Przemówienie na temat wagarów

Drodzy koleżanki i koledzy! W dzisiejszych czasach, kiedy na rynku gospodarczym większą niż kiedyś rolę odgrywa wykształcenie oraz nabywana przez wiele lat wiedza coraz częściej można słyszeć się o powszechnym i jakże nam wszystkim znanym zjawisku wagarowania. Owe zjawisko przez każdego z nas doświadczone, może nawet niejednokrotnie :D, z pewnością wpływa nasz rozwój. Kochani, czy zdarzyło wam się zakuwać długie noce przed ważną klasówką? Czy znacie ten lęk i przyspieszone bicie serca (prowadzące prawie do arytmii:D)kiedy uświadomicie sobie, że do końca roku szkolnego pozostało już tylko kilka tygodni i parenaście przedmiotów do zaliczenia jeszcze z zeszłego półrocza? Każdy z nas wie jak wtedy wyglądają nasze dnie i noce! Człowiek uczy się w zastraszającym tempie, przyswaja formułki i regułki, wzory, dawno zapomniane prawa, albo czasami nawet wcale prędzej nie nauczone :P Te wszystkie czynności prowadzą do przeciążenia mózgu, przepalania wszelakich komórek nerwowych, które nie przyzwyczajone do tak nadmiernego wysiłku muszą pracować wiele godzin na najwyższych obrotach? Rano wstajemy? podnosimy głowę z biurka, na którym zasnęliśmy, podążamy do łazienki, by zmyć z policzka obity atrament? spoglądamy w lustro i nie możemy uwierzyć własnym oczom! Podkrążone oczy, twarz blada niczym wyprana w Wizirze? przekrwione oczy niczym po kilku dniach intensywnego świętowania urodzin ciotki (potem następnej i następnej:D:D). Już sam widok odbiera chęć do życia? do tego dochodzi jeszcze ból głowy? spowodowany oczywiście nauką :D czujemy, ze to nie będzie nasz najlepszy dzień? nie nie.. nie jesteśmy w stanie dziś zdać tych dziewięciu przedmiotów? Co powiedzą rodzice? Praktyka dnia codziennego dowodzi, że nowy model działalności organizacyjnej jaką są wagary umożliwia w większym stopniu tworzenie odpowiednich warunków aktywizacji. W ten sposób, realizacja nakreślonych zadań programowych powoduje docenianie wagi dalszych kierunków rozwoju. Poprzez to jakże przemyślane działanie, przez wielu nazywane niedojrzałym wybrykiem dzisiejszej młodzieży pozwalamy odechnąć jeden dzień naszemu mózgowi, który przecież musi służyć nam jeszcze przez długie lata, a tym samym za pewne chronimy się od wielu powikłań, jakie mogłby nastąpić w wyniku nadmiernej pracy umysłowej. Skutki te przeważnie obiawiają się w późniejszych okresach naszego życia, dlatego też powszechna opinia na temat opuszczania lekcji (oczywiście tylko w celach rekonwalescencji!) jest niezbyt pozytywna.
Kochani! Apeluję do was o to, aby każdy z nas w domu, na spokojnie przemyślał tą istotną dla nas, uczniów technikum sprawy. Dotyka ona każdego z nas, bez wyjątków bliska, a niejednokrotnie ratuje nam życie (i dupe:D) więc musimy się poświęcić dla dobra edukacji poprzez intensywne badania nad tymże zjawiskiem, a także skrupulatnym powtarzaniem zabiegów, ażeby wykluczyć jakiekolwiek wątpliwości rojące się w głowach naszych wychowawców, iż nic dobrego nie wynika z omijania raz na jakiś czas szkoły.

To mówię ja ? idźcie i rozmażajcie się no.! xD