Sieci komputerowe.
Sieć komputerowa to dwa lub więcej komputerów połączonych kablem, przez który mogą wymieniać informacje. Połączenie komputerów pozwala użytkownikom
•korzystanie ze wspólnych urządzeń, np. drukarek,
•korzystanie ze wspólnego oprogramowania,
•korzystanie z centralnej bazy danych,
•przesyłanie informacji między komputerami (komunikaty, listy, pliki).
Ze względu na obszar, na którym mogą być rozmieszczone komputery wyróżnia się sieci lokalne, metropolitalne, oraz rozległe.
a)Sieć lokalna (skrót LAN, wewnętrzna sieć) to najmniej rozległa postać sieci komputerowej, zazwyczaj ogranicza się do jednego budynku lub kilku pobliskich budynków (np. bloków na osiedlu).
Technologie stosowane w sieciach lokalnych można podzielić na rozwiązanie oparte na przewodach (kable miedziane, światłowody) lub komunikacji radiowej (bezprzewodowe). W sieciach lokalnych przewodowych najczęściej używaną technologią jest Ethernet (za pośrednictwem kart sieciowych). Czasem są to bardziej egzotyczne urządzenia, jak np. port szeregowy (null-modem), port równoległy czy port podczerwieni. W sieciach lokalnych bezprzewodowych najczęściej używaną technologią jest WLAN, zwany także WiFi, określony standardami ETSI 802.11 Sieci lokalne podłączone są często do Internetu wspólnym łączem, takim jak SDI, DSL lub ADSL.
Sieci lokalne mogą być budowane w oparciu o różne topologie (topologia - dziedzina matematyki zajmująca się badaniem tych własności rozmaitych przestrzeni), takie jak magistrala, pierścień, gwiazda, drzewo czy siatka.
b) Sieć rozległa (skrót WAN) - sieć znajdująca się na obszarze wykraczającym poza jedno miasto (bądź kompleks miejski).
Łączy najczęściej sieci miejskie, bądź inne (mniejsze) sieci rozległe, rzadziej sieci lokalne czy pojedyncze komputery. Doskonałym przykładem sieci rozległych jest
Internet.Protokoły stosowane w sieciach rozległych to np:
•X.25
•Frame Relay
•Point to Point Protocol
•ATM
c) Sieć metropolitalna (skrót MAN) jest to podstawowa sieć rozpięta na obszarze miasta, której działanie może być regulowane przez władze lokalne. Usługi sieci metropolitalnej dla uprzywilejowanych odbiorców państwowych (np. policji) wykonywane są m.in. przez przedsiębiorstwa telefoniczne i służby utrzymania kabli.
Elementy tworzące sieć komputerową
•serwer sieciowy, zazwyczaj powinien to być komputer o dużej mocy obliczeniowej, zarówno wydajnym jak i pojemnym podsystemie dyskowym niezbędnym do przechowywania oprogramowania i danych użytkowników. Na maszynie tej można uruchomić aplikacje realizujące usługi sieciowe, również nazywane serwerami.
•komputery - stacje robocze, (terminale), na których instalujemy oprogramowanie sieciowe nazywane klientem.
•media transmisji - kable miedziane, światłowody, fale radiowe.
•osprzęt sieciowy - karty sieciowe, modemy, routery, koncentratory (huby), przełączniki (switche), access pointy.
•zasoby sieciowe - wspólny sprzęt, programy, bazy danych.
•oprogramowanie sieciowe - to programy komputerowe, dzięki którym możliwe jest przesyłanie informacji między urządzeniami sieciowymi. Rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje oprogramowania sieciowego:
oklient-serwer (system użytkownik) - system, w którym serwer świadczy usługi dołączonym stacjom roboczym. W systemie tym programy wykonywane są w całości lub częściowo na stacjach roboczych.
ohost-terminal (system baza) - do komputera głównego (hosta) dołączone zostają terminale lub komputery emulujące terminale. W systemie tym programy wykonywane są na hoście.
opeer-to-peer - każdy komputer w sieci ma takie same prawa i zadania. Każdy pełni funkcję klienta i serwera.
Adres IP
Adres IP (Internet Protocol address) to unikatowy numer przyporządkowany urządzeniom sieci komputerowych, funkcjonujących w oparciu o protokół IP.
Adresy IP są wykorzystywane w Internecie oraz sieciach lokalnych.
Adres IP zapisywany jest w postaci czterech oktetów oddzielonych od siebie kropkami, np
207.142.131.236 lub 85.147.58.245
W adresie tym zawarta jest informacja o sieci, w której dany komputer pracuje, na jego końcu znajduje się numer konkretnego komputera.