Opis dworku w Soplicowie "Pan Tadeusz"

Miejscem akcji „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza jest niewielki dworek w Soplicowie na Litwie. Należy on do rodziny Sopliców. Jego obecnym gospodarzem jest Sędzia - starszy mężczyzna, wdowiec, stryj tytułowego bohatera.

Dworek Sopliców położony jest w niezwykle malowniczej okolicy, na niewielkim wzniesieniu nad Niemnem. Otaczają go żyzne pola i brzozowy lasek. Koło domu rosną topole, które latem dają cień mieszkańcom, a jesienią chronią od wiatrów. Obok budynku mieszkalnego stoi wielka stodoła, w której przechowuje się zboże. Posiadłość otacza piękny, rozległy sad. W okolicy płynie strumyk. Całe obejście jest schludne i uporządkowane.

Dworek zbudowany jest z drewna, ściany są pobielane. Posiada ganek, z którego wchodzi się do środka. Drzwi zamknięte są kołkiem.

Wnętrze dworu jest urządzone w tradycyjny, staropolski sposób. Ściany zdobią obrazy polskich patriotów - Tadeusza Kościuszki, dowódcy powstania kościuszkowskiego, Tadeusza Rejtana, jednego z posłów Sejmu Czteroletniego, generała Jakuba Jasińskiego, czy Samuela Korsaka, jednego z inicjatorów zerwania sesji sejmu rozbiorowego. W domu znajduje się także kurantowy zegar odgrywający melodię „Mazurka Dąbrowskiego”.

W dworku panują liczne zwyczaje związane z tradycją. Mieszkańców Soplicowa cechuje zamiłowanie porządku i dobrego wychowania. Damy idą przed mężczyznami i młodzieżą. Słudzy pracują w polu tylko do zachodu słońca. Rodzina Sopliców jest też bardzo gościnna. Brama prowadząca do dworu jest zawsze otwarta, a konie gości są karmione w domu gospodarzy, a nie w żydowskiej gospodzie.

Uważam, że dwór w Soplicowie to niezwykle miłe miejsce, w którym z chęcią bym zamieszkał. Dom ten jest także centrum Polskości - miejscem tak bardzo potrzebnym Polakom w czasach zaborów.