Dworek w Soplicowie "Pan Tadeusz".

W epopei narodowej Adama Mickiewicza pt. "Pan Tadeusz" szczególną uwagą obdarzyłam dworek sędziego Soplicy.
Leżał on na pagórku pośród pól i brzozowego gaju, nad rzeką Ruczaj. Był to dwór szlachecki budowany z drewna, lecz częściowo murowany. Wyróżniał się swą bielą pośród ciemnozielonych topoli. Dworek posiadał mały dom mieszkalny, stodołę i pola ze zbożem. Za domem znajdował się mały ogródek otoczony płotkiem. pełen kwaitów i trawy błyszczał zielenią, co świadczyło o dostatku i schludności właścicieli. Brama dworku była zawsze otwarta dla przyjeżdżjących gości. Wnętrze domu było urządzone w starym stylu. Na ścianach widniały obrazy sławnych i mężnych ludzi. W sieni w drewnianej szefie ze sznurkiem stał stary zegar kurantowy. Każdy mógł pociągnąc za niego, aby usłyszeć hymn narodowy-Mazurka Dąbrowskiego.
Adam Mieckiewicz w epopei ukazał w wspaniały sposób stary dwór w Soplicowie. Dzięki temu mogłam się przeniść w tamte czasy i wlasnymi czyma podziwiać dobytek właścicieli oraz ich życie, obczaje.