Opis obrazu Rembrandta - "Powrót syna marnotrawnego"

Nawiązując do przypowieści o Synu Marnotrawnym Rembrandt namalował, pod koniec swojego życia, do niej obraz. Dokładna data jego powstania nie jest znana, a znajduje się on w zbiorach Państwowego Muzeum Ermitażu w Sanki Petersburgu.

Dzieło żyjącego w XVII wieku Rembrandta Hermenszoona von Rijniego jest realistyczne, ale pełni psychologicznej głębi, tajemniczości i duchowości. Prezentuje ono mistrzowskie operowanie światłem i półcieniem autora.

Na pierwszym planie znajduje się klęczący syn marnotrawny i pochylający się nad nim ojciec. Na nogach syna można spostrzec rozwalające się buty, które pokazują pokaleczone stopy. Jego ubranie jest podarte i brudne. Głowę ma ogoloną, pokrytą strupami i zadrapaniami. Twarzy dobrze nie możemy zobaczyć, lecz widać na niej ból, smutek oraz żal, zapewne do samego siebie.

Ojciec wygląda całkiem inaczej, gdyż jest dobrze, ale ubogo ubrany. Po jego twarzy można domyślić się, że wybaczył i cieszy się z powrotu młodszego syna. Dłonie ma symbolicznie różne. Jedna jest jasna i smukła, jakby kobieca, a druga męska, czyli szeroka, spracowana i twarda.
W oddali widać starszego syna, który był przez cały czas wierny ojcu i po został z nim w domu. Bardzo różni się od wszystkich postaci namalowanych na obrazie, ponieważ jest on bogato ubrany. Na jego twarzy możemy rozpoznać zdziwienie. Pewnie zdziwił go fakt, że ojciec wybaczył jego bratu, a on tak bardzo zgrzeszył, roztrwonił bogactwo i opuścił dom.

Na trzecim planie są trzy nierealne, przypominające maski twarze sług ukrytych w półmroku. Uległy one podejrzeniom, że dzieło najprawdopodobniej zostało dokończone prze innego artystę.
Dzieło Rembrandta nawet mi się podoba, jednak wolę trochę żywsze obrazy, na których jest więcej kolorowych barw i rozgrywa się jakaś akcja. Samego autora działa „Powrót syna marnotrawnego” cenię za jago wkład pracy. Pozostawił on po sobie około 700 obrazów olejnych, 300 grafik i około 2000 rysunków.