Postimpresjonizm - ściąga

1. malarstwo XX w. postimpresjonizm, główni przedstawiciele: Vincent van Gogh, Paule Gauguin, Paul Cezanne
2. Gogh- nie starał się wiernie oddać ani kształtu ani barwy. Rejestrował przede wszystkim swoje przeżycia wobec natury i temu podporządkowuje barwy i kompozycje. Sztukę, która dla wyrażenia silnych, gwałtownych odczuć poszukuje możliwie najbardziej wyrazistych środków, najbardziej wyrazistych określamy mianem ekspresjonizmu. Twórcą takiej sztuki był Gogh. „Słoneczniki”, „Nocna kawiarnia”, „Gwieździsta noc”, „Jedzący kartofle”, „Kruki nad łanami zboża”
3. Paul Gauguin- malował pejzaże, martwe natury, posługiwał się delikatnym konturem, przez co kształty postaci są uproszczone. Tworzy dzieła symboliczne np. „skąd przychodzimy, czym jesteśmy, dokąd idziemy”- głęboka myśl, idea jest przedstawiona nie wprost, lecz w postaci zagadki, rebusu- prekursor symbolizmu: „walka Jakuba z aniołem”, „dziewczyny na plaży”
4. Paul Cezanne- odrzucił perspektywę, zbudował nową przestrzeń malarską, nie stosował światłocienia, uprościł kształt przedmiotów, częściowo upodobniając je do figur geometrycznych: „martwa natura z pomarańczami i jabłkami”, „chłopiec w czerwonej kamizelce”, „góra w Saint Victorie” Paul Cezanne był prekursorem kubizmu.
5. neogotyk- styl bazujący na gotyk ze średniowiecza, np. parlament w Londynie : strzeliste wieże, duże okna, okna zakończone ostrymi łukami, lekkość budowli; domek gotycki w Puławach: ozdobna fasada, duże okna, arkady, łukowate zakończenia okien
6. eklektyzm- styl wybierający barok lub renesans, barok: bogate zdobienie na fasadzie budynku, kopuła, podwójne kolumny, wysokie okna, bogato zdobione nisze (zagłębienia w murze): Gmach Zachęty w Warszawie (rzeźba z fasady skupiła się na tympanonach, kolumny, wejścia zakończone łukiem
7. nowy materiał konstrukcyjny- stal: Pałac Kryształowy w Londynie, wieża Eiffla
8. wielcy malarze przełomu stuleci: Jacek Malczewski, Witold Wojtkiewicz, Stanisław Wyspiański
9. Kubizm- 1906- 1914 , Pablo Picasso rozpoczyna kubizm pracą pojawiająca się w 1906r. „Panny z Avignonu”. Kubiści odrzucili perspektywę, uprościli kształt przedmiotu. przedstawione rzeczy sprowadzają do form geometrycznych typu stożek, walec, kula
10. Kubizm dzielimy na 3 fazy: 1906r- 1909r- kubizm cezzanowski, 1910- 1912- kubizm analityczny- przedmioty i postacie zostały rozbite, kształty zgeometryzowane, zaznaczone niedomkniętymi konturami, 1912- 1914- kubizm symboliczny- obraz w fazie analitycznej na powrót ulega scaleniu, przedmioty odzyskały swój rozpoznawalny kształt, choć nadal ulegają silnej geometryzacji



PS. Nieźle napracowałam się, tworząc tą pracę, więc mam nadzieję, że to docenisz ;) pozdrawiam