kompozycja wiersza gmachy ?

„Gmachy” to wiersz Juliana Przybosia pochodzący z tomu „Sponad”(1930). Widać w nim cechy wyraźnie wskazujące na związek poety z programem literackim Awangardy Krakowskiej. W centrum koncepcji poezji znajdowało się tu bowiem potrójne hasło: „miasto-masa-maszyna”.Świat przedstawiony w „Gmachach” jest zgodnie z tą zasadą silnie zurbanizowany. Wyznaczają go elementy typowo miejskiej przestrzeni: ulica oraz poszczególne części budynków: piętra, dachy, mury, cegły.  Ponadto wiersz odznacza się niezwykleprecyzyjną i skondensowaną kompozycją. Ukazuje się tu świat w bezruchu, niejako zatrzymany w postaci fotograficznego ujęcia. Ów bezruch zostaje podkreślony w tekście za pomocą całkowitej eliminacji czasowników. W ten sposób wiersz przybiera postać serii kolejnych obrazów, niejako zbliżeń kamery. Utwór jest bardzo silnie nasycony wrażeniami wzrokowymi, operuje niezwykle mocnymi wyobrażeniami kolejnych elementów przestrzeni.  Warto zwrócić uwagę, że poeta buduje w wierszu obraz miasta nowoczesnego i sportretowanego niejako tuż po jego powstaniu. Z tego powodu budynki robią wrażenie niejako „wpółzatrzymanych”, a więc takich, w których jeszcze chwilę wcześniej odbywał się ruch. Spadzistość dachów

Dwudziestolecie Miedzywojenne w pytaniach i odpowiedziach- zagadnienia maturalne!

1.Zaprezentuj grupy poetyckie międzywojnia

Skamander
Julian Tuwim, Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Jarosław Iwaszkiewicz. Współpracowali: Kazimiera Iłłakiewiczówna, Maria Pawlikowska- Jasnorzewska, Jerzy Li...