Przemiany polityczne, gospodarcze i społeczne w Polsce po 1989 roku
Koniec lat osiemdziesiątych XX wieku przyniósł Polsce ogromne zmiany. 4 czerwca 1989 roku odbyły się obrady Okrągłego Stołu. W ich wyniku odbyły się pierwsze, częściowo wolne wybory. Wygrała je opozycja, która była reprezentowana przez Komitet Obywatelski utworzony przez „Solidarność”. Zdobyła wszystkie z 35% możliwych mandatów w tzw. Sejmie Kontraktowym, oraz 99 ze 100 miejsc w Senacie. Premierem nowego rządu został Tadeusz Mazowiecki, a ministrem finansów Leszek Balcerowicz.
Od razu ustalono program odbudowy polskiej gospodarki, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1990 roku. Z czasem zaczęto nazywać go Planem Balcerowicza. Miał on za zadanie ustabilizować sytuację ekonomiczną, a także zmienić system gospodarki w Polsce.
Wprowadzono więc różne ograniczenia i postawiono sobie różne cele, które z początku wydawały się być nieosiągalne.
Program stabilizacji miał za zadanie przywrócić równowagę gospodarce oraz opanować hiperinflację. To bardzo wysoka inflacja - ponad 150% w skali roku, spowodowana przez całkowite załamanie systemu finansowego kraju i ogromny deficyt budżetowy finansowany przez dodruk pieniędzy. To właśnie przez nią istniały monety o nominale np. 20000 złotych. Ten program wiązał się z ogromnymi zmianami.
Postanowiono zaostrzyć politykę budżetową – wzmocnić dyscyplinę negocjacji większych dochodów. Zarządzono zwiększenie oprocentowania kredytów (co nie podobało się polskiemu społeczeństwu). Chciano ustabilizować kurs dolara wobec złotówki. Uwolniono ceny zdecydowanej większości towarów, rząd kontrolował tylko ceny energii elektrycznej, węgla, gazu oraz biletów transportu – PKP i PKS.
Program zmian systemowych zajmował się nieco innymi rzeczami.
Bardzo istotną zmianą była prywatyzacja, która miała za zadanie zmianę struktury własności. Polegała ona na sprzedaniu własności państwa prywatnym właścicielom. Zdecydowano również o utworzeniu rynku pracy, w którym o poziomie zatrudnienia i wysokości płac będzie decydował popyt, a nie tak jak wcześniej odgórne zarządzenia. Postanowiono „otworzyć” Polskę na inne kraje – zliberalizować cła. Starano się także o polepszenie stosunków międzynarodowych, co miało za zadanie poprawę mentalności społeczeństwa. Wprowadzono swobodę stanowienia cen, oraz zlikwidowanie reglamentacji (ograniczenie wolnego obrotu pewnymi dobrami, lub towarami spowodowane ich niedostatkiem, wielu ludziom kojarzy się z „kartkami” na pożywienie) niektórych produktów. Ustalono również bardzo ważne zmiany dotyczące systemu bankowego.
Postanowienia realizowano znacznie poprawiając tym naszą sytuację. Dzięki temu przywrócono równowagę na rynku towarów, uzyskano bardzo istotny wzrost ilości prywatnych przedsiębiorstw, znacznie zahamowano inflację, a także zrównoważono budżet państwa.
Udało się również otwarcie w Warszawie Giełdy Papierów Wartościowych, co przywróciło Polsce rynek papierów wartościowych, czyli dodatkową możliwość inwestycji.
Sytuacja Polski zaczęła się znacznie poprawiać. Chciano umocnić państwo nie tylko gospodarczo, ale także zapewnić mu bezpieczeństwo i dobre stosunki międzynarodowe. Pierwszy krokiem miało być dołączenie się do NATO. Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego, potocznie Pakt Północnoatlantycki to organizacja polityczno-wojskowa powstała w 1949 roku, która ma na celu obronę państw członkowskich. Polska otrzymała zaproszenie do członkostwa w 1997 roku, a wykorzystała je dwa lata później.
Następnym krokiem było przyłączenie Polski do Unii Europejskiej. Po bardzo długich staraniach, rozpoczętych w 1994 roku, w końcu udało się nam i 10 lat później byliśmy już pełnoprawnymi członkami UE.
Warto też powiedzieć o tym, kto rządził naszym krajem. Pięcioletnią kadencję skończył w 1995 roku Lech Wałęsa, działacz „Solidarności”. Następnie aż na 10 lat funkcję prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przejął Aleksander Kwaśniewski. W tym roku wybraliśmy nowego reprezentanta naszego państwa – Lecha Kaczyńskiego, byłego prezydenta Warszawy. Za drugiej kadencji Kwaśniewskiego nasz rząd był zdominowany przez Sojusz Lewicy Demokratycznej (SLD). W tym roku większość miejsc w sejmie uzyskała prawicowa partia Prawo i Sprawiedliwość (PiS).
Od 1989 roku w Polsce zmieniło się wiele. Co prawda sytuacja naszego państwa nie jest najlepsza – mamy ogromny deficyt budżetowy, a wielką wadą naszego systemu jest wszechobecna korupcja. Mimo, ze ciągle czujemy niedosyt spowodowany różnymi aferami, czy nie do końca odpowiadającym nam prawem, to i tak musimy przyznać, ze jest znacznie lepiej.
Zdecydowanie zwiększył się postęp techniki, na naszym rynku nowoczesne urządzenia pojawiają się równie szybko, jak na zachodzie. Możemy kupować produkty z zagranicy i nie grozi nam ich brak w sklepie. Pożywienie jest dostępne dla wszystkich. Mamy znacznie większą wolność słowa i lepsze warunki życia. Od czasu do czasu narzekamy sobie cicho, ale i tak jesteśmy zadowoleni ze zmian, które nastąpiły w 1989 roku.