozycją z dzieł orkiestrowych jest serenada „Eine kleine Nachtmusik“. Twórczość Mozarta obejmuje ponadto koncerty fortepianowe i skrzypcowe oraz jeden jedyny, ale za to przepiękny, koncert na klarnet. Spod pióra kompozytora wyszło ponad tuzin utworów religijnych (m.in. „ Msza Koronacyjna“), wiele pieśni, a także pisane do ostatniego tchu „Requiem“, które ukończył uczeń Mozarta – Franciszek Ksawery Süßmayr. To najbardziej ujmujący utwór, napisany na zlecenie pewnego arystokraty, który zamierzał zaprezentować go jako własną kompozycję.Wolfgang Amadeusz Mozart zmarł w wieku 35 lat, w nocy z 4 na 5 grudnia 1791 po krótkiej, ale gwałtownej i ciężkiej chorobie. Pochowany został na jednym z wiedeńskich cmentarzy w zbiorowym grobie dla ubogich. W jakiś czas po jego śmierci powstała legenda, według której jeden z grabarzy – znający dokonania zmarłego – wykradł potajemnie jego czaszkę, która w 1902 r. w niezbyt jasnych okolicznościach i w niekompletnym stanie (brak dolnej szczęki) trafiła do fundacji mozartowskiej. Przyczyny przedwczesnej śmierci Mozarta od ponad 200 lat są przedmiotem domysłów, sporów i fantastycznych niekiedy hipotez. Najbardziej znana jest oczywiście wersja, według której Mozart zmarł w wyniku otrucia, którego sprawcą był jego największy rywal w Wiedniu – włoski kompozytor Antonio Salieri.